“Hatid na kita” sabi ni kurt sakin.Nandito pala ako ngayon sa parking lot dahil hinihintay ko ang driver namin.Nauna kasing umuwi si venice dahil masama daw ang pakiramdam.
“No thanks ” sabi ko dito.
“No buts” sabi nito at ginaya ang boses ko.Bwesit talaga to.
“Pwede ba kurt.Tigilan na natin tung pagpapanggap natin at bumalik kana dun sa maureen mo dahil ayokong maging magulo ang buhay ko.At pakisabi na din dun kay maureen natigilan na niya ako kung hindi ipapalunok ko sakanya tong sapatos ko” sabi ko dito.
Hindi ko rin alam kung bakit ko sinabi yun.
“Maureen and i are already break up two years ago” sabi nito sakin.
“Pero sabi niya kayo pa.So please kurt.Itigil na natin to.I don't want to hurt anyone” sabi ko sakanya.
“Just one month Chloe. Just one month ” sabi ni kurt sakin.Tumango na lang ako sakanya.At hinayaan ko nalang din siya na ihatid ako.
One month.Matatapos na rin tong kahibangan ni kurt.Malapit lang din naman ang one month.Madali lang matapos ang araw.Hindi mo namalayan na bukas o sa makalawa tapos na pala kayo.Shemas!Ang drama ko.Anong Konek!?Baliw tong si author. Sinali pa ang story ko sa kadramahan niya sa buhay.
Nandito na kami sa tapat ng bahay.Hay nako.Mukhang nandito na sina mom and dad dahil nandito na ang ferrari nila.Pero ba't ang aga ata nilang umuwi?
“Thanks.” sabi ko tsaka bumaba sa sasakyan niya.
“I'll fetch you tomorrow” sabi niya tsaka pinaharurut ang sasakyan.
Hindi man lang ako hinintay na makasagot.Bwesit din tung lalaking to eh.
Pagpasok ko,Tama nga ako dahil nandun na sina mom and dad.
“Sino yung naghatid sayo?” tanong agad ni mom sakin.
“A friend of mine mom” sabi ko tsaka ngumiti.
“Okay.Next time use your car.Ayokong may humahatid sayo ng kung sino sino lang” sabi ni mom sakin.
“But he's just my friend mom” sabi ko dito.Kahit kailan talaga hindi ko maintidihan itong si mommy eh.Bigla na lang nag iinit ang ulo sakin.
“He's? you mean your friend is a guy?!” biglang napataas ang boses ni mom sakin.
“Coleen!” sigaw ni dad sakanya.
“Yes mom.Kaibigan ko lang talaga siya i swear” sabi ko dito at pinilit na itago ang galit na nararamdaman ko.
“Putulin niyo na ang pagkakaibigan niyo chloe.Or else” banta ni mom sakin.
“Or else what mom? Pwede ba! Hayaan niyo na lang ako!Hayaan niyo na lang ako na maramdaman kahit panandalian lang ang pakiramdam na magkaroon ng kaibigan.Because all my life i never have a friend! ” hindi ko mapigilan ang pagtaas ng boses ko.
Pak.
Natulala ako sa ginawa ni mom.She slapped me!
“Tumigil ka sa kahibangan mo Chloe! You don't need to have a friend!And you don't deserve to be happy!” sigaw sakin ni mom tsaka umakyat sa taas.
“Just listen chloe” sabi ni dad at sinundan si mom sa taas.
Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.Why?Do i really don't deserve to be happy?Do i really don't need a friend in my life?
~*~
A/N:Eto na po ang update.See u next.Vote❤Comment❤Be a Fan❤
YOU ARE READING
I'm His Girlfriend
RomanceLove is not how much you say I love you but how much you can prove that its true.~Her