Sahte

O Kız O Topraktan Çıkmamalı

Daye
Hayat çok garip değil mi? İnsanların hayatı her dakika da, ansızın değişebilir. Hayatımızı kendi isteklerimizle de yönetebiliriz ya da diğer insanların istekleri doğrultusunda da...

Bu karar tamamen size kalmıştır. Ya kukla olacaksın ya da kendi benliğinde boğulacaksın.

" Bu aralar böyle ara sıra dalıp gidiyorsun. Bir sorun mu var?" diye sordu yanımda oturan Aylin.

Az önce bahsettiğim konu da buydu işte. Aylin kendi benliğinde kaybolmak yerine benim kuklam olmayı seçmişti. Bundan memnundum.

Artık bu durumdan rahatsız olsam da memnundum.

" Sence benim için de birileri endişelenir mi? En basitinden elimde ki sigaranın bana zarar verdiğini birisi görüp, bana der mi ki içme bu illet sigarayı çünkü sana zarar veriyor diye?" dedim elimde ki sigaranın düşmek üzere olan külünden gözümü çekip,yanımda oturan Aylin'in suratına odaklandım.

Aylin benim zaman zaman değişen ruh hallerime alışıktı. Beni sevmediğini,benim yanımda zorunluluktan durduğunun bilincindeydim.

Ben elimde ki sigaramla bakışırken, sınıfın kapısından sınıf başkanı Elif içeriye girdi.

Elif'le bir derdim yoktu ancak o kadar iyi anlaştığımız da söylenemezdi. Her fırsatta sınıfta bir problem olsa, diğerlerinin başına bir iş gelmesin diye beni öne atardı.

Hayattan kaybedecek hiç bir şeyim olmadığından beni öne atmasına sesimi çıkarmazdım.

Tam tersine işime gelirdi.

Elif telaşla sınıfta gözlerini gezdirdi. Bakışları benim gözlerimi bulduğunda, eliyle benim yanına gelmemi işaret etti.

İkiletmedim.

Yanına geldiğimi gördüğünde, arkasına bakmadan sınıfın kapısını çarpıp çıktı.

Bu Elif'in dilinde " Senin yüzünü bile görmek istemiyorum. Sadece beni takip et demekti."

Sıkıntıyla içimde tuttuğum nefesimi dışarıya verdim. Ben Elif'in arkasından yürürken Elif hiç beklemediğim bir anda benimle konuşmaya başladı.

"Şanslı piçlerdensin Daye. Gerçekten şanslı piçlerdensin."

Şu anda yerimde normal bir insan olsa," piç" kelimesini duyduğunda ortalığı yerle bir ederdi.

Sinirlenirdi. Küfür ederdi. Belki de karşısında ki insana gözü dönmüş bir şekilde tokat atardı.

Benim için ise Elif'in söylediklerinde bir problem yoktu. O haklıydı.

" Öyleyim" dedim hayattan bezmiş bir ses tonuyla.

Bu lafımın ardından ağzından tek bir kelime çıkmadı. Ben devam etmesini beklerken,o ise yürümeye devam etti.

Ben müdürün odasına gitmemizi beklerken, okuldan dışarı çıktık.

Eliyle okulumuzun önünde ki banklarda oturan adamı işaret etti.

"Görüyor musun? O adamın yanına git ve sorun çıkarma." dedi kesin bir dille.

Onun dediklerini umursamadan önümde ki bankta oturan adama doğru istemeyerek adım attım.

Her adımımda kafamın içinde ki düşünceler,sesler artmaya başladı.

Kimdi o adam? Benden ne istiyordu? Üstelik benim, üstündekilerden pahalı olduğu belli, şık giyimli bir adamla ne işim olabilirdi ki?

Adamın yanına geldiğimde,kafasını kaldırıp bana bakmasına izin vermeden yanına oturdum.

Bir kaç saniye yüzüme emin olamıyormuşcasına bir ifadeyle baktı.

Sonra ağzından fısıltı şeklinde bir "Daye?" çıktı.

"Hangi Daye'yi aradığını bilmiyorum ama bu okulda Daye adında tek bir kişi var ki o da karşında gördüğün zavallı." dedim karşımda ki adamın yüzüne sert bir ifadeyle bakarak.

Adamın söylediğim şeyden eğlenircesine sırıttı.

"O zaman söyleyeceklerim ikimizin de yararına olacak. Hem sen zavallı olmaktan kurtulacaksın,hem de ben istediğine kavuşmuş bir adam olacağım." dedi kendinden emin bir tavırla.

Söylediklerine anlam veremediğim bakışlarımı görmüş olmalı ki elini bana uzatarak adını söyledi.

"Kadir Demirel." dedi.

Bir eline,bir adamın yüzüne baktım.

Demirel... Demirel...

Daha önce duymadığımdan o kadar emin olmama rağmen, bir o kadar da soyadının tanıdık geldiğinden emindim.

"Bundan sonra senin tek sığınacak, gününü gün edeceğin yer benim yanım ve Deren Demirel'in gölgesi." dedi gözlerimin içine bakarak.

Kararlıydı. İstekliydi.

"Deren Demirel." sözcükler ağzımdan fısıltı şeklinde çıktı.

Sonra ise iki gün önce gördüğüm kayıp kızın fotoğrafı anılarımda canlandı.

"Kaybolan kız." dedim adamın gözlerinin içine bakarak.

İyi de tanımadığım bir kızın benimle ne gibi bir alakası olabilirdi ki?

" Daye o kaybolan kız bir daha geri gelmemeli. Deren Demirel öldü, bunu herkes böyle bilmeli. Sen benim hayatımda ki çıkış biletimsin. Daye sen Deren'in üzerine toprak atıp,onu kendi karanlığına hapseden kişisin."

Adamın masmavi gözlerine bakarken, söyledikleriyle nedense ortada hiçbir neden yokken Deren'in o topraktan çıkmamasını diledim.

Defolup bir daha gelmemesini diledim.

Arkadaşlar herkese merhaba! Öncelikle yeni bölüm çok geciktiği için hepinizden teker teker özür dilerim. Umarım yeni bölümü beğenirsiniz. Oy ve yorumlarını benden esirgemezseniz çok sevinirim.