ASİSTANIM

Yüreğinizle okuyun❤️

Bir miktar hüzün❤️ sizi özlüyorum..

Midem de bir ağrı var ama neden olduğunu bilmiyorum. İçimde bir sızı bir eksiklik var, dolduramıyorum. Çok boş ruhsuz hissediyorum. Aniden ağlama isteği ile dolup taşıyorum ama ağlayamıyorum. Bağırmak, çığlık atmak istiyorum ama atamıyorum.Her şeyden herkesten gizliyorum içimdekileri. Ama gün geçtikçe tükendiğimi biliyorum. Bu tükeniş biter sanıyorum, ama bir yaranın durdurak bilmeyen kan damlaları gibi hızlandığını görüyorum.
Ah, insanlar... Ah, değer gördükleri kişileri alaşağı eden kalpsiz varlıklar... Bu dünyayı yaşanılmaz hale getiren muhteşem ötesi vefasızlar...
Sahi neydi insan? Etten ve kemikten ibaret bir yaratık mı yoksa etin ve kemiğin ötesinde içinde gizledikleriyle kendisine ümit aşılayan bir nevi hasta mı?
Bu sorunun cevabı benim hayatımda gizli. Evet, ben bir hastayım. Her gün içimde gizlediklerim ile yaşama enerjisini kendisine aşılayan, bir umutla insanların içerisindeki gizli merhameti bulmayı uman zavallı bir hasta. İnsan insanın merhametine muhtaçtır. Yaranın merhemidir merhamet. Yara var, yara gün gibi ortada ama merhamet yok, ama merhem yok, ama yarayı yaradan saymayan var. Evet, boğuluyorum ben, nefes alamıyorum. Boğazımda bir yumru var, kahrolası bir yumru, midemde bir sızı var kanımı emen. Ne gidebiliyorum, ne de yaşayabiliyorum. Kalbim çok hassas bu dünya için, kalbim çok derin bu sığ dünya için. Ağır geliyor dünya kalbime, her şeye anlam katan, insana evvela insan olduğu için Allah'ın yarattığı bir kul olduğu için merhamete boğan bu kalbime dünya cehennem geliyor arkadaşlar. Öyle canileşmiş ki her şey, öyle anlamsızlaşmış ve sahteleşmiş ki, birbirimize şifa olmaya çalışacağımıza yeniden şifaya muhtaç bırakıyoruz.
Ne acı! Bir gün göçüp gideceğiz bu dünyadan ama hâlâ bu dünyanın bir varisiymiş gibi kalp kırıyoruz, üzüyoruz, eziyet ediyoruz. İnsanları belki de hiç çıkamayacakları kuyulara göz göre göre itiyoruz. Sonra da, o kuyudan çıkamayınca insanlar, âh vâh edip üzülüyoruz, ama hiçbir zaman kendimizde hata aramıyoruz...

İşte bu yüzden, insan insanın merhameti olduğu kadar cehennemidir de;
İnsan insanı yaşama tutundurtan olduğu kadar,
Yaşamdan kopartandır da..

Yaşama tutundurtan bir güneş olun, her gün yeniden ve hiç bıkmadan doğan...

Beni de anmayı, dualarınıza katmayı unutmayın❤️ sizi seviyorum