Το αφεντικό

Επαγγελματικό ταξίδι

Ο θόρυβος που έκανα ήταν τόσο δυνατός που άκουσα την φωνή του Άρη...Κατάλαβα οτι θα ερχόταν στο δωμάτιο μαζί με τον πατέρα του,οπότε κρύφτηκα μέσα στην ντουλάπα κρατώντας το κουτί με το περιεχόμενο του..
"Είναι η γατα...!"άκουσα τον Άρη να λέει προσπαθώντας να δικαιολογηθεί και βγήκαν απο το δωμάτιο.
Έκατσα στην ντουλάπα μέχρι ο πατέρας του να φύγει.Ξαφνικά ο Άρης κάποια στιγμή μπήκε στο δωμάτιο και το μόνο που θυμάμαι είναι να ανοίγει η πόρτα της ντουλάπας και να πέφτω στην αγκαλιά του.
"Είσαι καλά;" ρώτησε ο Άρης.Με ότι είχα δεί νωρίτερα ένιωθα αρκετά άβολα...
"Ν..ναι καλά είμαι...νομίζω πρέπει να πάω σπίτι.."του απάντησα αποφεύγοντας να τον κοιτάξω στα μάτια.
Με κράτησε απο τον αγκώνα και με σταμάτησε."πώς θα φύγεις έτσι...δεν φάγαμε καν ακόμα..."μου είπε.
"Δ..δεν πειράζει ...θα φύγω τώρα..."του απάντησα και την πρότασή μου συμπλήρωσε ένας λόξυγκας..έφυγα με γρήγορα βήματα απο το δωμάτιο....
Σε όλη τη διάρκεια για το σπίτι,μέσα στο λεωφορείο σκεφτόμουν πώς έγινε και έχασα την ενίσχυση του σουτιέν...όπως επίσης και το που το βρήκα μετά απο 3 χρόνια.
Μόλις έφτασα σπίτι,πηγα και έψαξα όλα τα συρτάρια για να βεβαιωθώ οτι όντως αυτο μου ανήκει.
"Έχασες τιποτα;"με ρώτησε η μαμά μου που τάιζε τον μικρό. 
"Τίποτα.."της απάντησα αδιάφορα.
"Την άλλη εβδομάδα ο αδερφός σου έχει γενέθλια..προσπάθησε να βρεις χρόνο ώστε να είσαι μαζί μας"
"Ναι θα το φροντίσω"της απάντησα χωρίς να σηκώσω το κεφάλι μου απο τα συρτάρια.
Την επόμενη μέρα στην δουλειά ήμουν αρκετά χαλαρή μπροστά στον Άρη σαν να μην έγινε τίποτα.Τον ακολούθησα σε ένα απο τα δωμάτια της εταιρίας.
"Γιατί ήρθαμε εδω;"τον ρώτησα μιας και δεν είχα ιδέα για ποιο λογο μου ζήτησε να ερθω ως εκεί.
"Πρέπει να κλείσω μια συμφωνία με κάποιους ξένους επενδυτές...και θα φύγω για επαγγελματικό ταξίδι"μου είπε.
"Και γιατί μου το λες...;"
"Θέλω να έρθεις μαζί...ως διατροφολόγος βέβαια..Πρέπει να προσέξω πολυ με τον συγκεκριμένο επενδυτή και αν κάνω μια τέτοια κίνηση τότε θα το εκτιμήσει αρκετά.Έχει διαβήτη οπότε πρέπει να προσέξεις τα φαγητά του και να φτιάξεις ένα ανάλογο προγραμμα" Μου απάντησε.
"Ε..εγώ;"τον ρώτησα έκπληκτη και αυτός με κοίταξε."εντάξει" του απάντησα.δεν μπορούσα να αρνηθώ.
Την επόμενη μέρα ο Άρης με περίμενε με το αμάξι του έξω απο το σπίτι μου.Κατέβηκα κρατώντας μια βαλίτσα στο χέρι μου.Μόλις είδα το αμάξι το βήμα μου έγινε πιο αργό...το ίδιο κάμπριο που το κάναμε για πρώτη φορά πριν 3 χρόνια...
Ο Διευθυντής ήρθε κοντά μου και πήρε την βαλίτσα.
"Μπές μέσα"μου είπε και εγώ απλά του έγνεψα καταφατικά.
Στο αμάξι επικρατούσε σιωπή.
"Τελικά που θα πάμε..;κανείς δεν μου είπε."ρώτησα για να σπάσει η μονοτονία.
"Θα δεις μόλις φτάσουμε"είπε ο διευθυντής και επιτάχυνε.
Μόλις φτάσαμε με χτύπησε εγκεφαλικό "όχι εδώ ρε γαμώτο..."είπα απο μέσα μου...το ξενοδοχείο όπου γνώρισα τον Άρη.
Με έπιασε απο τον αγκώνα πάλι.
"Πάμε για δουλειά"μου είπε και προχώρησε.
Αφήσαμε τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο και εγώ πηγα να αγοράσω τα υλικά για το φαγητό του επενδυτή.Θα έφτιαχνα κάτι με μοσχάρι.
Μόλις έκλεισε η συμφωνία ο Άρης έφαγε μαζί με τον επενδυτή το φαγητό  που είχα ετοιμάσει,ο οποίος φάνηκε να το απολαμβάνει.Και όλα πήγαν καλά.
Όταν γύρισα πια πίσω στο δωμάτιο για να ξεκουραστώ,βρήκα ένα κουτί δώρου πάνω στο κρεβάτι μου...δεν είχα ιδέα τι είναι.Το άνοιξα και μέσα υπήρχε ένα ομορφο ρόζ φόρεμα και ένα ζευγάρι λευκές γόβες.
Υπήρχε και ένα γράμμα..."φόρεσέ το και έλα κάτω...το διάλεξα έχοντας σε στο μυαλό μου. -Άρης"
Σκεφτόμουν αν έπρεπε να το φορέσω ή οχι...Τελικά το φόρεσα και κατέβηκα κάτω στο εστιατόριο...
Έψαχνα να τον βρώ..κοιτούσα δεξιά και αριστερά μέχρι που τον είδα να στέκεται όρθιος απέναντί μου και να με κοιτάζει με το στόμα μισάνοιχτο,και ξαφνικά ένιωσα λες και στον χώρο ήμουν μόνο εγώ και αυτός...ήρθε κοντά μου και στάθηκε.Έκανα ένα βήμα και εγώ να πάω κοντά του...ομως..δεν πρόσεξα ότι ένας σερβιτόρος ήταν πίσω μου με τον δίσκο γεμάτο ποτήρια με κόκκινο κρασί με αποτέλεσμα όλα να πέσουν πάνω μου....Γλύστρησα και πηγα  να πέσω όμως ο Άρης έβαλε το χέρι του γύρω απο την μέση μου και αντί να πέσω στο πάτωμα έπεσα στην αγκαλιά του...κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο στα μάτια...

Γεια σαςςςςςς εχω καιρο να γραψω το ξερω..😐😐 ομως ειχα τρελο διαβασμα..😢
Ευτυχως τωρα τελειωσα και θα ανεβαζω κανονικαααα❤❤😜
Ελπιζω να σας αρεσε το κεφαλαιο...αν και μικρο😁
Καλα μπανιαααα!!φιλιαα