Sometimes love is not enough and the road gets tough
I don't know why
Namjoon'un kanser durumunu öğrendiğimden beri ne doğru düzgün okula gidebiliyordum, ne de bir gün geçirebiliyordum. Uzun süredir geceleri dışarı çıkıp onunla da gezmemiştim. Baktığımda saat ikiye gelmek üzereydi. Evdeki herkesin uyumuş olduğuna emin olduktan sonra üzerimi giyindim. Dışarıya çıktığımda Namjoon duvara yaslanmıştı.
"S-Selam."
"Oh, sonunda geldin. Kaç gecedir kapının önünde bekliyorum, biliyor musun?"
Ona gülümsedim ve önüne geçtim.
"Bugün nereye gideceğiz?"
"Ah, bilmem. Gitmek istediğin yer var mı?"
Biraz düşündükten sonra gitmek isteyebileceğim yeri buldum.
"Senin evini merak ediyorum. O taraflara gidelim."
Kolunu omzuma attı ve yürümeye başladık.
(Bazen aşk yeterli değil ve yol engebeli oluyor, nedenini bilmiyorum.)
