Broken

Chapter 3: Hurt

Chapter 3: Hurt

Madisson's POV

"I-I'm sorry, Adi." He's going to touch me ngunit umatras ako.

Hindi ko alam kung ano ang hinihingi niya ng tawad, ang pagbunggo nito o ang kababuyan at hindi niya makatarungang ginawa sa akin.

Pero kung ano man 'yon. I loathe him.

"Don't touch me! Nakakadiri ka!"

Ngunit sadya matigas talaga ang bungo nito, niyakap niya ako ng mahigpit. Ngunit nagpupumiglas ako ngunit sadyang malakas siya kaya hindi ako makawala sa kan'ya sa halip napahagulgol na lang ako.

Kung hindi niya sana ginawa ang lahat ng pambababoy niya sa akin, sana hindi ko mararanasan ang sakit na nandito pa rin sa aking puso.

Hindi sana ako sasaktan ni Austin at patayin ang anak ko. Sana hindi na lang niya ginawa ang pambababoy sa akin para buhay pa ang mga anak ko, at hindi ako ganitong nasasaktan. Hindi ako magiging ganito ka-sirang-sira.

"Hindi ko maintindihan kung bakit mo ginawa sa akin ang kababuyan na 'yon, ang mga ginawa niyo sa akin ni Austin. I don't know the two of you, pero bigla na lang kayo sumulpot sa buhay ko. Pumasok na nga kayo sa buhay ko sinira niyo pa."

"Sorry, Adi. I'm sorry..."

"Hindi mababalik ng sorry mo, ang mga ginawa mo sa akin! Hindi mababalik ang sorry ang mga anak ko! At hindi mapapawi ang sakit sa puso ko ang mga sorry mo!"

"Yes, I know... kaya gagawin ko ang lahat para mapawi ang sakit na nandiyan sa puso mo."

I pushed him hard and slapped him. "I don't need your help, I don't need you!" Sabay takbo ko.

Bakit nakita ko silang dalawa? Bakit ngayon? I just want to visit my children pero bakit naging ganito? Bakit nakita ko sila ngayon? Sana hindi ko na lang sila nakita.

Christian's POV

I know that I ruined her life. I killed her child, her child to my bestfriend.

I felt the pang on my chest. I clenched my fist and punched the wall. I don't feel anything pain. I'm to dumb to feel anything to feel the pain.

"Bakit hindi mo ako kayang mahalin Adisson? Bakit si Brayden pa? Bakit siya pa?! Hindi naman kita sasaktan katulad nang ginawa ng walang hiyang Brayden na 'yon! Sana ako na lang mahalin mo Adi. Mamahalin kita ng buo. Kahit pa resulta pa 'yon ang pagkawasak ko. Gagawin ko para mahalin mo lang ako." Napaupo ako napahilamos ng mukha.

"Ian! My goodness! Ano ba 'yang ginagawa mo sa sarili mo?! Your knuckles are bleeding! What's wrong ba, Ian?! You're a mess!"

"Don't mind me, Charlotte. Just leave me!"

"I don't wanna leave you, Ian! Kakalabas mo nga lang sa kulungan tapos iiwan kita. No! Hindi kita iiwan baka ano pa ang mangyari sa'yo."

Napatingin ako rito bigla nag-init ang mga mata ko at niyakap ko ito saka umiyak sa mga braso nito. I just cried on her arms like a baby.

"I'm hurting, Charlotte. Madisson will never forgive me. She's mad at me, and I don't want that. I want to love her, and I want her to love me, back, Charlotte."

She tapped my back. "Shh... everything's will going to be alright. Tahan na. Stop crying."

Charlotte's POV

'She will never hurt you, Ian. Don't cry to her. Stop crying to that girl who's hurting you. She doesn't deserve your tears. Stop loving her, ako na lang ang mahalin mo.'

Nasasaktan ako para kay Ian. He doesn't deserve this pain. He deserve to love, not this.

Napapikit ako at inangat ang ulo ko para pigilan ang pag-iyak ko. Ayo'kong makita ako ni Ian na umiiyak. Kailangan ko maging matapang para may makapitan ito. Kahit na masakit.

Gagawin ko ang lahat para sa lalaking ito.

Sa lalaking mahal na mahal ko.

Kahit na masira ako, gagawin ko ang lahat para pasayahin lang si Ian.

Gagawin ko ito hindi para sa babaeng 'yon kundi kay Ian.

Austin Brayden's POV

"We're going home." Inalalayan ko ito papunta sa sasakyan.

Pagka-upo ko saka ko ini-start ang makina.

Pagkalabas namin sa gate, I saw Madisson with someone, who's hugging her so tight.

Napahawak ako nang madiin sa manibela na makilala ang lalaking kayakap nito.

That fucking Ian!

That asshole!

Sila pala? I clenched my jaw. I can't believe it! Buti I didn't believe to her lies. She's a fucking bitch! A lying bitch!

I regret to loving that fucking girl! I regret loving Madisson.

Manloloko pa rin pala talaga ang babaeng 'yon. And they are making scene to that cemetery.

"Bray, slow down. Natatakot na si Bryle." Saka ako nagising sa pag-iisip na nakitang mabilis na ang pagmamaneho ko.

"I-I'm sorry..."

Saka ko binagalan ang pagmamaneho.

"Ano ba kasi ang iniisip mo? It's everything okay?" Mas lalo ko hinigpitan ang manibela.

Nandito ang pamilya ko kaya dapatsila ang isipin ko, hindi ang babaeng 'yon. Maybe I'm still married to that girl, but They are my family.

"Nothing."

"Ano ba ang mga sinabi ng Madisson na 'yon?! Bakit may iba ba siyang sinabi na pinaniwalaan mo?! Akala ko ba hindi mo pakikinggan ang mga sasabihin nang malandi na 'yon!"

"Stop!" I punched the steering wheel.

"Mom, dad may truck na paparating." Napatingin ako sa harap, nakita ko na nasa kabilang lane na kami.

Kinabig ko ang manibela para makaiwas sa truck. Ngunit nabunggo naman kami nang naka-motor.

"Shit!"

Maria Dominica's POV

Habang kausap ni Brayden ang naka-motor hindi ko maiwasan na mapa-luha. I hugged my son tightly. Hindi ko maiwasan na mapaisip.

Paano na kami ng anak ko kung iwan kami ni Brayden at sumama sa babaeng 'yon? Sa malanding pinsan ko?

Paano na ang anak ko?

At paano na ako kung iiwan ako ni Brayden? Hindi ko kakayanin na mawala siya. Hindi ko kaya na sumama siya sa pinsan kong niloko lang siya.

"Mom stop crying." My son wiped my tears. "Why are you two fighting, mom? And who's Madisson that you're talking about? Who's her mom? Is she the girl on the cemetery?"

Nginitian ko ito para masiguro na okay lang ang lahat. "Don't mind me and your daddy. Wala lang 'yon. And that girl that we're talking about, it's nothing. She's nothing, son. So stop thinking na, okay?" He nodded and he hugged me tightly.

Yes, she's nothing.

She's nothing to me and your daddy.

Wala lang siya...

----

Lol. Sorry kung boring. Tina-try ko na damihan ang pag-update nito kasi pag tinagalan ko kasi ang pag-update nawawala na sa isip ko. Katulad na lang nung tatlo, at matagal pa bago ako makaisip ng panibago.

Ta-try ko na makapag-update mamaya. >.<