Handwritten [Revising]

Part 17

-Levi-

"Yuan gusto ko lang sabihin na ako..na ako
ang babaeng nagpapadala lagi sayo ng box
ng cupcakes araw-araw. At araw-araw din,
nagcocompose ako ng sulat para ibigay sayo
sa tulong ng handwritten ni M-Morgan.
Pasensya na, kung ang buong akala mo ay
sya yun. Kahit ang katotohanan naman, ako
talaga yun. Ako ang totoong may gusto
sayo. Ako yung patay na patay sayo!
Gustong gusto kasi kita Yuan, sana
mapagbigyan mo ako."

Pikit mata akong umamin at ini-offer sa
kanya ang box ng cupcakes na ginawa ko
kahapon.
Ginawa ko para sa espesyal na tao na gaya
nya.
Na di ko sure kung tatanggapin ba nya o
hindi.

Nanatili akong nakapikit at
pinapakiramdaman ang pagtibok ng puso
ko.
Masyado akong kinakabahan dahil sa totoo
lang ngayon ko lang to ginawa sa buong
buhay ko.

Ang umamin ng harapan sa krass ko.
Hihimatayin na ata ako rito.
Mayamaya ay naramdaman ko ang unti-
unting paglapit sa akin ni Yuan. Mas
bumilis ang pagtibok ng puso ko.

Lalo na nang hawakan nya ang box ng
cupcakes at tanggapin nya.
Nakita ko ang pagguhit ng ngiti sa mukha
nya.
Halos tumalon na ang puso ko sa sobrang
tuwa.

"Ikaw lang pala yun. Araw-araw nakatingin
pala ako sa maling tao. Hindi kasi kita
napapansin." mas lumapad pa ngiti nya
habang nagkukwento.
Hindi ko na rin mapigilang hindi
mapangiti.

"At sa totoo lang, gusto kong magpasalamat.
Kasi sa wakas, nahanap ko na rin yung
babaeng ang laki ng paghanga sa akin."

"Salamat kasi ramdam ko ang effort mo
mula sa mga natatanggap ko araw-araw
thru sending loveletters on me. Salamat sa
napakasarap na cupcakes Levi."

"Gusto ko yung mga effort mo para sa akin.
Natutuwa ako sa mga content ng sulat mo
tuwing nakakatanggap ako nito. Minsan nga
mapapangiti pa ako. Oo, nagustuhan ko
yung mga nilalaman nito. Pero...okay lang
na pagtawanan mo ako kung sasabihin
kong, mas na-attract ako sa nagsulat nito."

Mas bumuhos ang emosyon na kanina ko pa
pinipigilan.

"Unang tingin ko pa lang, handwritten na
nya agad ang nanotice ko. That's why I
thought it was her."

"Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit
sinasayang ko ang oras ko tuwing gabi na
pagmasdan ang handwritten nya." natatawa
nyang kwento habang nakatingin sa
malayo.

Yung tipong ang lapad ng ngiti nya kahit di
nya banggitin ang pangalan ni Morgan.
Yung tipong mga mata nya ang nagsasabing,
si Morgan talaga ang nagugustuhan nya at
hindi ako.

"Kaya sorry kung masasaktan kita. Kasi
Levi..matagal na akong nahulog..sa kanya."
Panay hikbi ang ginawa ko at tinakpan pa
ang bibig ko in a way para mabawasan ang
sakit.

"Gusto ko yung mga effort mo para sa akin.
Natutuwa ako sa mga content ng sulat mo
tuwing nakakatanggap ako nito. Minsan nga
mapapangiti pa ako. Oo, nagustuhan ko
yung mga nilalaman nito. Pero...okay lang
na pagtawanan mo ako kung sasabihin
kong, mas na-attract ako sa nagsulat nito."

Mas bumuhos ang emosyon na kanina ko pa
pinipigilan.

"Unang tingin ko pa lang, handwritten na
nya agad ang nanotice ko. That's why I
thought it was her."

"Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit
sinasayang ko ang oras ko tuwing gabi na
pagmasdan ang handwritten nya." natatawa
nyang kwento habang nakatingin sa
malayo.

Yung tipong ang lapad ng ngiti nya kahit di
nya banggitin ang pangalan ni Morgan.
Yung tipong mga mata nya ang nagsasabing,
si Morgan talaga ang nagugustuhan nya at
hindi ako.

"Kaya sorry kung masasaktan kita. Kasi
Levi..matagal na akong nahulog..sa kanya."
Panay hikbi ang ginawa ko at tinakpan pa
ang bibig ko in a way para mabawasan ang
sakit.

Pumikit ako para mabawasan yung sakit.
Para mabawasan man lang kahit konti.
Pero panay pa rin ang pagtulo ng luha ko.

"Wag kang magsorry kasi naaawa ka sakin.
Ayos lang. Okay lang naman na hindi ako
yung gusto mo. Atsaka expected ko na ganto
talaga ang sasabihin mo. Ang problema
lang, umasa ako. Kaya ngayon..." tumingin
ako sa kanya gamit ang luhaan kong mga
mata at pabulong na sinabi.

"Masakit." dahil sa sinabi ko ay lumapit sya
sa akin at bigla na lamang akong niyakap.

"I'm sorry. Tahan ka na." mas naiyak lang
ako pero sa kabila nun ay mas nagawa ko
pa ring tumawa at tinapik ang likod nya.

"Oo na. Tatahan na. I'm happy for you at
kay Morgan, kasi sa wakas magkakalovelife
na ang bruha. HAHA!" Sambit ko at
napatingala ulit para pigilan ang pag-agos
ng luha.

Sht. Levi ang drama mo.

"Yuan isang favor lang." kumawala ako sa
yakap nya at tinitigan sya.

"Ano yun?"
Pinahid ko muna ang luha ko bago
magsalita.

"After all these shitty dramas, confessions
and rejection, I hope we can still be
friends." sambit ko at inalok ang kamay ko
para sa isang shakehands.
Kinuha naman nya ito.
Nagngitian kami sa isa't isa kaya
nagthumbs up na lang ako.

"Thanks."

"Salamat din Levi. Sa lahat lahat."
pagpapasalamat nya.
I chuckled.

"Wag kang mag-alala, andyan naman si
Morgan para ipag-bake ka ng cookies or
cupcakes. I'm sure she can bake better than
me." biro ko kaya natawa sya sabay iling.

"So...uhmm, puntahan mo na." utos ko sa
kanya kaya napatingin sya sa akin ng may
pagtataka.

"Sino?"

"Sino pa? Edi yung babaeng may
napakagandang handwritten." pang-aasar
ko sa kanya.
Saktong dumating si Simon at nakita kami
sa ganitong senaryo.

"Oh? Anyare dito? Anyare kay Morgan?
Nakasalubong ko kasi, tumatakbo palayo,
parang nagmamadali. Galing ba sya dito?"
sa sinabi ni Simon ay nagkatinginan kami
ni Yuan.

Tumango ako sa kanya bilang sign na
habulin nya.

"Habulin mo na." halos magkasabay
naming sambit ni Simon.
Nagmamadali ring tumakbo palayo si Yuan.
At wala akong ibang nagawa kundi tingnan
siya papalayo.

Parang ang nararamdaman ko sa kanya.
Kelangan na ring palayain at tanggapin na
may mga bagay talaga sa mundong to na
hindi kailanman mapapasaiyo.

Move on Levi.

Just move on and let it go.

***