Star-crossed Love

The Truth

V's POV

"Ganyan ka ba talaga? You make them yours then after, what? You throw them like a trash?"

Nagpanting ang tenga ko sa narinig ko. Of all people, kay Jewel pa talaga nanggaling ang ganyang comment.

Blag! Padabog kong binitawan ang kutsara't tinidor ko. Walang sabi-sabi kong pinuntahan si Jewel and without a hint, I kissed her.

The next thing I know, naramdaman ko ang pagdapo ng mga palad niya sa pisngi ko. Nanatili lang ako sa ganung position. Masakit ang sampal pero mas masakit na malaman na ganun ang iniisip niya saken.

"Stop kissing me when ever you like! I'm not like your girls.!" Rinig ko ang paggaralgal ng boses niya. Pagtingin ko tears are all over her face. Tapos kinuha niya ang bag niya at umalis. Agad ko siyang sinundan nang hindi na tumitingin sa tropa.

JC's POV

Dali-dali akong lumayo sa lugar na 'yun. Nanlalabo ang paningin ko kakaiyak. Marahas kong pinunasan ang mga luha ko. That jerk! Always kissing me when ever he want to!

Kinuha ko ang phone ko sa bag at dali-daling nagtype. Where's Calvin? I need him.

Naputol ang pagtatype ko nang may humila saken paharap sa kanya-si V.

Bigla niya kinuha ang phone ko.

"Ano na naman ba?" Frustrated kong tanong.

"Calvin? Ano ba pinakain sayo ng gago na 'yun ha? Ako. Pano ako Jewel ha? Bigla-bigla mo na lang ako iiwan? Tapos pagbalik mo hindi mo na ako kilala?"

Napakunot ang noo ko. Hindi ko alam ang mga sinasabi niya. At bakit kung magsalita siya parang ako ang may atraso sa kanya?

"Jewel, ako, ako ang boyfriend mo. I don't know what happen in Cali but you are mine. I don't care if you don't remember me, I don't give a damn if you love Calvin. I'll make you love me again. Just please... Please come to me." Pagsusamo niya.

Napailing ako sa mga sinabi niya. Siya? Siya ang boyfriend ko? Pero si Calvin?

"Awwwww.." Sobrang sakit ng ulo ko. Bakit? Pinipilit ko siya hanapin sa memories ko pero bakit wala? The more na pinipilig ko, the more na ang sakit ng ulo ko. Until hindi ko na kinaya everything went black.

Blink blink...

Pagmulat ko nasa isang black and blue ako na room.

Ba't feeling ko nakarating na ako dito dati?

De javu?

"Ate cassie!!!" Sigaw ng pumasok sa room na girl. Bigla niya akong niyakap.

"Ate, ba't bigla ka nawala? I miss you!"

Nakatingin lang ako sa kanya.

"Venise, stop it. May amnsesia ang ate Cassie mo so hindi ka niya kilala technically." Si V. So is this his room?

Nalungkot naman si Venise sa sinabi ni V. "Ate, pagaling ka na ha para maalala mo na si Kuya at ako." Yun lang at lumabas na siya.

Lumapit si V sa bed ko.

"Ooppssss! Jan ka lang wag ka na lumapit!" Sabi ko sabay senyas ng stop.

Napachuckle siya. "Don't worry, I won't do anything, baka masampal na naman ako ng wala sa oras."

Dahil sa sinabi niya, narelieve ako.

"Bakit parang pamilyar 'yung kwarto mo?" Wala sa sarili kong tanong.

"Simply because you've been here. We even slept together!" Proud niyang sabi.

"What!? Stop talking nonsense!" Sigaw ko.

Me and V? Slept together? Ba't feeling ko umakyat lahat ng dugo sa mukha ko.

"Hahahahahahahahahaha!"

Grabe naman makatawa 'to. May bukas pa uy! Inirapan ko siya sa inis. Tumigil naman siya sa pagtawa.

"Seriously, hindi ka pa din ba naniniwala na akin ka?" Sabay kurot sa pisngi ko.

"Ano ba?" Iniwas ko ang pisngi ko pero it's too late. My poor cheeks! 😭

"Ok lang, I'm willing to wait. Maaalala mo din ako. Sige na, sleep my Jewel." With that niguide niya ako humiga at kinumutan. Tapos nikiss niya ako sa forehead. Hindi na lang ako kumibo. Haaaaaaaay at least hindi na sa lips. Isusumbong ko na talaga siya kay Calvin! 😒

The next day...

"Ate Cassie, tara let's eat breakfast!" Masiglang sabi ni Venise sabay hila saken pababa ng dining. Nagulat ako kase may dalawang may edad na babae at lalaki, their parents perhaps?

Luminga-linga ako. Asan si V?

"Wala pa si Kuya ate, he said he have to get something.

Nigreet ko ng good morning ang magasawa.

"Oh my, no wonder our V is going crazy over her Sweetie." Sabi ng matandang babae.

"Yeah right sweetie. I can see the reason why." Segunda naman ng matandang lalake.

Napayuko ako dahil sa sinabi nila. Wala akong maalala about kay V but one thing is for sure. Madami na siyang nagawa para saken, marami na yata kaming pinagdaanan?

"Sorry I just have to get something urgently. Good morning my Jewel!" Masigla niyang bati saken.

Pinakilala niya ako formally sa parents niya. Habang kumakain napatingin ako sa kanya. Nagulat ako kase nakatingin pala siya talaga saken. Bigla ako nagiwas ng tingin. Tapos nagchuckle siya. Pagtingin ko sa parents niya para silang kinikilig? Seriously?

"Let's go!" Sabi niya nang matapos kami sa pagkain. Nagpaalam kami sa parents niya.

"Aw! Aw!" Nagulat ako dahil pagbukas niya ng kotse niya may tumalon saken na cute na aso.

"Waaaaaaa! Ang cute!" Nasambit ko.

"Hahaha His name is Kawaii. You're the one who named him."

Natigilan ako sa sinabi niya. "Really?" I'm speechless.

After nun nagdrive na siya papuntang school. Nakatingin lang ako sa labas ng kotse.

"Si Kawaii ang kinuha ko kanina sa shop. Binalik ko kase siya dun para paalagaan simula nung wala ka."

Napatingin ako sa kanya. "Bakit mo siya binalik? He deserve to with his owner."

"Exactly! Pero 'yung owner niya nasa Cali. Pero dahil andito ka na uli, I brought him back." Masaya niyang sabi. Na-caught ng atensyon ko ang kumakaway kaway sa bracelet niya habang nagdadrive. Letter J?

"Is it just me or parang magkatulad tayo ng bracet?" Tanong ko. Napatingin naman siya sa tinitingnan ko.

"Hahaha! You gave me this one as an exchange for the necklace I bought you." Sabi niya. Napahawak ako sa leeg ko. Wala akong suot na necklace.

"Don't mind it." Sabi niya. Pero ba't feeling ko disappointed siya na wala saken ang necklace na binigay niya? Asan na kaya 'yun?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
NyeongAn! 🙋🙋🙋 Thanks for reading mini guccis! This chapter is for you itshy_chimchim! 😍 Thanks for commenting and voting!

P.S. I want to read Taennie stories but it's super busy at the office 😭😭😭
I don't want to read just for the sake of reading it. I really want to imagine Taennie as what is written in those stories so hope to have some more free time for it! 😭😭😭