Ξανά

6.4K 365 55
                                    

Αρχίσαμε να ξεκουμπώνουμε ο ένας τα ρούχα του άλλου αργά αργά,και εκείνος πάτησε ένα κουμπί στο αυτοκίνητο για να κλείσει η οροφή καθώς συνέχιζε να με φιλάει....

Την επόμενη μέρα αφού ξύπνησα,κοίταξα γύρω μου να καταλάβω που βρίσκομαι.Ήμουν σκεπασμένη με το παλτό του "Τί έγινε....."σκέφτηκα μόλις το είδα.Αλλά οι απορίες μου λύθηκαν όταν κοίταξα αριστερά μου.Ήταν αυτός,μισοσκεπασμένος με το σακάκι μου..."Τί έκανα....!!!!!"είπα δυνατά απο μέσα μου χτυπώντας το κεφάλι μου κάμποσες φορές στο προσκέφαλο του καθίσματος...δεν το είχα κάνει ποτέ αυτό....εδω καλά καλά δεν είχα ποτέ βγεί ένα κανονικό ραντεβού με κάποιον......Τον κοίταξα μερικά δευτερόλεπτα.Ήταν τόσο όμορφος...και όσο σκεφτόμουν τί να κάνω....άκουσα φωνές!Ήταν 3 ηλικιωμένες γυναίκες,έκαναν βόλτα στην παραλία...."όχι ρε γαμώ το.....όλο αυτό δεν είναι καθολου σωστό...." είπα δυνατά..

Δεν είχα χρόνο,φόρεσα το παλτό του και μάζεψα ρούχα και παπούτσια γρήγορα,πήρα το σακάκι μου απο πάνω του και βγήκα απο το αμάξι.Οι γυναίκες είχαν πλησιάσει αρκετά,με είδαν αλλά γύρισα γρήγορα το κεφάλι μου απο την άλλη και έφυγα γρήγορα τρέχοντας!!

--------------------------3 χρόνια μετά---------------------------------------------------------------------------

Να 'μαι 3 χρόνια μετά,έχοντας αφήσει όλα αυτά πίσω.Μετά απο πολλές συνεντεύξεις βρήκα επιτέλους δουλειά και είμαι πολύ χαρούμενη!Θα δουλεύω σε μία εταιρεία,στο εστιατόριο που έχει.Μπήκα στην εταιρεία και πήρα το ανσανσέρ για να πάω στον όροφο όπου θα δουλεύω.

Μόλις έφτασα στον όροφο,ένας τεράστιος χώρος με περίμενε."Πάρα πολλά τραπέζια.."είπα έκπληκτη καθώς κοιτούσα τριγύρω.Η κουζίνα φαινόταν ατελείωτη...και τόσο καθαρή...Άλλαξα στα ρούχα της δουλειάς και βγήκα να βρώ τους υπόλοιπους που δουλεύουν ήδη εδώ.Όλοι φαίνονταν τόσο καλοί μαζί μου....αλλά η επικεφαλής ήταν αρκετά σκληρή.Ξέρωντας ότι είχα εργαστεί σε ένα δημοτικό σχολείο ώς μαγείρισσα το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν ότι τα γεύματα για τους ανθρώπους εδώ είναι σε άλλο επίπεδο απο τα απλά γεύματα που "απλώς" έφτιαχνα για τα παιδάκια αφού είναι περισσότεροι άνθρωποι και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων.

Έβαλα απλά ένα χαμόγελο "θα βάλω τα δυνατά μου" είπα 

"Απλά συγκεντρώσου στο να κάνεις σωστά τη δουλειά σου και τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε εμείς."

"Υπομονή....πρώτη μέρα στην δουλειά είναι...."έλεγα στον εαυτό μου.Μία κοπέλα με πήρε να μου δείξει τον χώρο.Αρχίσαμε να μιλάμε και βρήκα ευκαιρία να της μιλήσω για την συζήτηση που είχα πρίν.

Το αφεντικόWhere stories live. Discover now