Adel

Bölüm 6

25 Gün Sonra: Adel'in Bakış Açısı

Yaklaşık bir aydır düzenli olarak gördüğüm işkence nihayet sona erdi. Faydalı olduğunu inkar edemem, ama sevgili ustamın yıldırımların gücünü katlayarak artırması yüzünden bu süreç tam bir kabustu. Sanki içimden ettiğim küfürleri duyuyor ve beni cezalandırıyordu. İlk günden sonra bir şey olmaz diye düşünmüştüm, ama ilk günkü yıldırımlarla dün bana çarpan yıldırımlar arasında onlarca kat fark vardı. Yıldırım elementimin rengi maviden kırmızıya dönmeye başladı, bu da elementimin gücünün arttığını gösteriyor.

Büyükbabamın Yeryüzü Kaynak Alemine geçişini duyan diğer klanlar, ittifak teklifleri ve hazineler göndermeye başladılar. Yeryüzü ve Ruh Alemi arasındaki farkı onlar da biliyorlar. Büyükbabamın seviye atlamasıyla Leon Klanı hızla büyümeye başladı.

Marcia ile barışsak da onunla fazla görüşmedim. Aramızda yaşanan olaylar beni ondan soğuttu. Artık ona aşık değilim, sadece bir arkadaşım olarak görüyorum.

Beş gün sonra gerçekleşecek olan akademi giriş sınavları için Kızıl Kartal İmparatorluğu'nun başkenti Nehm şehrine doğru yola çıkacağız. Marcia ve diğer giriş sınavı adayları çoktan yola çıktılar, çünkü onlar normal bineklerle gidiyorlar. Ancak biz, uçan bir kaynak canavarı kullanacağız. Giriş sınavları için her akademi bir elçi gönderiyor. Test sonucuna göre bir akademiye davet ediliyorsun. Nehm'e, büyükbabamla birlikte gideceğiz. Bu arada, büyükbabam kılıcımı ve gücümü test etti. Onunla küçük bir düello yaptık. Kılıcım büyükbabamın zırhına çarpınca sadece metalik bir ses çıkıyor, ne kadar güçlü vurursam vurayım kolum uyuşuyordu. Bu arada, Marla burada kalacak.

Yola çıkmak için hazırdık. Annem benden ayrılacağı için üzgündü, babam ise gururlu görünüyordu.

"Üzülme anne, tatillerde yeniden buluşacağız. Güçlenip ün salacağım ve dünyanın zirvesine çıkacağım. Kısa süre sonra yine görüşeceğiz. Baba, ikinizi gururlandırıp döneceğim. Kendinize iyi bakın."

Annemin moralini biraz olsun düzeltmek için bu sözleri söyledim.

"Hahaha, torunum çok iddialı değil mi, Zheng?"

"Hahaha, evet baba, velet kendine çok güveniyor. Adel, biz de güçlenmeye devam edeceğiz. Sen de güçlen ve bize geri dön. Ailecek dünyanın zirvesine çıkalım, güzel bir hayal değil mi, hahaha?"

Babam ve büyükbabam gerçekten çok gürültücü. Böyle duygusal bir anda, dünyanın en komik şakasını duymuş gibi hunharca kahkaha atıyorlardı. Babam kahkahasını bitirdiğinde elini başıma koydu ve bir kese çıkardı.

"Adel, burada 10 ejder sikkesi var. Bunları ihtiyaçların için kullan. Ejder sikkeleri değerlidir, herkesin içinde çıkarma, boyutsal yüzüğünde sakla. Sana bir daha para göndeririz. İyi çalış oğlum."

(Küçük bir bilgilendirme: 1 ejder sikkesi, 10 kaplan sikkesine; 1 kaplan sikkesi, 100 altına; 1 altın, 100 gümüşe; 1 gümüş, 100 bakıra eşittir.)

Küçük bir çocuğa 10 ejder sikkesi verilmez ki! Yıllarca yeter bu bana. Keseyi alıp boyutsal yüzüğüme koydum.

"Tamam baba. Baba, anne, sizi seviyorum. Hoşça kalın."

Büyükbabamın çağırdığı dev kartal kaynak canavarının sırtına bindik. Kartalın sırtı oldukça genişti; ben ve büyükbabam rahatça oturmuştuk ama iki üç kişi daha sığabilirdi. Büyükbabamın ıslık çalmasıyla kartal kanatlarını açtı ve yavaşça havalanmaya başladık. Anneme ve babama baktım; bana el sallıyorlardı. Ben de onlara el salladım ve gözyaşlarımı tutamadım. Ailemden ilk kez ayrılıyorum sonuçta. Büyükbabam başımı okşadı.