Flashback 3

630 19 4
                                    


France

The breakfast was held inside a yacht.

It was just a simple breakfast with a table on the deck with lots of flowers around it.

There was also romantic music playing in the background.

It was 8 am and I'm here waiting just outside the house.

The house is a Western-style bungalow type. It has a porch and a garden with small fences around it.

Sa labas ng bahay, may docking port na maliit lang and a small bridge to get to it

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Sa labas ng bahay, may docking port na maliit lang and a small bridge to get to it. And sa port, dun naka-park yung yate na gagamitin namin. It was a gift from dad. It was the only thing I requested since I love the ocean.

Just in time, when I looked at the house, there...with all her glory, came Steph. She was wearing the white silk dress I prepared for her and a beach hat partnered with sandals. Mainit eh so kelangan presko.

I can't help but smile. Just looking at this lady makes my heart beats faster than its normal rate. Feeling ko lage akong magkakasakit sa puso pag tinitignan ko siya and ang malala feeling ko magkakaseizure ako kapag ngumiti na siya saken.

Grabe!

Lakas talaga ng tama ko sa kanya. Para akong nakipaginuman at nakaubos ng balde baldeng alak sa lakas ng tama ko. Hahaha.

I never felt this way towards kay Kayla. Or towards anyone.

This is so much more.

So intense.

Naramdaman ko na lang na may mainit na palad na humaplos sa mukha ko and when I look at the person, it's Steph. Smiling at me. And I couldn't keep that smile off of my face and instead I beamed at her.

Para na kong baliw neto. Siya pa lang nakagawang pangitiin ako ng ganito...yung tagos hanggang puso.

Wooh! Nagiging corny na ko.

Hahaha!!

"Ok ka lang?" narinig kong tanong sakin ni Steph.

I stared at her and then nod.

"Tara na. Lalamig breakfast mo."

Hinawakan ko siya sa kamay and inalalayan makasakay sa yate.

Sa una parang naghesitate pa siya kase nailing ata sa sasakyan namen. I had to grip her hand a little tight to make her feel it's ok. Di naman nagtagal yung hesitation niya and she went inside the yacht with a look of amazement, adoration, and excitement.

"Franchesca!! First time kong makakasakay sa ganito! Grabe! Ang ganda! Sayo ba 'to?" mejo malakas yung pagkakasabi niya niyan. Hahaha Why so cute my star?

"Yep. Regalo ni dad nung 16 ako. I requested it since I love the ocean and I love seeking new islands." Ngumiti lang ako sa kanya and we started our little tour.

May hinanda na kong mga gamit namin for this little adventure.

We reached the deck and again inalalayan ko siyang makaupo. I served our breakfast and she happily ate it. Actually hindi lang happily eh, as in sunod-sunod yung pagsubo niya. Hahaha! First time ko siyang pinagluto eh. This is also one of my hobbies. Ang magluto. Though wala akong alam sa gawaing bahay or kusina, cooking is one thing I loved doing. So eto matetest naten kung nasarapan ba siya o hindi. Hahaha. Ang gana niyang kumain eh. I was also eating and konti ang talaga niluto ko. Good for the two of us.

Menu:

Adobo

Salad

Mushroom soup

Yan lang naman so hindi masyadong mabigat sa tyan. Anyway, kung may matira man, may cooler naman dito sa yate and a mini ref. So pede pang itabi and kainin later.

"So? What do you think of the food?" I asked her habang nasa taas kami ng yate drinking coffee.

"Ang sarap! Every last bite of it." Nakangiti siyang sumagot.

"Thanks! Buti naappreciate mo luto ko." I said to her while turning my gaze sa dagat. I was just waiting for us to finish our breakfast bago kami umalis.

Napamulagat siya sa akin.

Eh? Bakit?

Napatingin ako sa kanya and shocked to see her expression.

As in nakanganga siya!

Hahahaha!

"L-Luto mo?? Marunong ka magluto??" Takang takang tanong niya.

"Eh? Mukha ba akong hindi marunong magluto?"

"Ano..eh..oo.." nahihiya niyang sagot.

"Hahhah! Oo marunong akong magluto. Though di talaga ako familiar sa gawaing bahay. Cooking is one of the few things I love doing sa loob ng bahay. So, yeah.."

Nakatingin lang siya sa akin then ngumiti.

"Pagluto mo ko lage Franchesca ha?"

D*mn this heart. Ayan na naman kase yung ngiti niyang feeling ko para sa akin lang.

Wala tuloy sa sariling tumango ako sa kanya. At ganun na lang yung paglundag ng puso ko nung mas lumapad pa yung ngiti niya and the she hugged me.

I was caught off guard kase sa tagal namin magkasama neto eh hindi mo siya kakakitaan ng pagkashowy or pagkaclingy. Except dun sa mga times na nagigising ako na nakayakap siya sa akin. Heheehhe.

So......Napayakap na lang din ako sa kanya.

Hay! Sarap ng ganito! Sana forever na lang kameng ganito. Yung walang iniisip na problema. Yung kaming dalawa lang.

"Hmmm... Ready ka na? We have lot of things to do on this mini escapade natin. Pwede ka pang tumakas" nakangiti kong paalala sa kanya.

"Nope. I'm ready. Kasama naman kita eh. So I know I'm safe.", There goes that smile again.

Hay ang puso ko! Ayaw manahimik. Nagwawala na talaga siya. Argh!

Tong babaeng to kase eh. Tss. At bago pa ako himatayin dito eh nagset sail na kame papunta doon sa lugar na walang bintana.....hahahah!!!!!!

This time, it's Our ChanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon