Madness// Ambar Smith

3. Cynical

Cynizm zgubił miliony. Co ze mną? Ja też się chyba zgubiłam. Cyniczna, zimna, samolubna- to właśnie ja. Szkoda tylko, że zrozumiałam to zbyt późno. Mówi się, że każdy zasługuje na drugą szansę, jednak co jeśli ja nie potrafię o nią poprosić? Królowa nigdy nie przyzna się do błędu, nie przed ludźmi, którzy ją podziwiają, podlegają jej. Głosy w mojej głowie krzyczą. Spójrz wokół siebie, jesteś zgubiona i nikt nigdy cię nie odnajdzie sześć stóp poniżej ziemi, gdzie unikasz swoich problemów.* Przez całe swoje nastoletnie życie, tylko dyrygowałam ludźmi. Wykorzystywałam ich do własnych celów, wielokrotnie zadając im ból. Szłam po trupach do swoich celów i muszę przyznać, że jestem z tego zadowolona. Niewielu ludzi tak potrafi. Chowałam głęboko wszystkie emocje, by osiągnąć sukces. Patrząc na to przez pryzmat czasu, mogłam unikać pewnych sytuacji. Mogłam zadawać mniej bólu, być bardziej życzliwa. Sama już się w tym wszystkim pogubiłam. Człowiek jest bardzo skomplikowaną istotą, a ja tylko to potęguję. Karuzela uczuć wewnątrz mnie nieraz przyprawiała mnie o poważny ból głowy, mimo to nie miałam siły ani odwagi pokazać, co tak naprawdę się ze mną dzieje. Teraz, leżąc na łożu śmierci żałuję, że ślepo słuchałam plugawych rad ciotki. Brzydzę się nią. Brzydzę się sobą. Nie mogę uwierzyć, jakim potworem się stałam za jej sprawą. W myślach krytykowałam ją, nie zauważając, że sama stałam się jeszcze gorsza on niej. Sharon, w przeciwieństwie do mnie, wiedziała kiedy złożyć broń i użyć czegoś innego niż tylko manipulacji. Brakowało mi taktu, który ona znała doskonale od podszewki. Zawsze dawała mi tylko wskazówki licząc na to, że sama dam radę. Przykro mi ciociu, że sobie nie poradziłam.

*Cynical skin- Get Scared

Cześć i czołem!

Słowem wstępu(chociaż jest to już 3 rozdział) chciałabym zaznaczyć, że rozdziały nie będą długie. Stwierdziłam, że bez sensu jest mieszanie kilku tematów w jednym bo gdzieś w tym wszystkim zgubi się sens. Jeśli macie jakieś uwagi to z chęcią ich wysłucham! C: