Το βράδυ έκατσα αρκετή ώρα στο μαγαζί του Αλέξανδρου.Καθόμουν σε ένα τραπέζι και κοιτούσα τον δρόμο απο το μεγάλο παράθυρο που βρισκόταν δίπλα μου...Ο Αλέξανδρος τότε ήρθε και έκατσε απέναντί μου.
"Τι σκέφτεσαι;"με ρώτησε.
"Είναι περίεργο..."του απάντησα με το βλέμμα καρφωμένο στο δρόμο...
"Ίσως γιατί είναι η πρώτη μου φορά...αλλά κάνει τόσα για 'μένα..." συνέχισα να λέω.
"είναι λογικό;"ρώτησα τον Αλέξανδρο...
"Φαίνεται ότι τα πράγματα πάνε καλά με τον Αθανασίου."είπε
"Ό...οχι ακριβώς.."
"Νομίζεις οτι θα είσαι εντάξει;τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά απο αυτό που νόμιζες.Δεν είναι ένας μέσος άνθρωπος."άρχισε να λέει ο Αλέξανδρος.
"Αυτό είναι αλήθεια"απάντησα "αλλά..θα προσπαθήσω..."
"Ωραία."μου απάντησε ο Αλέξανδρος παίζοντας αμήχανα με το ποτήρι του.
Έφυγα απο το μαγαζί του Αλέξανδρου μετα απο λίγο και καθώς περπατούσα στον δρόμο είδα μια γυναίκα.Φορούσε ένα κόκκινο παλτό και καθόταν στο πεζοδρόμιο..Την κοίταζα μα μόλις πηγα πιο κοντά κατάλαβα πως είναι κάποια που γνωρίζω.
"Τζέννυ;!"είπα μόλις την πλησίασα...Ήταν μεθυσμένη.
"Είσαι καλά;"την ρώτησα..μουρμούρισε κάτι αλλά δεν κατάλαβα...
"Ε εσύ...εσύ!!! Σε μισώ τόσο πολύ!"μου είπε..
"..γιατί κλαίς;"την ρώτησα
"Η ζωή μου καταστράφηκε εξ'αιτίας σου"συνέχισε να λέει.
Έκατσα δίπλα της."ωραία..αν έχεις να πείς κάτι πες το τώρα."της είπα
"Άκου...ήσουν απλά ένα one night stand..ήταν απλά μια νύχτα"είπε και γέλασε."δεν ντρέπεσε καθόλου..;τι προσπαθείς να κάνεις;είσαι η κόρη μιας πορνοστάρ.Ονειρευτικες οτι η ζωή σου θα γίνει καλύτερη σε μια νύχτα;" συνέχισε να λέει...άρχισα να νιώθω αμήχανα..το μετάνιωσα που της μίλησα...
"Δεν είναι έτσι"την διέκοψα.
"Τι δεν είναι;Το οτι συνυπάρχω με μια γυναίκα σαν εσένα...είναι ντροπιαστικό.Άμα είσαι της μιας νύχτας..Να συμπεριφερθείς ανάλογα και χάσου."
Το επόμενο πρωί σκεφτόμουν τα λόγια της Τζέννυ....όλα αυτά που είπε...Τότε το κινητό μου άρχισε να χτυπάει..Ήταν ο Άρης..δεν ήθελα να του μιλήσω δεν το σήκωσα.
Και εκεί που προσπαθούσα να ηρεμήσω άκουσα φωνές απο το μαγαζί του Αλέξανδρου...Κατέβηκα τρέχοντας κάτω και βρήκα τη μαμά μου να τσακώνεται με τον πατέρα του Άρη.
"Ήρθα να ελέγξω αν αυτό το παιδί είναι του Άρη"είπε.
Γούρλωσα τα μάτια..Τα είχα χάσει.."τι πράγμα;"
"Πατέρα!!"φώναξε ο Άρης που μόλις είχε μπει στο μαγαζί."Τι κάνεις εδώ;"τον ρώτησε χαμηλόφωνα.
"Αφού εσυ σπαταλάς χρόνο άσκοπα,ήρθα να το ελέγξω μόνος μου"είπε ο πατέρας του.
"Τι συμβαίνει;"είπα και κοίταξα τον Άρη.
"Λυδία...τα ξέρω όλα.."είπε ο Άρης.
"Ο Αντώνης είναι--"
"Τι θέλετε όλοι επιτέλους με το παιδί μου;!"τον διέκοψε η μαμά μου και όλοι την κοιτάξαμε με γουρλωμένα μάτια. "Είναι γιός μου.Τον γέννησα!" Συνέχισε να λέει.
Ο Άρης με πήρε έξω..."είναι αλήθεια;"ρώτησε."Δεν είναι δικό μου;"
"Όχι δεν είναι"του απάντησα."Σου είπα ήδη η μαμά μου τον έφερε μαζί της.Είναι ετεροθαλής αδερφός μου."
Ο Άρης κοίταξε γύρω του.."και τί έκανα όλο αυτόν τον καιρό..."είπε.
"Τότε...όλα αυτά που έκανες για εμένα...όλα αυτά που είπες..ήταν γιατί πίστευες πως είναι γιός σου;" τον ρώτησα."ότι ένιωσα...ήταν μόνο απο τη μεριά μου;"συνέχισα να λέω...Ο Άρης δε μιλούσε και τότε βγήκε ο πατέρας του απο το μαγαζί.Ο πατέρας του πήγε να μπει στο αμάξι του όμως ένιωσε μια ζαλάδα και ο Άρης έτρεξε προς το μέρος του.
Ο πατέρας του δεν του έδωσε σημασία και απλά μπήκε στο αμάξι.
Γύρισε σε εμένα..με έπιασε απο το χέρι "πάμε να μιλήσουμε" είπε.
"Όχι" είπα και πήρα το χέρι μου απο το δικό του."αργότερα...φύγε."είπα και πήγα πάλι μέσα.Έμεινα μόνη μου για την υπόλοιπη μέρα...δεν ήθελα κανέναν..ούτε να μιλήσω με τον Άρη.
Την επόμενη μέρα πήγα στη δουλειά..Ήμουν όπως πάντα...Δεν ήθελα να καταλάβει κανείς οτι δεν είμαι καλά...
Οι υπόλοιποι έτρωγαν γλυκοπατάτες και φώναξαν και εμένα...Η προϊσταμένη έβγαλε ένα πιάτο με γλυκοπατάτες."πήγαινέ το πάνω στον διευθυντή"μου είπε.Δίστασα.
"Δεν θες;θες να το πάω εγώ;"με ρώτησε.Δεν το πήγα..δεν ήθελα να τον δώ...
Το απόγευμα καθώς περπατούσα στο διάδρομο είδα μια κοπέλα που δουλεύουμε μαζί..ήταν απορροφημένη με το κινητό της..την πλησίασα.
"Τι γινεται;"τη ρώτησα.
"Ένα άρθρο...είναι για τον διευθυντή..λέει οτι έχει παιδί...και η μάνα είναι μια απο την εταιρία.."
"..σ..σοβαρά..;"είπα προσπαθώντας να κρύψω την αμηχανία μου.
"Ποιά να είναι...τι ενοχλητικό.."έλεγε η κοπέλα.
Ήθελα να δώ αυτο το άρθρο με τα μάτια μου.....ήταν τα πάντα μέσα...για το παιδί...για το one night stand..για το πώς κυνηγάω τα λεφτά του Άρη...Για το πώς είναι καημένη η Τζέννυ...που της πήρα τον άντρα....
Όπου και να πήγαινα αυτό ήταν η συζήτηση όλων....
Πήγα σπίτι...η μαμά μου ήταν εκεί...δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν όμως...."αν δεν κάνει κάτι για αυτό τότε δεν είναι καλός άνθρωπος..."είπε η μαμά μου καθώς πήγαινα στο κρεβάτι μου...
Το επόμενο πρωί πήγα στη δουλειά...είδα τον Άρη στην είσοδο αλλά ούτε που με κοίταξε...με αγνοούσε...Δεν άντεχα άλλο αυτήν την κατάσταση...πήρα τηλέφωνο να με αλλάξουν πόστο...δεν άντεχα να δουλεύω άλλο εδώ..
Το βράδυ φεύγοντας συνάντησα τον Άρη...μπήκαμε στο αμάξι...δεν μιλούσε κανείς...
"Νομίζω το να μείνω εδώ θα είναι άβολα και για τους δυο μας...εχω ζητήσει να με πάνε αλλού για δουλειά..."
"Τι εννοείς;!..μου λες οτι φεύγεις..;"είπε ο Άρης.
"Νομίζω είναι για το καλύτερο"του είπα...Ο Άρης με κοιτούσε...με τράβηξε κοντά του δυνατά και με αγκάλιασε..
"Ξέρω είναι δύσκολο για εσένα..αλλά αυτό δεν είναι σωστό..δεν μπορείς να φύγεις..δε θέλω να σε αφησω"
"Δε θα πάρω την άδειά σου"του είπα και βγήκα απο το αμάξι..Γεια σας!!❤❤❤❤❤ εγραψα!😂😂❤❤ξερω περασαν αρκετες μερες...😔😔
Πως σας φανηκε το κεφαλαιο;;❤❤❤❤
Πειτε μου στα κομμεντς!!❤❤😁😁😁
Φιλιααα😗😗😗❤❤❤❤❤
STAI LEGGENDO
Το αφεντικό
Storie d'amore"Σε ξαναρωτάω,είσαι σίγουρη οτι δεν σου θυμίζω κάτι?" "Ο..οχι" είπα διστακτικά,και ξαφνικά με έπιασε πάλι αυτός ο καταραμμένος λόξυγκας καθώς αυτος πλησίαζε κοντά μου........γιατί???Γιατί πρέπει το αφεντικό μου να είναι αυτός που κοιμήθηκα μαζί το...