My Crazy Beautiful Girl

Chapter Thirteen

• Chapter Thirteen •

Queen's POV

Nagising nalang ako kinagabihan na halos nakayakap parin sa sarili ko dahil sa panaginip na napanaginipan ko.

Kinuha ko ang Bathrobe ko at bababa sana ng makita ko si Theo na nakasandal sa pintuan ng kwarto nya sa pagbukas ko sa pintuan ng kwarto ko.

He is asleep at halos napangiti ako na makita na nagmamatsag sya sakin.

Umupo ako naparang duck at hinaplos at hinawi ang buhok nya, nakita ko kung gaano kaamo ang mukha nya at hindi mapigilan ng puso ko na matuwa

I was about to stand up ng and go ng bigla nyang hawakan ang kamay ko na humaplos sa mukha nya

"Don't go . . Please . ." At minulat nya ang mga mata nya

At sa hindi ko maipaliwanag na sitwasyon ay hindi ko maialis ang tingin ko sa kaniyang mga mata, it's just like I'm experiencing a positive and negative magnet colliding to each other.

Dahan-dahan nyang nilapit ang mukha nya sa mukha ko. He started to caress my face near my ear and still looking straight in my eyes.

Dun palang ay ramdaman ko na ang pagbilis ng tibok ng puso ko na hindi maipaliwanag kung paano nangyayare ang mga bagay na to.

Sa isang iglap ay naglapat ang mga labi namin at halos hindi ko mapigilan na mapapikit sa pangyayare, pero sa pagkapikit ko ay isang ala-ala ang bumalik sa isip ko, ang ala-ala na pinilit kalimutan pero hindi magawa

Dahil sa pait at pighati na pangyayare na niranas.

"Philip . . ."

Hindi ko namalayan na pangalan ni Philip pala ang lumabas sa bibig ko at halos matigil naming dalawa ang paghahalikan na ginawa namin.

Nakita ko ang pagkalungkot at inis sa mukha ni Theo at hindi ko sya masisisi kung yun ang magiging ekpresyon nya

"Theo . . I'm . ."

"Hindi ko na alam kung anong ginagawa ko . . At first . . Gusto ko lang naman ay tulungan ka na maging masaya ulit pero things changed . . I started to like you Queen . . Pero bakit si Philip parin?! . . Bakit Queen?! . . Bakit?! . ."

Hindi ako makapagsalita kahit na ramdam ko at kita ko na sobrang masakit para sa kaniya na si Philip parin ang bukang bibig ko everytime na kasama ko sya.

Pinilit kong umiwas at umalis pero pinigilan nya lang ako at iniharap parin sa kaniya.

Isinandal nya ko sa pader at dun ay pinatingin sa kaniya, ramdam ko ang sakit at lungkot sa kaniyang mga mata at hindi ko sya masisisi kung pati galit ay pairalin nya

"Queen bakit ba si Philip parin?! . . Hanggang kailan ka ba aasa Queen?! . . Hanggang kailan mo tatanggapin na wala na si Philip?! . ." At isang sampal lang ang naibigay ko kay Theo

Isang sampal na pati ako ay nagulat. Pero hindi ako nakapagsalita, hindi ko manlang maibuka ng bibig ko kung ano man ang gusto kong sabihin dahil narin sa gulat sa pangyayare at sa imahe sa isip na nabastos nya si Philip.

Tumingin sya sakin na namumuo na ang luha sa kaniyang mga mata at halata sa kaniya ang pagtitimpi sa inis at galit na nararanasan nya

"Sabagay . . Minahal mo si Philip eh . . At mahal mo parin hanggang ngayon . . Ano nga lang ba ko sayo?! . . Isang simpleng assistant lang diba? . ."

At dun ay tuluyan na kong iniwan ni Theo iniwan na halos hindi makagalaw sa pagkakatayo at hindi parin makaget over sa pangyayareng naganap
< - - - >

Theo's POV

Sa pagkamulat ko ng aking mga mata at halos hindi ko mapagtanto na umaga na pala kaya agad akong bumangon at naghanda ng sarili.

Minabuti ko na wag nalang kumain at wag sabayan ang parehong Amo ko dahil naalala ko lang na isang assistant nga lang pala ang trabaho ko.

Kaya sa pagbaba ni Queen ay lumabas nalang muna ako ng bahay para makahinga ng maluwag dahil hirap parin ako na makita at makasama sya.

Sa paglabas ko ng bahay ay napansin ko din na wala ang sasakyan ni Quade kaya agad akong nagtanong sa mga driver tungkol kay Quade

"Manong hindi ba umuwi si Sir Quade?"

"Naku Sir hindi ko nga po napansin ang sasakyan, siguro po ay hindi . . Baka busy sa trabaho"

Inalis ko nalang muna ang pagtataka ko at masbinaling ang isip sa mga bagay-bagay na dapat asikasuhin ko.

Sa paglabas ni Queen ay agad kong pinagbuksan sya ng pintuan at pinapasok sa sasakyan nya. Isinara ko ang pintuan ng sasakyan at saka ako lumakad sa unahan sa  co-driver seat at dun sumakay.

Halos tahimik ang buong byahe since wala namang appointment si Queen kundi ang pumunta sa office nya at dun ay alamin ang financial report ng company nila.

Pagkadating namin sa Building ng mga Lewis ay hindi na ko sumabay sa elevator ni Queen since naalala ko na masmaigi ang safety nya kaya hinayaan ko nalang na ang mga tauhan nya ang sumabay.

Lumakad nalang ako papunta sa stairs at tumaas sa ground floor since ang isang elevator ay hindi bumababa sa parking area.

Ng makita ko na papataas na ang isang elevator ay agad akong sumakay dito kahit may mga kasamang empleyado. At sa pagkadating ko sa floor kung nasaan ang office ni Queen ay agad nalang akong dumiretso sa table ng secretary nya at dun ay umupo.

"Sir okay lang po ba kayo? . ." Pagtatanong ni Lora sakin

Mabait si Lora at halos dito sa opisina ay isa sya sa mga kasundo ko kaya walang masama kung umupo ako sa upuan sa harap ng table nya at makipag-usap sa kaniya

"Stress lang ako Lora . . Sobrang Stress lang . . ."

"Naku Sir wala na pong bago dyan. Sa pagiging assistant ba naman ni Mam Queen eh syempre stress talaga ang mararamdaman mo"

"What do you mean Lora?"

At kwinento nya ang gustso nyang sabihin sakin, which is kwento ni Queen at Philip habang assistant pa ang turing ni Queen kay Philip.

Ng matapos ang kwento ni Lora tungkol sa dalawa at halos nakaramdam ako ng inggit dahil nagtataka ako kung bakit si Philip ay napansin ni Queen, pero bakit ang isang kagaya ko ay hindi?

Have you forgotten? . . Hindi ka na isang Evans! . . Wala na ang lahat sayo . . Kaya hindi ko na makukuha ang lahat ng gusto mo . .

Pagsasaway ko sa sarili ko kaya dun palang ay napabuntong hininga nalang ako at halos sobrang nalungkot sa pangyayare na kahit kailan ay hindi mamahalin ni Queen ang isang kagaya ko
< - - - >

• Don't forget to Vote, Share and Comment •