If We Ever Meet Again... Someday

Chapter 16

  This Chapter contains scenes not suitable for young readers. If you are under 18 please refrain from reading this. I also want to apologize beforehand if I will not meet your expectation with regards to an adult scene I have included in this chapter. Trying hard po ako pagdating sa bagay na yan. Sa ulit po, pasensya na. Special tnx sa lahat na reader ng istoryang to. God bless you guys.  

Lee's POV

 Nagising ako kinabukasan ng magaan ang pakiramdam ngunit mabigat naman ang tyan kasi ang paa ng lalaking katabi ko ay nakadantay sa tiyan ko. Tsk. Sunday nga pala ngaun. Mamayang hapon uuwi na kami sa boarding house. Tinignan ko si Orwin. Napangiti ako ng makita ko ng makita ko ang mukha nya. Gwapo talaga kasi eh. Nakakabakla tlaga ang kagwapuhan nito. Ibinaba ko ang mukha ko at kinintalan ng halik ang mga labi nya. Napakasaya ko at proud kasi ang lalaking to na hinahangaan ng maraming tao eh pagmamay-ari ko. Naisip ko, sana walang maging problema sa relasyon namin. Kung meron man sana kaya naming lampasan. Baguhan kaming pareho sa ganitong relasyon kaya siguradong mangangapa kaming pareho. Mahal naman namin ang isa't isa kaya siguro naman gagabayan kami ng pagmamahal namin sa isa't-isa at sa tulong narin ng ating Panginoon. "Lord, alam ko pong mali itong mga nangyayari at humihingi po ako ng patawad. Naging mahina po kaming pareho ni Orwin pero alam ko pong maiintindihan Ninyo kami. Masaya po kaming pareho sa naging pasya namin. Hindi naman po mali ang magmahal di ba po? Hinihiling ko po ang iyong patnubay at gabay." dasal ko pa. Minsan pa tinignan ko ulit ang taong nagpapatibok at ang reason ng kaligayahang nararamdaman ko ngayon. Gumalaw-galaw sya ng konti at tuluyang nagising. "Good Morning!" agad nyang bati sabay kintal ng halik sa aking mga labi. Ngumiti kaming pareho sabay bangon. Naghilamos kami't nagtoothbrush saka sabay na bumaba na magkahawak ang kamay para mag-agahan. Pababa na kami ng hagdan ng masumpungan ng aking mga mata sina mama at papa, Alma at Aling Tely sa may sala na nakanganga at nakatutok ang mga mata sa kamay namin ni Orwin na magkasugpong. Umiwas ng tingin si Papa at hindi ako pinansin habang si Mama naman pilit ang ngiti pati narin si Aleng Tely. Si Alma lang ang wagas kung makangiti. Binigyan lang ako ni mama ng isang mapang-unawang ngiti. Ang mga nanay talaga natin, kahit ano ang mangyari susuportahan at susupurtahan tayo kahit pa alam nilang nasasaktan narin sila. Pilit taung inuunawa. Gusto kong umiyak. Humigpit pa lalo ang hawak ni Orwin sa akin. "Hali na kayo, sabay-sabay na tayong kumain." basag ni Mama sa katahimikan. Tumayo si Papa at tumungo sa kusina. Parang hangin lang ako na dinaanan nya. Ni hindi nya ako tinapunan ng kahit na isang tingin. Naiintindihan ko naman si Papa. Nag-iisang anak nya ako at ang talagang gusto nyo eh makapag-asawa ako at magkaanak. "Patawad Papa." bulong ko sa aking sarili. Nang nasa hapag na kami walang isa man sa amin ang nagsasalita. Nagpapakiramdaman kaming lahat. "Musta ang paliligo nyo sa ilog kahapon?" tanong ni Mama. "Masaya po." tanging sagot ko. Tapos na kaming kumain lahat-lahat ngunit ni minsan hindi ko man lang narinig na nagsalita si papa. Alam kong nasasaktan sya. Ako rin nasasaktan din ako. Mas mabuti pang pinagsasalitaan nya kami ng masama, sinisigawan kaysa sa ganito. Buti nalang anjan si Orwin. Kahit papano lumalakas ang loob ko. "Sumunod kau sa akin." nagulat ako ng biglang magsalita si papa. Tumango nalang ako. Humantong kaming apat sa sala. Nang makaupo na kami agad kong napansing may mga luhang tumutulo sa mga mata ni papa. "Saan ba ako nagkamali sa pagpapalaki sau Lee? Lahat naman binigay namin sa iyo. Kahit kailan hndi kami nawalan ng oras sayo ng mama mo. Supurtado ka namin lagi pero bakit ganito?" umpisa ni Papa. Napaiyak narin ako. Hinawakan ni Orwin ang kamay ko. "Patawad po Pa, hindi ko naman po sinasadya ito. Hindi po kita gustong saktan, kayo ni Mama. Mahal ko na po talaga si Orwin. Pilit ko po tong nilabanan Pa pero hindi ko po kinaya. Sana Pa mapatawad mo po ako. Hindi po kita gustong saktan Pa. Hindi ko po sinasadya." "Alam mong mahal kita Lee. Lahat ng gusto mo ibinibigay ko. Pilit kitang iniintindi ngunit hindi ko talaga maintindihan. Nang malaman ko ito kgabi mula sa mama mo hindi ako nagsalita kasi ang sa isip ko bka confused ka lang. Pero nang makita ko kayo kanina at nakaholding hands pa don na ko napagtantong seryosohan na ito." sabi pa ni Papa. "Kaya napagpasyahan kong siguro mali ang pagparito natin kaya babalik na tau ng Cavite at don ka na magpapatuloy uli ng pag-aaral mo Lee." dugtong pa ni Papa. Napatayo ako sa gulat. Si Orwin nakita kong nanlumo. Si mama naman mukhang nagulat din. Magsasalita sana ako at magpoprotesta ng magsalita ulit si Papa. "Pagkatapos nyo pareho ng pag-aaral at ganon parin ang nararamdaman nyo sa isa't-isa pipilitin kong intindihin kaung pareho. Tapos na ang usapang ito. Bukas magdadrop-out ka na at by Tuesday lilipad na tau." Tumayo na si Papa at pumasok ng kwarto nila ni Mama. Niyakap lang ako ni Mama habang umiiyak din. Nanlumo kaming pareho ni Orwin. Nang tignan ko sya may mga luha naring umaagos sa mga mata nya. Niyakap ko nalang sya ng mahigpit. At napahagulgol kaming pareho. Nang mdyo okay na ang pakiramdam naming pareho nag-usap kami ng masinsinan. "Naiintindihan ko ang Papa mo Boss." panimula nya. "Wala taung magagawa. Kailangan muna nating magsakripisyo. Hihintayin kita Boss. 1 year na man lang at grduate na ko samantalang ikaw 2 years nalang din naman di ba? Kaya natin ito boss." dugtong pa nya habang umiiyak. "Hindi pa nga umaabot ng 24 hours tong relasyon natin boss tapos nagpray pa ako kanina na sana wala taung maging problema pero ito agad." iyak ko ring sagot. Niyakap nya ako at hinalikan sa bibig. "Magpromise taung pareho boss na kahit ano ang mangyari magiging tau parin sa huli. Kasi ako mahal kita at kaya kitang antayin. May skype naman eh, may fb, at may instagram pa." nakangiting sabi ni Orwin ngunit hilam naman ng luha ang mga mata nya. "Promise Boss, ikaw lang ang mamahalin ko. Mahal na mahal kita Boss." sagot ko naman. "Pakabait ka dito ah, at antayin mo ako." dugtong ko pa. "Ikaw din Boss, pakabait ka don. Mahal na mahal rin kita." sagot naman nya. Si Orwin lang ang bumalik ng syudad ng araw na yon. Ako bukas na sabay drop ng mga subjects ko. Tumawag din sya ng gabing un at minsan pa pinaabot namin sa isa't isa ang aming pagmamahal. Nagising ako ng maaga kinabukasan. Lunes na. Gnawa ko ang gusto ni papa. Nakipagkita rin ako kay Shan at Caden ng araw ding iyon at nagpaalam ng maayos. Maluha-luha din silang pareho. Bumalik akong boarding house at kinuha ang aking mga gamit sabay naring paalam kay yaya. Inihatid rin pala ako ni Orwin pauwi at don na natulog sa bahay. Hndi naman tumutol si Papa. Para raw maihatid nya rin kami bukas sa Airport. "Aalis ka na bukas boss." kausap nya sa akin ng gabing yon. Hindi na ako sumagot at wala na akong sinayang na panahon. Hinalikan ko sya. Torrid. Lumaban din sya. Nag-iispadahan ang mga dila namin. Dila sa dila, laway sa laway. Hinubad ko ang sando nyang suot pagkatapos hinalikan ko sya uli sa mga labi. Gumapang ang mga halik sa kanyang tenga, leeg at dibdib. I sucked his nipple at napapaungol sya dahil don. Ganon din ang gnawa nya sa akin. Hnubad nya rin ang shirt ko saka ako pinaliguan ng halik mula bibig hanggang pusod habang himas himas ang aking pagkalalaki. Pinahiga ko sya sa kami at pinaliguan ng mumunting mga halik sa dibdib hanggang tyan. Hnawakan ko ang garter ng kanyang boxer shorts at hinila pababa. Umigkas ang kanyang pagkalalaki. Nagulat ako. First time kong makakita ng ari ng iba. Malaki ito saka mahaba. Katulad din ng akin. Halos magkapareho sa laki at haba. Kinintalan ko ito ng mumunting halik. First time kong gawin ito pero parang alam ko na ang gagawin ko. Isinubo ko ito at umuungol naman sya. Nasasarapan sya sa gnagawa ko kaya pinag-igi ko pa ang mga ginagawa ko. Nang mapagod ako, ako naman ang pinahiga nya. Lahat ng ginawa ko sa kanya gnawa nya rin sa akin. Sobrang sarap dahil siguro may halong pagmamahal ang siyang gnagawa namin. Nagrequest syang kung pwde ba raw eh pasukin nya ako. Pinagbigyan ko sya at kahit na masakit tiniis ko para lang mapaligaya sya at para narin may baon kaming masayang ala-ala kapag malayo na kami sa isa't isa. Masayang masaya ako ng gabing iyon. Minsan pa nangako kami sa isa't isa na pagdating ng araw kami paring dalawa. Kinabukasan nagising kami dahil sa mga katok sa pinto. Matamlay, parang walang buhay yan kami ni Orwin. Gusto ko nanamang umiyak. Gumayak na kami dahil maiwan pa kami ng eroplano. Parang ayaw akong bitawan ni Orwin nang nasa Airport na kami. Iyak kami ng iyak. "If We'll Meet Again Someday Boss sana ako parin ah. Sana ako parin." iyak kong sabi. "Oo boss. Ikaw lang, ikaw lang talaga. Pangako. Ikaw lang ang mamahalin ko." sagot naman nya. Kinabig nya ako at hinalikan sa mga labi kahit na maraming taong nakatingin. Di nya alintana ang mga ito. "Hali ka na Lee. Aalis na tau." dinig kong tawag ni Papa. Luhaan kong iniwan si Orwin habang ako naman di rin nauubusan ng luha. Nakikita kong naaawa sa akin si Mama ngunit wala kaming magawa. Habang lulan kami ng eroplano walang tigil sa pagtulo ang mga luha ko. "Goodbye Boss. I love you so much."

 Itutuloy. . . . . .