Evet bu bölüm EKŞINSIZ :D. Sıkılmadan okumanız dileğiyle... Bu arada Don't Worry Be Happy'i okuyun muhteşem :)
Uyandığımda saat 4tü. Biraz test çözüp ödev yaptım. Sonra tekrar Selinlere gittim. İyimisin diye sorduğunda iyiyim dedim. Sanırım iyiydim. Ama şuan içimde bir cesaret duygusu vardı. Arda'da Berk'te umrumda değildi. Aşağı indik. Dolaştık. Sonra da çikolata aldık. Çikolatalarımızı yemek için kapının önüne geldiğimizde BEKLENDİK bir süpriz olan Arda oradaydı. Bıkkın bir ifadeyle:
-''Sen niye hep buradasın. Yoksa beni mi bekliyorsun?''
-''Seni bekleyecek vaktim yok Eylül. Ve hala o çocuk yüzünden sana sinirliyim.''
-''Ya bak kafana sok şunu sen benim için hiçbirşeysin tamam mı?''
-''Belki senin için öyle ama benim için sen hayat kaynağımsın tamam mı?'' dedi. Tamam mı derken benim taklidimi yapmıştı. Böyle kabadayı birisinden romantik bir sözcük beklemek olanaksızdı. Hayat kaynağı olmak güzel bir şey ama karşılıklı olunca güzel. Arda'nın böyle demesiyle duygularım Arda ile Berk arasında bir seçim yapmamı söylüyordu. Ama ben mantığımı ortaya koyacaktım. Bir seçim falan yapmayacaktım. Sanırım yani :
-''Ama senin için öyle dediğim gibi. Keşke bu karşılıklı olsa dimi?''
-''Olucakta zaten.''
-'İNŞ. Canım yaa...'' dedim. Ve küçümseyici bi ifadeyle baktım ona. O sadece tebessüm etti. Gülümsemesi hoştu. İtraf ediyorum çok çok hoştu ama umrumda değildi:
-''Şimdi çıkar mısın?''
-''Çıkma teklifini ben etseydim daha iyi olurdu ama...'' dedi ve kahkaha attı.
-''Espirilerini kendine saklı. Çünkü bu konuda gerçekten yeteneksizsin. Ve kalk şurdan.''
-''Birlikte oturursak kalkarım.'' dedi. Üf tam bir maldı.
-''Uff gerçekten canımı sıkıyorsun kalk.''dedim. Elini uzattı. Kaldırmamı falan mı istiyordu?
-''Aptal'' diye mırıldandım. O da duymuş olmalı ki:
-''Tamam lan kalktık.'' dedi. Şimdi aptal dedim diye bu kadar sinirlenmeli mi ya? Deli bu çocuk cidden.
-''Atarlı olan Berk değil sensin.''
-''O çocuğun bir daha yanımda lafını etme tamam mı?'' diye bağırdı. Tam oturmaya yelteniyordum o sıra. Kolumu tutup sıktı.
-''Sadece şunu söyliyim sen tam bir manyaksın!'' kolumu bıraktı. Ve gitti. Hiç çekecek durumda değildim onu. Ve canım sıkılıyordu. Bi Berk trip atıyordu bi Arda. Gerçi Arda pek umrumda değildi. Berk, Berk neredeydi acaba ? Özür dilesem mi diye kendi kafamı yerken Selin'in sesiyle irkildim:
-''Eylül bu aralar yaşadığın olaylar çok fazla oldu biliyorum. İstersen AVM'ye gidelim ?''
-''Aa dur aklıma bir fikir geldi. Okulda yeni tanıştığım bir kız var Öykü. O da 15 tatil için yakına bir yere gelmişti. O da gelsin mi?'' dedim. Onu çağırmak süper olurdu. Çünkü artık o da kardeşimdi. Bütün sırlarımı biliyordu. Selin kabul edermiydi bilemem. Biraz kıskançtır ama pek belli etmez.
-''Bilmem ki olur. Senin depresyon haftan bu hafta ne istersen o olsun.'' dedi tebessüm ederek.
-''Depresyon haftam? İyiymiş tam uyuyor gerçekten bu günlerime.'' dedim gülerek. Sonra Öykü'yü aradım. Geliceğini söyledi. Yarın hiçbir şeyi kafama takmayacaktım. Kız kıza takılacaktık. Selin'le ayrılıp evlerimize gittik. Akşam yemeğinde dedeme :
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belalım
Teen FictionÖnce bir kağıtla başladı herşey... Kabadayılıkla ilgimi çekebileceğini sanmıştı şapşal ama romantikliğiyle beni kendisine çekmişti. Başka bir deyişle ''bad boy'' gibi görünmeye çalışan panik, kararsız, düşünceli ve çok romantik bir deliydi. Hastalı...
