Hello readers,I'm SAMANTHA CHLOE PEREZ 18 years old.Nag iisang anak nina SAMUEL PEREZ at COLEEN PEREZ .
“Maam Chloe hinahanap ka na po sa baba.” one of our maids said.
“Okay,I'll be there in a minute” sabi ko sakanya tsaka sinarado ang laptop ko.Nanunuod kasi ako ng last episode nung legend of the blue sea.
Pagbaba ko,Nakita ko sina mom and dad sa baba na kumakain.
Agad akong lumapit sa kanila at hinalikan sila sa pisngi.
“Chloe,You'll be studying tomorrow on your new school” dad said.Transferred student kasi ako.
“Alright dad” i said then smile.
“Aalis nga pala kami ngayon ng daddy mo Chloe.We will be having our meeting on korea.Don't worry we will be back after one week” mom said.
“Noted mom.” i said.
Kumain nalang kaming tatlo.Mamaya daw kasi ang flight nina mommy at daddy patungong korea.
Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na sina mommy sakin.Tumango nalang ako at nagtungo sa kwarto ko.This time,I feel lonely.Ako na naman kasi mag isa dito sa bahay.Except to our maids ofcourse.Wala naman kasi akong kaibigan dito.Kakarating lang kasi namin dito a month ago kaya wala akong kaibigan.Kahit dun nga sa korea wala din akong kaibigan eh.And I'm used to it.I wish i have a friend.Ang sarap siguro sa feeling na may kaibigan ka no?Yung tipong may masasabihan ka ng sama ng loob.May masasandalan ka.I never feel like that in my whole entire life.
Buong buhay ko kasi,Ako kasi yung tipong babae na mahilig sa shopping, Bars and hangouts.Pero ako lang mag isa.Yung tipong pag nag s-shoping ka ay ikaw lang mag isa?Yung mga body guards lang ang kasama mo?Kahit pag nag b-bar ka sila din kasama mo?Pero ang masaklap ay hindi mo sila pwedeng masabihan ng mga problema mo dahil hindi naman nila maintindihan yun.I'm a girl and they're a boys.Hindi nila maiintindihan some of my dramas and problems.Baka nga pagtatawanan lang nila ako.
Close kami ni mommy noon.Pero ngayon,hindi ko masasabi na close pa rin kami dahil kung ikumpara ang nuon at ngayon ay ibang iba na talaga.They say,People change.And i believe on that.Witness na kasi ako nyan eh.I don't know the reason kung bakit nagbago ang pakikitungo ni mom sakin.It's just that,na para bang may problema at hindi nila masabi sakin.I think she have a problem on me?I don't know and I'm so damn confused.
Si dad naman,Close pa rin kami.He didn't change.Kung ano ang pakikitungo niya sakin nuon.Until now ganun pa rin.He even give me some advices.He said,I should have some friends.Siya pa mismo nagsabi sakin nun.And i probably want to have too.Atleast one lang.I'm contented.
~*~
A/N:Eto na po ang first chapter.Yuhu!Finally!Pasensya na po if my mga typos errors and grammatical errors.Don't worry I'll edit it next time.Vote❤Comment❤Be a Fan❤
YOU ARE READING
I'm His Girlfriend
RomanceLove is not how much you say I love you but how much you can prove that its true.~Her