Part 10

38 3 0
                                        


Napakatahimik sa loob ng library at sa
totoo lang ay mas lalo lamang tumahimik
habang tunog lang ng pentel pen sa
pagsusulat ang naririnig ko.
Kaluskos ng manila paper kapag natutupi at
ang mahinang ugong ng ceiling fan.

Ugh. I can't take it anymore.



Pamaya maya akong napapasulyap sa
kaharap kong si Yuan na nakapokerface
habang busy sa pagkalikot ng cellphone
nya.
Napailing iling na lang ako.
Baka parehas mapanis laway namin neto
mga bes.




"Why do you keep on stealing glances?"
Sabi niya habang nakatingin pa rin sa
hawak nyang phone.



Napalingon ako sa paligid. Sino bang kausap
ng tukmol na to?


"Hey. I'm talking to you." Di pa rin sya
nakatingin.



"A-ako?" Naguguluhan kong itinuro ang
sarili ko saka itinigil ang pagsusulat.



"I'm not stealing glances for your
information bruh." Asar na sambit ko at
napailing.



So epic, bat ang lakas nya makaramdam?

"Or you're just stealing this moment."
Dagdag niya kaya napangiwi ako.

Hindi lang pala to assuming kundi dakilang
mahangin. Pag ako napuno hindi lang sapak
ang matitikman nya. Grr.



"Shut up." Sambit ko na lamang.



Ipinatong nya ang ulo nya sa desk kaharap
ko nang maitabi nya ang phone nya. He's
staring pero di ko na lang binigyan ng
pansin.
Ganun sya for a couple of minutes
hanggang sa di ko na nakaya at
kinumpronta na sya.


"Hey you. Quit staring. It's irritating!" Asar
na awat ko sa kanya pero lalo lang nya
akong tinitigan.



"Nakakamatay ba kung tititigan kita?"
Tanong nya pabalik. I glare at him.



"Sige lang. Tumitig ka. Baka paglamayan ka
na mamaya." Pananakot ko bago magsulat
ulit.




"Why do you write?"
Napatigil ako sa sunod niyang tanong.



"Because I want to." Sagot ko.




"I mean, why do you keep on writing
loveletters for somebody tapos ikaw lang
naman ang pinagbibintangan?"


Napanganga
ako sa sinabi nya.
Ibinaba ko ang pentel pen saka tumingin sa
kanya na parang di makapaniwala.




"So naniniwala kang hindi ako ang admirer
mo?" Natutuwa kong tanong. Umayos
naman sya ng upo.






"Hindi." Mabilis nyang sagot saka tumingin
sa akin.



Napangiwi ako sa sobrang disappointment.




"E bat mo pa tinanong kung naniniwala ka
pala sa issue na yan! Alam mo papansin ka
rin e noh---"


"Kasi handwritten mo yun." Diretsahan
nyang sabi kaya napitik ko ang noo ko.

"Hindi nga ako ang nagpapadala non. At
wala akong gusto sayo." Inis kong depensa
sa sarili ko.





"Ah talaga?" Napangisi siya saka bumalik sa
pagkaseryoso ang mukha nya.



Napalunok na lang ako sa sumunod niyang
ginawa. Unti unti niyang inilapit ang
mukha nya sa mukha ko hanggang sa
magkadikit na ang mga ilong namin.




Handwritten [Revising]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon