Sahte

O ileri geri konuşabileceğin herhangi bir kız değil

Geçmişimiz denildiğinde aklımıza pişmanlıklarımız, hayal kırıklıklarımız,cesaret edemeyipte yapamadıklarımız ve belki de mutlu olduğumuz anlar gelir.
Benim için ise geçmişimle ilgili tek bir kural var.

Hiçbir zaman geçmişi ele alarak; geleceğini planlayamazsın.

Daye
"Herhangi bir şey oldu mu?" diye sordu Kadir Demirel.

Karşımda ki koltukta rahat bir pozisyonda otururken, ben ise burada karşımda ki adama laf anlatmaktan usanmıştım.

"Olmadı." dedim soğukkanlı olduğumu düşündüğüm bir ses tonuyla.

"Okulda Deren'in adı geçiyor mu?" dedi.Ses tonunu çözemiyordum. Ne kızgındı,ne de sakin.

Elimde ki çakmağı her çevirdiğimde bugün tuvalette olanlar,karşımda ki kendi yiğenini bana soran adam,yanlışlar ve doğrular...

Kafamın içini istila etmişlerdi.

"Oldukça. Yiğenin sevgili Deren okulun üstünde öyle bir etki bırakmış ki kız neredeyse 2 aydır kayıp olmasına rağmen,kızın ruhu bizimle beraber." dedim bakışlarımı elimde ki çakmaktan alıp,karşımda ki adamın gözlerine sabitledim.

Anlayamadığım bakışlar...

"Akıllarında ki Deren'i sil at beyinlerinden, Deren yerine Daye adını kazı beyinlerine." dedi yüzünde oluşan nefretin görüntüsüyle.

Bu öfke,bu sinir,bu nefretin sebebi neydi?

" O iş o kadar kolay değil.Dediğim gibi yiğenin arkasında sadık bir ordu bırakmış,elimden geldiğince-" diyemeden sözümü kesti.

Bu sefer ki bakışları bir kaç dakika önce çözemediğim bakışları değildi. Bakışlarında ki çaresizliği gizleyemiyordu.

Elini kafasında ki düşünceleri uzaklaştırmak için sıktığını fark ettim. Ona bakıyordum ama o benim yüzüme bakmak yerine kafasını eğmişti.

" Hayatımda kimseye yalvarmadım,yalvaracağımı da düşünmemiştim,ancak Daye sen benim kaderim için tek umudumsun. Lütfen Deren Demirel adını bütün kafalarından sanki hiç var olmamış gibi sil."dedi yalvarırcasına ama aynı zamanda içinde bulunduğu duruma inanmak istemezcesine.

Üzgünüm. Acıma duygumu kaybedeli 9 yıl oluyor.

Ne dediğini,ne hissettiğini anlamasamda, kafamın içinde ki beynimi yiyip bitiren soruyu sormak istiyordum.

"Her şeyi anladım.Ne yapmam gerektiğini,hatta sevgili yiğeninin hayatını,onun çevresinde ki insanları... Kafamın içinde tek bir belirsiz nokta kaldı.Bir adam yiğeninden neden bu kadar nefret eder?"

Kendisi söylemişti. Kaderini belirleyecek olan kişiydim. Peki bu zamana kadar kendi kararları yerine onun hayatını yöneten kimdi?

Gözleri,gözlerime sorduğum soru nedeniyle delip geçiyordu. Korku,endişe ya da telaş hissetmedim.

Tam tersine bu şekilde bakması hoşuma gidiyordu.

"Sen seni ilgilendiren kısmıyla ilgilen.Bilmen için ise ben onu özgürlüğüne kavuşturan kişiyim.Bu kadarını bilmen yeterli."

Özgürlüğüne kavuşturan kişi? Her zaman ki gibi kendi sınırlarını aşmamalısın Daye.

Ben kafamın içinde ki düşüncelerle boğuşurken,karşımda ki adam oturduğu koltuktan kalkmıştı.

"Ters giden bir şey olmadığına göre burada oturup konuşmamızın da bir gereği yok. Bir sorun olduğunda kime ulaşman gerektiğini biliyorsun."dedi ve arkasını dönerek kapıya yöneldi.