My Unwanted Bride [KathNiel] (REVISING)

MUB 5

My Unwanted Bride

Chapter 5

[Kathryn's POV]

Rumarampa na yung ibang models ng bigla akong tawagin ng banyo (naiihi)

"Al, cr lang ako ha?"

"Bakit nagpapaalam ka pa? Gusto mo samahan kita?"-binigyan ko siya ng pamatay na tingin.

"Okay. Hahaha"-nagexcuse pa ako sa mga nadadaanan ko.

Dumiretso ako sa cr nang hindi pinapansin kung sinu-sino pa yung mga tao dun.

After kong magbanyo, nagretouch naman ako ng kaunti at sa di inaasahang pagkakataon, nandito si Chesca.

"Oh! May gana ka pa palang magpakita sa'ken? After what you did to us."-tumingin din sya sa salamin at nagsimulang maglipstick.

"Ako ba ang nagpapakita? For the record, kami ang inimbita."-eh sa gulo ang hanap nya.

"Aww. So you're giving me your bitchy attitude? Well, not so bad for amateurs."-Ay oo nga pala, mas bitch sya.

"Well, nag-aaral pa kasi ako kung paano maging kagaya mo. Marami pa ata akong dapat maexperience."-hindi ako tumitingin sa kanya. Baka bumait ako dahil sa pagkainsecure sa mala-anghel nyang mukha.

"Yes, of course. At dahil sa lack of experience, hindi ka mahal ni Daniel."-Eto yung mga salitang ayaw kong marinig lalo na't galing pa sa kanya. Sa babaeng mahal ni Daniel.

"Ahh. So you're saying that Daniel loves you because of your experience? In what? In kissing or in bed?"-napatigil sya sa pag-aayos. Good.

"Nice! You're learning! At 'wag mo akong itulad sa'yo. Kaya siguro pumayag si Daniel na maging kayo para mapunan yung pagkalalaki nya."-Grr. She's really a pure bitch.

"Pumayag sya dahil gusto nya rin mabigyan ako ng chance. Grabe ka, yun ba ang tingin mo kay Daniel? She doesn't deserve you!"-the nerves!

"Okay, pero bakit ako yung pinili? Aww. I pity you."

"Don't pity me. Pity yourself! He's married. You're just a mistress."-I'm the legal wife.

"In what? In papers? Oh c'mon! He doesn't love you! And remember, he wouldn't look for another if he's satisfied with you!"-Oh crap. She's damn right!

"Then why did he agree to marry me?"-Yes! May naisip ako kahit papaano.

"Ugh. You're getting to my nerves!"-YES! For the first time in my whole damn fvcking life! I get to make her feel angry!

"Pretty impressive. But can't you see it? No matter what you do, he won't love you or even believe you. Does he even trust you? Hahaha. Poor girl."-She's really a bitch! I can see that playful smirk on her face.

I hate her. For being so perfect! For being so gorgeously angelic. Those smirks are torturing my ego. (Do I still have one?) She's a bitch, yes. But it doesn't change the fact that my oh-so-called-husband is inlove with her.

"Stop acting like a cliche protagonist in a story! You're just a stupid, hopeless and poor girl who is inlove with a dumb guy! You're both stupid! He can't see that I don't love him. And you? You're gonna tell him? That? I have another guy? GO! As if he'll believe you!"-tears began falling. I suffered a lot hearing all of these. She's a heartless bitch.

"Why are you acting like this, Chesca? Hindi ka ba napalaki ng maayos ng mama mo? Siguro nga, kaugali mo din sya kaya naghi--"- I screw things up.

"Sabihin mo nang lahat sa akin, but not to my mom. You don't know her! How can you say such thing? How dare you!"-she garbbed my hair and pulled it. I know, I crossed the line. But I'm full of anger and pain. I want to hurt her! Gusto ko namang iparamdam sa kanya yung nararamdam ko. Kung paano masaktan ng lubus-lubusan.

Nang makakita ako ng opening sa mukha niya, agad ko rin siyang ginantihan ng sabunot.

Oo, bumaba ako sa level nya. Kasalanan ko rin naman toh eh. Nagpatuloy ang ganuong eksena ng bigla syang umaktong nadulas o natulak kaya sya napaupo sa sahig.

And then I realized na may tao sa pinto. And it's.... DANIEL.

Ngayon lang nagsing in sa utak ko kung bakit umarte si Chesca.

Agad na pumasok si Daniel at tinulungan si Chesca. Naisip ko, kung ako ba yung natumba, tutulungan nya rin akong tumayo? Kung ako ba yung nadapa, bubuhatin nya din ako?

"D-Daniel. Buti na lang at dumating ka. T-Tinulak nya ako at sinabunuan ng walang dahilan."-niyakap siya ni Daniel at hinimas-himas ang kaniyang likod. Ano'ng kasinungalingan yan?

"A-Ano?"-ibinaling ni Daniel ang tingin sa akin. tumingin din ako ng diretso sa mga mata nya na parang nagsasabin hindi-yon-totoo.

"Chesca! Sinungaling ka! Mag sabi ka ng totoo! Napakasama mo!"-halos pasigaw kong sabi. Lalo pang humikbi si Chesca.

"Look, Daniel! She's frowning at me."-Napakagaling nyang umarte. Saludo na ako sa kaniya.

"Kathryn! You're unbelievable! Grow up! Napakaimmature mo! Pati ba naman si Chesca?"-napailing na lang ako. Hindi ako makapagsalita. Pero pinilit ko pa den.

"D-Daniel, No. hindi ko iyon magagawa. Maniwala ka. Siya ang naunang sabunutan ako. Dinepensahan ko lang ang sarili ko."-ano ba ang tawag sa ginagawa ko? Nagmamakaawa para paniwalaan?

"Stop it, Kathryn. I won't believe you."-bigla nanamang tumulo ang mga luha sa pisngi ko. He won't believe me.

Ang sakit marinig sa taong mahal mo iyon. Na hindi ka niya paniniwalaan. Kahit na malabo na ang mata ko dahil sa mga luha rito, nakita ko pa rin ang mga mapanuyang ngiti ni Chesca sa akin. Nakalimutan kong, eto nga pala sya. WALANG PUSO.

Tumakbo ako palayo upang maiwasan na ang lalong pagsakit ng puso ko. Gayun din ang ulo ko. Hindi ko alam  ngunit masakit na rin ang ulo ko.

[Mabry's POV (JC's Girlfriend)]

I was about to go to the restroom ng lumabas si Kathryn. She's crying. Lumabas siya patungong garden kaya naman sinundan ko din siya. Nakita ko siyang nakaupo sa may fountain. Nakatakip ng dalawang palad nya ang kanyang mukha. Alam kong nahihiya lang siyang ipakita na umiiyak siya. Nilapitan ko siya at umpo sa kanyang tabi.

I pat her back to comfort her. Dahil sa ginawa kong yun,napatanggal sya sa pgkakaface palm at nilingon ako.

"Anong problema?"- I asked her.

"You're JC's girlfriend right?"- She said pero umiiyak pa rin sya.

"Sort of."-tapos bigla nya akong yinakap.

I was shocked at first but then I decided to comfort her nalang.

"Ang hirap palang magmahal ng taong walang pakialam sayo. Yung taong walang tiwala sayo. Yung taong kahit kelan hindi ka mapapansin at ang pinakamasakit, yung taong alam mong hindi ka kayang mahalin"

Sabi niya habang pinipilti na pigilin ang mga luhang bumabagsak sa mata nya. Pinunasan nya ang mga luha sa pisngi nya. Naiintindihan ko sya. Parang si JC palaging neutral ang reaksyon. Palaging naka poker face.

"Naiintindihan kita,Ganyan rin kasi si JC eh. Walang ka emo-emosyon kapag kausap mo.Hindi mo mababasa kung ano yung iniisip nya.Hindi mo alam kung masaya ba sya o ano. Ang pinagka-iba lang naten,hindi ko pa alam kung mahal ko ba ba talaga sya. I'm not sure of my feelings for him."

-------------------------------------------

"If you have to choose between the first and the second, choose the second one. Because you wouldn't find fot the second if you're satisfied with the first one."

In their case, whose the second?