Chapter II

116 33 51
                                    

Chapter 2

Lei's POV

Buti nalang at hindi huminto yung kotse. Kala ko kikidnapin na ako.

Hindi maganda ang pakiramdam ko, parang may sumusunod saamin kaya tinitingnan ko kahit yung sa taas ko. Nag-lagay nalang ako ng earphone at nag-music ako para hindi ako matakot.

Tinawagan ko na ng tinawagan si mommy ng ilang beses ayaw sumagot. Mali kasi ako ng sabi letse! Nag-lakad ako papunta kila Hajah pero tinatawagan ko sya hindi na'rin sumasagot. Ang bilis nya naman matulog tingini.

Biglang may humawak sa kamay ko at hinila ako at tinakpan nya rin yung bibig ko! AAHHHH! KIDNAPPING AHH!

Hindi ako makasigaw dahil ang higpit ng pagtatakip nya sa bibig ko pero SINO BA 'TO? AHH!

"Shhh.." sabi nya.

"Sino ka?"

"Vince!"

"Tingina mo! Kidnapper ka pala ah. Wait tatawag ako ng pulis!"

Pinigilan nya ako at hinila nya ako papuntang kotse nya. Ano iniinggit nya ako sa kotse nya'ng yayamanin? Mayroon ako nyan nasa garahe lang.

"Pupunta tayo sa bahay namin."
sabi nung "Vince". Duh mukha'ng lulong sa droga.

"At bakit?"

"Mukha ka'ng timang dyan tara na."

"At bakit ako sasama sayo? Napag-katiwalaan naba kita agad?!"

"Sumama ka nalang. Kapitbahay ko lang bestfriend mo kapag may ginawa ako sayo pakulong mo agad ako."

"Kahit na! Kaano ano kita at pwede kita'ng pag-katiwalaan? Neknek mo!"

"Bahala ka dyan."

Onti onti sya'ng lumalakad papunta sa kotse nya. Parang gusto ko eh. Ay hindi wag. Hayaan mo sya'ng umalis Lei.

Nag-papainggit pa sya na nasa komportable sya'ng lugar. Pakyu sya.
Iniiripan ko sya dahil iniinggit nya ako. Nako dito nalang ako kaysa makidnap.

Bakit di ka ba makikidnap dito? Sabi ng isip ko. Oo nga naman. Ang ikli ikli pa ng shorts ko. Oh no! Lahat tinawagan ko na pero walang sumasagot! Pag ako lang talaga nako nako nako.

"Ayaw mo talaga? Sige bye bye!" nang-inggit pa letse!

"Bye! Alis ka na nga!"

"Sige bye!"

"Bye moto!"

Umalis na nga sya. Iniwan nya na talaga ako, sanay na sanay na ako.

"WAIT!" sigaw ko at tumigil yung kotse nya. Masyado ako'ng natakot mag-isa kaya sumama ako sakanya.

"Bakit naisipan mo'ng sumama?"

"Syempre madaling araw nasa labas ako. Huhu! Pero wag mo ko'ng hahawakan at mawawala ka sa mundo!"

"Sure."

"Sure mo'to"

Ang layo layo ko sakanya kahit magkatabi lang kami dahil baka kung anong gawin saakin nito.

"Pasalamat ka at gwapo ka..."
hindi ko mapigilan na sabihin.

Tumawa sya pero ang hot ng tawa nya. I mean yung mahinhin na tawa pero nilulusaw ako.

Ibinaba nya ako sa bahay nya. Oo nga katabi nga nila Hajah so kinatok ko muna sila para dun ako sakanila. Pero walang nag-bubukas kaya sadlayp.

"Tara na." sabi nya habang ngumingiti. Kala nya may ngipin sya. HAHAHA just kidding.  Tiningnan ko sya ng suspicious, para'ng tingin na natatakot.

Forever & Always (SLOW UPDATE)Where stories live. Discover now