Chapter 34
Katrina's POV
Agad kaming pumunta ni mama at papa sa lugar kung saan nag-crash ang eroplano.
Kailangan naming mahanap si ate at Yassi. God, wala naman pong ganyanan.
Iyak kami ng iyak habang tumatakbo papunta sa mga nakitang survivor.
"Ma'am, natagpuan na po ba si Yuna Lopez at Yassi Lopez?" Pahagulgol na sabi ni mama habang si papa naman ay patuloy na cino-comfort si mama.
"As of now, sila nalang po ang hinahanap, ma'am. Kayo po ba ang relatives nila?"
"Uhm. Yes. Please do eveything lara mahanap ang ate ko at ang anak niya." Nanginginig na ko. Yung salita ko di na maintindihan shet.
"Sa ngayon, mag-antay po muna kayo dahil 6 sa natagpuan ay wala narin pong buhay kaya maliit ang chance na matagpuan pa silang buhay. We're really sorry for this."
Hagulgol na kami ng hagulgol kahit na maraming tao. Jusko naman. Lahat ng tao dito ay nagluluksa na. Si ate at Yassi nalang ang di natatagpuan. Umaasa akong okay at buhay pa sila. Please naman po.
"Heto na yung huling 2 bangkay na hinahanap! Patay narin po yung isa sanggol! Asan ang pamilya nito? Yuna Lopez at Yassi Lopez daw ang pangalan ng dalawang ito ayon sa source." Pagkarinig na pagkarinig namin ay agad kaming tumakbo papunta sa katawan nila.
"Ate! Yassi! Gumising kayo please!" Inaalog-alog pa namin ang mga katawan nila pero wala na talaga.
"GAWIN NIYO LAHAT NG MAKAKAYA NIYO! BUHAYIN NIYO ANG ANAK KO AT ANG APO KO! SABIHIN NIYO BUHAY PA SILA." Nagwawala na si mama.
"IBALIK NIYO ANG BUHAY NILA. KASALANAN NIYO TO. MAGBABAYAD KAYO! ANAK, APO..." Pati si papa jusko.
Wala kaming magawa kundi humagulgol nalang.
"Ma, pa, Kat, mahal na mahal ko kayo. Salamat sa lahat. Magkasama kami ng anak ko hanggang sa huling sandali. Pakisabi kay Enzo na mahal na mahal ko siya. Pa--a--l--am" Nagulat kami ng magsalita pa siya bago siya tuluyang malagutan ng hininga. Sana pala na-survive pa siya kung alam lang naming may pag-asa pa pero wala, siya nadin ang sumuko. Hagulgol kami ng hagulgol ngayon.
"A-nak!! Lumaban ka please!" Sigaw ni mama at papa kaya naman lumapit na samin ang mga opisyal upang dalhin na ang bangkay nila sa morgue.
"Ma'am, sir, kailangan na po namin silang dalhin sa morgue upamg embalsamohin." Sabi ng isang opisyal na siyang ikinahagulgol lalo namin.
"Wag please! Sabihin niyong buhay pa sila!" Para kaming nawalan ng lakas kaya napabagsak kami sa lupa.
Pero wala na talaga. Wala nang pag-asang mabuhay pa sila.
Goodbye, ate and Yassi. We will miss you.
~
A/N: Sabi ko naman sainyo, expect the unexpected diba? Sorry guys. Sorry talaga huhu. Naiiyak ako. Hindi nga kase lahat happy ending. Well, di pa naman ending. And pabitin na talaga yung mga chapter. Mwah. Mga 5 chaps plus epilogue pa pala itey. Lovelots ♡
Goodbye sa ating bida. Huhubels.
BINABASA MO ANG
The Unexpected
FanfictionExpect the unexpected. My first ever published story. Maraming typos, maraming errors, but I really did my best to give them a happy ending. Di ko na inayos lahat kasi this is my remembrance bilang newbie sa Wattpad world. But i'm so thankful dahil...
