Medya: Efe ve Onur'un uyurken ki hali. (temsili)
Gözlerimi açmak istiyorum fakat açamıyorum. Bu yetmezmiş gibi bir de başım feci bir şekilde ağrıyor. Tanrım dün ne boklar yedim acaba. Zorlukla gözlerimi açarken koltukta yattığımı fark ettim. Beni şaşırtan bir diğer olay ise Enis baş ucumda ki koltukta kollarını bağlamış uyurken Efe ve Onur bir koltuğa yatıp birbirine sarılarak uyumuştu. Her şeye rağmen iki çift sorum var. Efe ve Onur neden sarmaş dolaş yatıyor? Onur niye benim evimde? Ve en önemlisi bu şerefsizin benim evimde, benim koltuğumda ne işi var!
'Ne sikim oluyor burada!' Bağırmamla sıçrayarak uyandılar. Tek fark Efe ve Enis uyanırken Onur bağırmamla yere düşmüş olmasıydı. Tamam şuan buna gülecek vaktim yok.
'Ne boklar çeviriyorsunuz siz!' Ve sen evimde ne halt yiyorsun girmen için izin verdiğimi hatırlamıyorum!' Dedim Enis'e bakar. Sadece yüzüme bakmakla yetinmişti. O sırada yeni yeni kendine gelen Efe konuştu.
'Enis'in burada kalmasına ben izin verdim.' Efe konuşurken gayet sakindi fakat aynı şeyi kendim için söyleyemeyeceğim. Konuşmama fırsat vermeden atıldı.
'Dün sen Enis'in yanına gittikten sonra konuşuyorsunuz sandım fakat beş dakika sonra kapı çaldı. Telaşla senin hiçbir şey demeden çekip gittiğini söyledi. Bir şeylerin ters gittiği belliydi. Enis'e ne kadar sorsam da söylemedi.' Sinirle parmağımı kaldırıp Enis'i gösterdim.
'Söylemez tabi it herif! Zili çaldığımda bir kız açtı kapıyı havada uçuşan aşk sözcüklerini söylemiyorum bile! Ayağa kalktığımda Enis'te karşıma dikildi.
'Madem sevgilin vardı niye öptün beni!' Aynı şekilde o da bana bağırdı.
'Çünkü lanet olasıca ilgimi çektin! Ben gay değilim. Seni ilk gördüğümde seni bana iten bir şeyler vardı. Merak ettim ve birden kendimi peşinde koşar buldum. Sadece merak ettim.' Söyledikleri beni daha da sinirlendirmeye yetmişti.
'Deney tahtanmıyım ben senin merak ettiğin şeyleri benim üzerimde deneyemezsin! Duygularım oyuncak değil! Önce umut verip sonra siktiri çekemezsin! Keşke, keşke ilk başta yanaşmasaydım sana! En başta hataydı birlikte olabileceğimizi düşünmek senin beni sevmen bile imkansızken. Boşversene sana sevgilinle mutluluklar şimdi evimden siktirip gidebilirsin.' Sinir dolu gözlerim gözlerine bakarken elimle kapıyı işaret ettim. İlk önce kapıya baktı sonra tekrar gözlerime. Bir şey demedi her zaman ki gibi. Gerçi bu saatten sonra ne diyecekti ki? Evden hızla çıktı odama doğru adımlayacakken Onur ve Efe yolumu kesti. Konuşacağım sırada birden ikisi birden sarıldı bana. İkisinin omzunda da ağlarken tek düşünebildiğim ben hiç kimseye böyle hissetmemiştim. Kimseye bu kadar duygu dolu gözlerimle bakmamıştım. Neyse ki yanımda bu iki şapşal vardı. Biri tek dostum, diğeri kendimden çok sevdiğim kardeşim. Hayatta kalabilmem için yeterde artardı bile...
Furkan'ı çok üzdüm galiba 😶
