Star-crossed Love

The Fiance VS The Boyfriend

JC's POV

Paglabas ko ng room tumambad saken ang lalaking nagpapakulo ng dugo ko. Prente siyang nakasandal sa dingding sa gilid ng classroom ko. Nang makita niya ako agad niyang ni.intertwined ang mga kamay namin na agad ko namang kinuha.

"Ano ba Calvin!?"

"Bakit!? FIANCE kita!" Sigaw niya na lalo kong kinairita. Iniwan ko siya sinundan niya naman ako. One week ng ganito ang buhay ko sa new school ko. Lagi niya akong binubuntutan at talagang pinagsisigawan niya na fiance niya ako huh.

Oo, one week na ako sa new school ko. Nakakapanibago, nasanay ako sa datin kong school na lagi ko siyang kasama.

Nagulat ako bigla niya ako hinatak palayo sa canteen at niyakap.

"Umiiyak ka na naman." Disappointed na sabi niya. With that mas lalo ako napaiyak.

Calvin's POV

"Umiiyak ka na naman." Mas lalo siya umiyak sa sinabi ko. Ganito din siya nung una akong makapunta sa bahay nila.

Flashback...

"Bakit ka umiiyak?" Tanong ko sa babaeng simula pa lang nang makabangga ko sa canteen ng t**t university, hindi ko na nakalimutan. Pinapunta ako nina Dad sa bahay nila para daw mas makilala namin ang isa't isa. I can't believe that the girl I'm dreaming is already my fiance right now. Masaya na sana ako pero bakit siya umiiyak?

Nakaupo siya sa swing sa garden nila at malalim ang iniisip. Nang marinig ako tumingala siya saken. Tsssss! Despite of the tears in her eyes, she'a still breathlessly beautiful. Kumunot ang noo niya ng makita ako. Pinahid ko ang mga luha niya.

"Alam mo ba na ang ganda mo pa din kahit umiiyak?"

Hindi niya pinansin ang compliment ko. Sa halip, "Diba ikaw 'yung sa canteen at 'yung sa kfc? Calvin right? Bakit ka andito sa bahay namin?" Ang cute niya talaga. Para siyang baby!

"Hello, my fiance!" Sabay wave ko sa kanya.

Bigla siyang napatayo sa swing. "Ikaw?" Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa ako bulagta. Agad siyang umalis na hinabol ko naman. Nang maabutan ko siya hinarap ko siya saken.

"Teka, ba't bigla ka nagalit? May nagawa ba 'ko?" Takang tanong ko.

Marahas niyang binawi ang wrist niya. "Don't treat as your fiance! Hinding hindi kita pakakasakan!" Sabay alis niya sa harapan ko. Natigilan ako dun. I smiled bitterly. Yeag right. I forgot, she already have V.

Flashback done...

Wala namang nagbago simula nun. Lagi siya nakaangil saken. Laging nakairap. But I won't give up. I already have the advantage. I'm her fiance wether she like it or not I'll make her mine.

JC's POV

Andito ako sa ilalim ng lilim ng puno na di kalayuan sa field ng new school ko. Haaaaaaaay... I miss him so much! 😢 Hindi pa din ako binibigyan nila Dad ng new phone. Sabi nila it's not the right time daw.

Bogs! Napatingin ako sa likod ko. Wala naman kung ano? Ano kaya 'yun?

Nagulat ako ng biglang may nagtakip ng bibig ko. Nagpumiglas ako. Dinala niya ako sa likod ng puno at sinandal dun. Hindi pa ako nakakabawi sa pagkabigla dahil nakita ko siya walang anu-ano niyang hinalikan ako sa lips. Hindi ko alam pero this time ang mga kiss niya parang hinahabol siya ng isang milyong kabayo. I respond without hesitation. Oh how I miss him! Kanina lang how I wish na makita ko siya. Ngayon andito na siya.

"I miss you my Jewel..." He whispered while cupping my face.

Naiiyak na naman ako. "V... you came... but..."

"Ssshhhh! Halika..."

Hinawakan niya ang bewang ko at intinaas para makasampa sa bakod ng school namin. Nang makita ko ang kabilang dulo. Waaaaaaa! Pano 'to?

"Wait..." Sabi ni V nang makasampa siya tapos biglang tumalon ng walang ni ha ni ho. Whoah! Is it just me? Ba't ang cool niya?

After nun humarap siya saken at nispread ang mga arms niya. "Jump Jewel. I'll catch you."

Huminga ako ng malalim. Kaya ko 'to. I trust V. Kasabay ng pagpikit ko, tumalon ako. Maya-maya I feel his arms around my waist hanggang sa dahan-dahan niya akong binaba. Mabilis niya akong hinalikan sa labi. Then we smiled at each other.

"I missed you..." Nasambit ko out of the blue.

"I miss you more babe..." I can see the longing in his eyes. The feeling is mutual.

V's POV

"Waaaaaaaaaa!!! V ayoko na!!! Waaaaa! Baba na 'ko!"

Hahaha Andito kami ni Jewel sa para siyang boat tapos nisiswing siya side to side. Ang cute niya talaga. How I missed my babe so much!

"Ayoko na! Hindi na ako uli sasakay sa kahit anong rides." Sabi niya pagkababa.

"Wala pa nga yun e!" Angal ko.

"Anong wala!? E bumaligtad nga ang sikmura the whole time!"

I kissed her suddenly. Smack lang. Bigla niya naman tinakpan ang bibig niya at inirapan ako.

Simula ng magkahiwalay kami sa resort, ngayon ko lang siya uli nakita.

Since the incident lagi ako pumupunta sa bahay nila. One time, naabutan ako ng Dad niya sa labas ng gate nila sa pagasa na baka makita ko si Jewel. Her Dad said...

"Wag mo na hintayin si Jewel. She's grounded and her fiance is the only one allowed to visit her."

Napatiim bagang ako at nagform into ball ang kamay ko.

As if I'll do that. Never. Nung malaman ko na nilipat siya ng school I never hesitate to go to her. Mahirap dahil kahit sina Jill walang contact sa kanya. Madugong pagspy sa bahay nila ang naganap. Now, she's by my side. All the pain and hardship are worth it.