Άνταμ μπήκε φουρτουνιασμένος στην τάξη. Τόσος καιρός πήγε περίπατο, τόσο καιρό προσπαθούσε να την πλησιάσει και τώρα έρχεται εκείνος και τα τινάζει όλα στον αέρα. Είχε χάσει πριν καν παίξει. Δεν πρόλαβε καν να ρίξει τα χαρτιά του. Κοπάνησε με δύναμη την γροφιά του πάνω σε ένα θρανείο.
«Είσαι καλά;», ο Ζεντ στεκόταν πίσω του κοιτώντας με ήρεμο βλέμμα.
«Φύγε για τώρα. Απλά φύγε. Δεν θέλω να ξεσπάσω πάνω σου»
Ο Ζέντερ απλά ανασήκωσε τους ώμους του και έκανε μεταβολή χωρις να πει κάτι. Όμως στην πόρτα κοντοστάθηκε μη ξέροντας τι τον έκανε να σταματήσει. «Αν χρειαστείς κάτι, ξες που να με βρεις». Δεν κάθησε να ακούσει την απάντηση και απλά έφυγε. Απλά ήταν η δουλειά του να προστατεύει. Δεν τον ένοιαζε αυτός ο άνθρωπος.
Πίσω στην τάξη ο Άνταμ έπιασε το κεφάλι του με το χέρι. Το κουδούνι ήχησε από μακριά, το κουδούνι της πρώτης. Άρα σε δέκα λεπτά χτυπάει το δεύτερο κουδούνι για τις άλλες τάξεις.
«Μπορώ;», μια απαλή φωνή έκοψε τις σκέψεις του. Θα την αναγνώριζε ανάμεσα στις χιλιάδες.
«Φυσικά»
«Έφυγες χωρίς να περιμένεις την απάντησή μου. Όχι, δεν νομίζω να μου αρέσει». Η Νταϊάνα τον πλησίασε αργά.
Το κεφάλι του Άνταμ την κοίταξε. «Νομίζεις;», έκανε δύσπιστος. Η κοπέλα στριφογύρισε τα μάτια της. «Έλα τώρα. Φυσικά και όχι. Είναι αγροίκος και ψώνιο»
Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Ο Άνταμ γέλασε το ίδιο και η Νταϊάνα. «Κοίτα ποιά μίλησε!», γέλασε πάλι ο Άνταμ.
«Πάντως χαίρομαι», είπε τελικά ο Άνταμ. Η Νταϊάνα έριξε στο πλάι το κεφάλι της. «Γιατί;»
«Γιατί...», το κουδούνι χτύπησε διακόπτοντας την φράση του.
Η Νταϊάνα απομακρύνθηκε γρήγορα. «Πρέπει να προλάβω αυτήν την φορά να μπω στα πρώτα λεπτά του μαθήματος και όχι στα τελευταία», χαζογέλασε.
Χαμόγελο. Μια ματιά. Ύστερα είχε φύγει.
Ο Άνταμ αποφάσισε να μην μιλήσει ακόμα. Μαθητές έμπαιναν, ο ένας μετά τον άλλον φωνάζοντας και γελώντας. Τέλος μπήκε ο καθηγητής. Κοίταξε στο τελευταίο θρανείο. Η καρέκλα ήταν άδεια και ο Ζέντερ έλειπε. Δεν είχε ακούσει το κουδούνι; Μπορεί και να μην τον ένοιαζε. Δεν εμφανίστηκε καθόλου την υπόλοιπη μέρα. Μα που πήγε;
Γειά σας!!!!
Λοιπόν, το ξέρω ότι δεν είναι τόσο ενδιαφέρον, όμως είναι η αρχή και αυτά τα κεφάλαια έπρεπε να μπούνε😞
Ελπίζω να κάνετε υπομονή και σιγά σιγά θα υπάρχει περισσότερη δράση😏
Ευχαριστώ πολύ, έστω εσάς που μπορεί να το διαβάζετε!!! Συγγνώμη για ορθογραφικά λάθη😖
❤❤❤
YOU ARE READING
The Dance Of The Moon
WerewolfΜια ήρεμη πόλη, με φιλικούς κατοίκους και μηδαμινή εγκληματικότητα. Μια ήρεμη ή όπως φαίνεται στον έξω κόσμο, ζωή μιας μαθήτριας του Ρόμπερτ Σμιθ. Τι συμβαίνει όμως όταν όλα ανατρέπονται; Ο ερχομός των δύο μυστήριων αγοριών στην πόλη, στο λύκειο του...
