"သားအဆင္ေျပရဲ ့လားဟင္...ေမေမေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..."
က်ေနာ္နဖူးမွဒဏက္ရာအားၾကည့္ကာ...
က်ေနာ့္ကို လာမၾကိဳခဲ့မႈအား စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေသာေမ့ေမ့မ်က္နွာသည္
ျပိဳေတာ့မည့္မိုးလိုပင္....
"ရပါတယ္ေမေမရယ္.ေမေမ့အျပစ္မွမဟုတ္ပဲ....သားအခုအဆင္ေျပေနတာပဲကို..."
က်ေနာ္ကတည္ျငိမ္ေသာေလသံျဖင့္ေမေမ့အားစိတ္မေကာင္းမျဖစ္ေစရန္ခပ္ျပံဳးျပံဳးျပန္ေျပာလိုက္ရင္း
နံရံအားမွီကာရပ္ေနသူထံက်ေနာ့္မ်က္၀န္းအားေ၀့၀ိုက္ၾကည့္ေတာ့
ခပ္လွလွသြားတက္ပိုင္ရွင္က က်ေနာ့္အားသြားတက္လွလွတို ့ေပၚေအာင္ျပံဳးျပသည္....
က်ေနာ္၀မ္းသာပါတယ္....
သူျပန္ေပ်ာက္ကြယ္မသြားဘူးေလ...
ေမေမ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ
သူ ့ကိုတြန္းတိုက္လုဆဲဆဲေမေမ့ကို သူ ေရွာင္ဖယ္ရင္း နံရံကိုမွီေနလိုက္သည္...
က်ေနာ့္ေမေမသည္သူ ့ကိုမျမင္ရပါ...
သူ ့ကိုက်ေနာ္၁ေယာက္ပဲျမင္နိုင္သည္လား...
သို ့ေသာ္က်ေနာ္သူ ့အေပၚေၾကာက္စိတ္၁စက္မွာမျဖစ္မိ....
----------------------------------------
ဟူးးး...
ျပန္မ၀င္ခ်င္ေသာေက်ာင္းေရွ ့ေနာက္၁ခါေရာက္လာျပန္ျပီေလ...
မေန ့ညေနကအေၾကာင္းအရာေတြကေခါင္းထဲအစီအရီျပန္၀င္လာျပန္သည္...
သူ ့အားနွိမ့္ခ်ကာ...ပုတ္ခပ္ကာေျပာဆိုခဲ့ေသာစကားသံေတြ
"ဟုတ္တာေပါ့ မင္းမွာအားကိုးစရာမင္းအေဖမွမရွိေတာ့တာ"တဲ့....
က်ေနာ္အေတြးတို ့ျဖင့္စိတ္ညစ္ေနေတာ့
က်ေနာ့္ေဘးက သူ ့ကိုပင္သတိထားရန္ေမ့ေလ့်ာ့ေနေသးသည္
သူက က်ေနာ့္အေတြးတို ့အားဖတ္ျပီးက်ေနာ့္ကိုအားေပးစကားဆိုျပန္သည္...
"ခေလးရာ...ေလ်ာက္ေတြးေနျပန္ျပီ...တကယ္ပဲ..
ကိုယ္ကတိေပးတယ္ေလ..ခေလးဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး...စိတ္ခ်ပါ..ဒါေၾကာင့္ေလ်ာက္မေတြးပါနဲ ့"
သူ ့စကားေၾကာင့္က်ေနာ္သူ ့ကိုျပန္ ျပံဳးျပျပီး....
ေက်ာင္းထဲ၀င္ရန္ေျခအလွမ္း...
"ရွိဳင္းေခတ္ယံ"
ေနာက္က ခပ္ေလးေလးေခၚသံ မ်ားေၾကာင့္ က်ေနာ္ေ၇ာသူပါေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့...
မေန ့ကေက်ာင္းသားေတြ...
က်ေနာ့္အေတြးထဲေၾကာက္စိတ္က ျပန္တိုး၀င္လာတယ္
ေဘးကိုၾကည့္ေတာ့သူ က စိတ္မပူဖို ့ျပံဳးျပတယ္...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Based On One Heart
Romantizmသူကဝိညာဥ္.... က်ေနာ္ကလူသား...... ဘာမ်ားထူးၿပီး ျခားနားသလည္း???....... ✘ ✘. ✘. ✘. ✘
