Chapter 20
---
Dazzle's POV
Kumakain kami ngayon ni Iris,masakit man sabihin pero hindi kami nagtatawanan,nagkukwentuhan.
Pormal lang kami kumain.
Dapat noon pa ay naghanda na ako,hindi naman pwedeng maging kasing saya nung dati naming relasyon ni Iris,ngayon.
Masyado akong umasa.
Pagkatapos namin kumain ay nagpahinga muna kami sandali saka ko sinimulan ang usapan.
"H-hindi ka pa rin ba nakaka-alala?" Ano ba 'yan Dazzle? 'di ba halata?
Naisip ko,makakaganda kaya kapag naalala niya ang lahat? I mean,maraming good memories pero marami ring bad.
"Nope"
"Ah.."
Ang totoo niyan,balak ko talaga magtapat ng damdamin ko sa kanya.
Ano kaya magiging reaksyon niya? papalpak nanaman kaya ako?
Aish. Bahala na nga!
Nagkuwentuhan pa kaming dalawa hanggang sa..
"Iris?"
"Hm?" aniya sabay subo sa kutsara na may ice-cream.
"I-I want to tell you that.." kinakabahan ako,Syete! as in seven!
"That..?"
Eto na..
Sasabihin ko na..
Inhale..
Exhale..
"I love you"
Nabitawan niya yung kutsara niya at humarap sa akin.
"Haha. You're joking" aniya saka kinuha muli ang kutsara tapos pinunasan ng tissue at sumubo ulit ng ice-cream.
"I'm..not,Iris"
Bigla siyang inubo sa sinabi ko kaya binigyan ko siya ng tubig.
Nang matapos na siyang uminom ay nagsalita na muli siya. "Ikaw talaga Daz,tignan mo oh,muntikan ko na ibuga yung ice-cream ko sa'yo. Haha!"
 ̄﹏ ̄
Pati ba naman yun,kailangan pang sabihin?
Paano ko pala sasabihin sa kanya? Ay mali,nasabi ko na pala sa kanya pero ayaw niyang maniwala kaya ang tanong,paano ko siya papaniwalain.
Sasabihin ko na lang yata ang gusto kong sabihin. Oo ganun na lang!
Pinatapos ko ng pagkain si Iris sa kanyang ice-cream bago ako ULIT mag-confess sa kaniya.
"I-Iris?"
"Hm?" sabi niya habang pinupunasan ng tissue yung bibig niya.
"Maybe it's true,maybe we don't know what we have until we've lost it but maybe,it is also true that we don't know what we are missing until we find it"
"Saan mo naman na-search yan? sa google no?" pagkukumpirma niya sa akin.
 ̄﹏ ̄
"Iris?Those words are my thoughts for you! Ako ang may gawa ng sentence na yan at hindi galing sa google" uminom ako ng tubig para lakasan pa ang loob ko.
"Ah.. paki-translate from english to tagalog yung first sentence na sinabi mo. Hehe!" aniya sabay peace sign pa.
(^O^)v <- ganyan oh.
"Ang sabi ko.. Yung mga sinabi ko sa'yo kanina ay para sayo talaga dahil.. Mahal kita"
Bumilog bigla ang mata niya,alam ko na ang reaksyon na 'yan.
"H-hindi pwede Daz,m-may amnesia nga ako 'diba? Ni hindi ko nga alam kung ano ba naging pakikitungo mo sa akin noon t-tapos ngayon?" sabi niya saka pinunasan ang namumuong luha sa mata niya.
"Iris,minahal ko yung Iris na nerd na naging fashionista at ngayon ang Iris na may amnesia.." hinawakan ko ang kamay niyang nakapatong sa lamesa at pinagsalikop ang mga kamay namin.
Tinitigan niya ang kamay namin tapos bigla siyang umiling at tinanggal niya ang kaniyang kamay sa kamay ko.
Doon na may tumulong luha sa pisngi niya.
"Y-you can't. W-we.. can't" humihikbi na siya sa sobrang pag-iyak.
"Kaya natin,kung gugustuhin natin"
"Ikaw lang ang may gusto,ikaw lang, wag mo akong idamay"
</3
"I have completely fallen for you,everything you do,everything you say,everything you are." pagpapaliwanag ko.
Binalewala ko na ang mga sinabi niya kanina dahil alam kong walang patutunguhan 'yon.
"No,no" umi-iling si Iris habang sinasabi 'yan pero di ako titigil.
"You're my first thought in the morning,you're my last thought before I fall asleep and you're almost thought in every between." ng sabihin ko ito ay naluha na rin ako.
Yumuko muna ako para pigilan ang pagiyak ko. Rinig na rinig ko ang pagiyak ni Iris sa harapan ko.
Gusto ko na siyang yakapin,gusto ko punasan ang mga luha niya pero alam ko na itataboy niya lang ako,papaalisin.
Narinig kong nagbuntong hininga si Iris kaya napa-angat ang ulo ko.
"Dazzle.."
Wala nang luha ang mga mata niya pero pulang pula pa rin ito pati na rin ang kanyang ilong.
Inabangan ko ang susunod niyang sasabihin.
Sasabihin niya na pwede kong ikasaya o ikalungkot ng sobra-sobra.
"Let's.. stop this"
Tumayo na siya at umalis,sinundan ko naman siya agad at hinawakan ang braso niya saka hinarap sa akin.
"I love you yesterday,I love you still,I always have... and I always will."
nakita ko ulit ang luhang gustong makawala sa mata niya.
"If you could just read my mind,you'd be in tears." yun lang ang huli niyang sinabi saka niya kinalas ang pagkakahawak ko sa braso niya at umalis.
Hindi ko maintindihan yung sinabi niya.
Iris,ano ba ang nasa isip mo?
♡♡
A|N: Bakit kaya yun ang huling sinabi ni Iris? Any idea? *evil laugh*
Anyways,alam niyo bang mas lalo akong pumayat? payat na nga pumayat pa >< E kasi sakitin author niyo. Hahaha.
So G-R-R,monday nga pala bukas,makikita nanaman ng classmates ko ang malnourished kong katawan. LOL!✌
Edited:09-24-14
♡♡
BINABASA MO ANG
Finally,you Notice me
Teen Fiction❤ Siguro'y umiibig kahit di mo pinapansin Magbabakasaling ika'y mapatingin ❤