Το αφεντικό

Ποιο είναι αυτό το παιδί;

Σηκώθηκα αμέσως απο την θέση μου...
"Κύριε διευθυντά....." είπα κοιτώντας τον.
"Εσύ είσαι ο διευθυντής;"ρώτησε η μάνα μου χαμογελώντας. "Λυδία εσύ τον κάλεσες;"ρώτησε έπειτα εμένα.
"Ο..όχι δεν.."προσπάθησα να εξηγήσω αλλά ο διευθυντής με διέκοψε.
"Ήρθα μόνος μου.Άκουσα ότι γίνεται ένα πάρτυ γενεθλίων."είπε στη μαμά μου. 
"Α...μάλιστα..αλλά γιατί φέρατε σκυλοτροφή;"ρώτησε η μαμά μου βλέποντας πως ο Άρης κρατούσε μια μεγάλη σακούλα σκυλοτροφή.
"Α..αυτό το παιδάκι ποιό είναι;"ρώτησε αμέσως ο Άρης.
"Είναι το καμάρι μου...ο Αντώνης είναι ο.."
"Μαμά!"την διέκοψα για να μην πει άλλα."είναι ώρα να κοιμηθεί ο Αντώνης."
"Μα μόλις ξεκινήσαμε"μου απάντησε.
"Αφού είναι τα γενέθλιά σου θα σε αφήσω να δεις όση ώρα θες το δεινοσαυράκι."είπα στον μικρό να τον δελεάσω με κινούμενα σχέδια.Πήρα αγκαλιά τον μικρό και μαζί με τη μαμά μου πήγαμε πάνω συο σπίτι.Ο Άρης δεν είπε τίποτα.Μας κοιτούσε απορημένος.Έμεινε μόνος του με τον Αλέξανδρο.
Όσο ανεβαίναμε τις σκάλες με τη μαμά μου της εξήγησα πως δεν θέλω ο διευθυντής να ξέρει για την πολύπλοκη οικογενειακή μου κατάσταση...
"Επειδή είναι ο διευθυντής σου ή το αγόρι σου;"με ρώτησε με ύπουλο χαμόγελο.
"Μπες μεσα!"τις είπα για να σταματήσει δείχνοντας της την ανοιχτή πόρτα του σπιτιού.Πήρα μια ανάσα και έφυγα να πάω στον Άρη και τον Αλέξανδρο...
Μπήκα στο μαγαζί και έκατσα στο τραπέζι...Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη.Ο Αλέξανδρος και ο Άρης κάθονταν αντικριστά και κανείς δεν μιλούσε..το μόνο που έκανα ήταν να τους κοιτάω.
"Είμαι σίγουρος οτι δεν πάς σε σπίτια γυναικών που μένουν μόνες ε;"είπε ο Άρης στον Αλέξανδρο.
"Κάτι φορές ναι."απάντησε ο Αλέξανδρος.Ο Άρης τότε έριξε ένα ειρωνικό χαμόγελο και άρχισε να χαλαρώνει τη γραβάτα του απο το λαιμό.
Κοίταξε τριγύρω "αυτό το μέρος εδώ τι είναι..ούτε με μπάρ μοιάζει...ούτε με βιβλιοπωλείο...είναι αλλόκοτο..μάλλον αντικατοπτρίζει τον ιδιοκτήτη του"είπε ο Άρης κοιτώντας τα ποτά στο μαγαζί αλλά και τα βιβλία που είχε για διακόσμηση ο Αλέξανδρος.
Ο Αλέξανδρος άρχισε και αυτός να χαμογελάει ειρωνικά.."βγάζω ένα καλό εισόδημα..τουλάχιστον δεν πεθαίνω στη δουλειά μέχρι να λυποθυμίσω απο κακή διατροφή"απάντησε στον Άρη.
"Α..παιδοά..θέλετε να πιούμε κάτι;"διέκοψα τη συζήτηση...δεν μπορούσα να τους βλέπω να την λένε ο ένας στον άλλο..αν και..δεν ήταν και τόσο καλή ιδέα το να πιούμε...ξεκίνησαν και έπιναν τα ποτά μονορούφι κοιτάζωντας ο ένας τον άλλο...
"Αλλο ένα;"είπε ο Άρης
"Εννοείται"απάντησε ο Αλέξανδρος.
Είχα γουρλώσει τα μάτια ενώ τους κοιτούσα...μετα απο λίγη ώρα είχαν μεθύσει τελείως....Κάλεσα ένα ταξί για τον Αλέξανδρο....ο Ταξιτζής με βοήθησε να τον πάμε μέχρι το ταξί..
"Δεν θέλω να φύγω!!Θα φύγω με τον άλλο μαζί!!!!"φώναζε.Εννοούσε τον Άρη.Με τα πολλά μπήκε στο ταξί και έφυγε...
Μπήκα μέσα στο μαγαζί να δώ τι κάνει ο Άρης.Καθόταν στο πάτωμα μισοκοιμησμένος...έσκυψα κοντά του.
"Άρη..."τον σκούντηξα στον ώμο.
"Αν καλέσω ένα ταξί μπορείς να πάς σπίτι;"τον ρώτησα.
"Όχι...δεν μπορώωω..." απάντησε σαν παιδάκι μεθυσμένος.
"Δε θέλω!"ξαναείπε.
"Ορίστε;"τον ρώτησα.
"Δεν θέλω να πάω σπίτιι ούτε να κοιμηθώ μόνος μου...."έλεγε παραπονιάρικα με κλειστά τα μάτια.
"Εντάξει...κοιμήσου εδώ.."του είπα και τον βοήθησα να πάει στον καναπε.
Την επομενη μέρα,παρ'όλο που ήταν Σάββατο,έπρεπε να πεταχτώ για μια δουλειά..έφτιαξα πρωινό στον Άρη και   είπα στη μαμά μου να του το δώσει μόλις κατέβει κάτω.
Μετα απο ώρα γύρισα σπίτι..Μπήκα στο μαγαζί του Αλέξανδρου και προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν εκεί και ο Άρης.
"Δεν πήγες ακόμα σπίτι;"τον ρώτησα...δεν ήταν μόνος.Ήταν με τον μικρό.
"Η μαμά σου μου ζήτησε να τον προσέχω"
"Η μανά μου;Γιατί δε με πήρες ένα τηλέφωνο;"τον ρώτησα.
"Είχες δουλειά δεν ήθελα να σε ενοχλήσω"μου απάντησε."δεν είχα κάτι άλλο να κάνω...αλλά ποίο είναι αυτό το παιδί;"με ρώτησε..
"Α...λοιπόν....η μαμά μου το πρόσεχε...τώρα μένουμε μαζί.."ο Άρης ήταν μπερδεμένος...και εγώ δεν ήξερα τι άλλο να πώ....
"Πρέπει να τον πάω πάνω να φάει κάτι...θα τα πούμε"είπα στον Άρη και πήρα τον μικρό.
"Περίμενε..ξέρεις πόσο υπέφερα σήμερα..ο μικρός έχει τόσο ενέργεια..."
"Έκανε κάτι κακό;συγνώμη"του είπα.
"Δεν είναι αυτό..Αντώνη τι είναι αυτο εκεί;"είπε στον μικρό κάνοντας τον να κοιτάξει στο παράθυρο και με φίλησε στο στόμα..δεν αντέδρασα καθόλου..δεν τον περίμενα.
"Τώρα είμαι καλά.Φευγω"είπε και έφυγε.
Πήγα με τον μικρό στον σπίτι...αφου άλλαξα έκατσα μαζί του..
"Τι κάνατε σήμερα με τον κύριο;" τον ρώτησα...
"Με τον κύριο..παιδική χαρά...και είπα είναι 3 και μετα στη μπανιέρα παίξαμε."απάντησε ο μικρός...
"Τι στο καλό κάνανε....."αναρωτήθηκα...
"Άντε φάε το φαί σου"του είπα χαμογελαστά και αυτός συνεχισε να γελαει...

Γεια σαςςςς πως σας φανηκε το κεφαλαιο?????? Τι νομιζετε οτι πιστευει ο Αρης για τον μικρο;;;;;;;; ξερει και την ηλικια του τωρα🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂
Καλα μπανια και φιλιααα❤❤❤