Paano kung nawala ang lahat sayo? Lahat ng opportunities, as in LAHAT LAHAT! At mapapunta ka sa isang pamilya na magtatrabaho ka bilang assistant ng isang mafia princess kakayanin mo ba ang kabaliwan? O susuko nalang?
Kung kaya mo, then Goodluck nal...
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumapat sa mukha ko. Napabangon ako na punong-puno ang isip tungkol sa nangyare kahapon
"Why do I have to suffer like this?" Pagtatanong ko sa sarili ko
Tumayo ako at nagbihis nalang ng pang exercie na damit at pumunta sa garden dahil gusto kong mag exercise ng tahimik.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pero sa pagkadating ko sa garden ay nakita ko si Dad at si Kuya na tinuturuan si Theo na gumamit ng tsako.
At hindi ko napigilan na mapangiti ng biglang natamaan si Theo ng Tsako sa ulo at sumigaw ito ng aray.
"Aray! . ."
Nakatingin lang ako sa kanila ng nakangiti ng mapansin ni Kuya na nakatayo lang ako kaya agad nya kong tinawag
"Queen, come here"
Lumakad ako papunta sa kanila at pinagmasdan lang sila na nagtuturuan
"Ayaw ko na Sir Quade . . Ang hirap pala talaga nito"
"Una pa lang sumusuko ka na? Sabi ko naman kasi sayo wag mong tigasan ang wrist mo, iikot mo din sya"
"Eh ang hirap kasi" pagmamaktol nito at hindi ko maiwasan na lalong maalala si Philip sa kaniya
Stop it Queen! Maslalo mo lang sinasaktan ang sarili mo!
Tumingin ako kay Kuya at alam kong naiisip nya na may gumugulo sa isip ko kaya ngumiti nalang sya sakin at nginitian ko din naman sya.
Nagpaalam ako sa kanila pupunta nalang ako sa gym sa may malapit sa tennis court namin since ayaw ko na nakikita si Theo dahil masnaaalala ko si Philip sa kaniya.
Pagkadating ko ng gym ay halos wala akong inisip kundi ang magwork at at tanggalin sa isip ko na nakikita ko si Philip kay Theo.
I was in the threadmill tumatakbo ng bigla akong mapamali ng tapak kaya natumba ako at nagslide. Agad na may tumakbo sakin para tulungan ako at hindi ko inexpect na si Theo to.
"Mam okay ka lang po ba?"
Napatingin ako agad sa kaniya at halos hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit natulala ako sa pagtingin sa mga mata nya, parehong-pareho sila ni Philip ng mata, mga matang sobrang maalaga at maalalahanin.
Why do I have to feel this way? . . It's just like the feeling that I first saw Philip not as my assistant but as a caring person . . .
"Mam okay lang po kayo?" At bigla ko lang sya naitulak para bitawan ako
"I'm fine!"
Akmang tayayo na sana ako ng bigla akong matumba ulit dahil sa salit ng paa ko pero agad akong sinambot ni Theo at halos magkalapit na ang mukha namin
