My Unwanted Bride [KathNiel] (REVISING)

MUB 15

My Unwanted Bride

Chapter 15

[Mabry's POV]

"Chesca? Is that you? Omg! What a coincidence!"-nagugutom na talaga ako. hindi ko na kaya.

"J-Julia? What are you doing here?"-she said in a super shakey voice.

"Uhm, this is a fastfood, so obviously, we're going to eat."-nosebleed na ako kay Xyra, omegesh. 

"O-Of course! I-I'm just surprised that you're here! I mean.."-she laughed. AWKWARDLY.

"Hindi mo to mall, okay? Ugh."-April

"guys kung tapos na kayo sirain ang araw ni Chesca, pwedeng kumain na tayo? GUTOM NA GUTOM NA AKOOOO"-mahinang bulong pero with feelings na sabi ko.

 [Chesca's POV]

 What the f are they doin' here?! Ugh. Kathryn's life is so pathetic! With friends like these? Damn! I'm not really worried pero nagulat lang ako. Baka mamaya sila pa ang mag spoil ng plano ko. I can't afford that! Not now!

Julian and I? We're actually together. I don't have to worry about him knowing my "crap" with Daniel. Alam nya naman yun. Pumayag sya. After all, he loves me. At mahal ko rin naman sya. I guess? Not really sure with my feelings for him. But I like him being with me. Yeah, I'm a real bitch, noh? But guess what? Being bitchy and hard-headed was my way to get out of my insecurity. You heard it right. Insecure ako. Kanino? Of course, Kathryn!

 She has Daniel and she had him. My love. Pero sinaktan nya lang! Habang ako, ang tagal kong hinihintay na mahalin din ako nun! Don't worry. Daniel and I? Just the idea of me with him makes me barf and puke. Disgusting! That conceited bastard. I don't like conceited guys, you know! And Kathryn? That pathetic "cliche" antagonist in this story. susuko rin yan. sooner or later. believe me.

 And why am I doing all of these? Because she started it. She ruined my forever. Now? I'm gonna stole her "happily ever after"

You want to know my side of story?

Years ago... I am a normal transfery student in a school. Pinagtitinginan ng mga estudyante. Kaya nakayuko ako kung maglakad. Wala pa akong make-up. Hindi pa ako nagdedress. Pony tail, jeans, t-shirt and flats was my fashion. I am a nobody. Hindi ako kilala. And then I bumped to this girl. Mukhang kilala sya sa school pero she's nice. Favorite spot ko ang garden noon. Wala na kasing pumupunta dun kapag uwian na. Madalas gymnasium ang diretso nila. Naisip kong umupo sa ilalim nung puno ng mangga. At laking gulat ko ng may nahulog. At hindi mangga. Isang lalaki. Siya.

"Hi! Naistorbo ba kita?"-nginitian nya ako. Ang amo amo ng mukha nya.

"A-Ah? Hindi. Hindi naman."-awkward pa ang pagngiti ko.

"Alam mo, maganda ka. Wag kang yuyuko ha? Tinatago mo yung mga ngiti mo eh."-hindi ko maiwasang mamula. At lalo tuloy akong napayuko dahil sa kahihiyan.

"Wag ka na mahiya! Ako nga pala si Khalil."-inilahad nya ang palad nya at nginig ko namang tinaggap yun.

"Franchesca."-yan na lang ang nasabi ko.

Lumipas ang mga araw. Madalas kong kasama si Khalil. At unti-unti nahuhulog na ang loob ko sa kanya. Akala ko ganun rin ang nararamdaman nya para sa'kin. Pero hindi pala. Si Kathryn pala ang gusto nya. Kaya ginawa ko lahat. Ginaya ko si Kathryn. Ang mga suot nya. Ang kilos nya. Kasi gusto ko, mahalin din ako ni Khalil. Pero kahit pala anong gawin ko no? Kahit na anong gawin nyong pagpapanggap. Hindi nila kayo mamahalin.

Dumaan pa ang mga araw, iniiwasan ko si Khalil. Kasi sobra na akong nasasaktan sa t'wing si Kathryn ang bukambibig nya. Pero akala ko yun na yung pinakamasakit. Hindi pa pala. Kasi iniwan nya ako. Iniwan nya ako pero tinangay nya yung puso ko. Dala nya sa pag-alis yung kapiraso ng puso kong nadurog. At alam nyo ba kung para kanino? aalis sya dahil kay Kathryn! Aalis sya para sa taong walang ibang ginawa kung hindi saktan sya! At galit na galit ako Kay Kathryn. Hindi sya marunong mapahalaga ng mga taong nagbibigay ng pagmamahal para sa kaniya. At ang nalaman ko pa ay si Daniel ang dahilan kung bakit hindi magustuhan ni Kathryn si Khalil.

Dun ko nabuo ang planong maghiganti kay Kathryn. Gusto kong maranasan nyang maiwan! Gusto ko maranasan nyang umiyak sa sobrang sakit! Kasi hindi ko alam kung paano ko aalisin yung sakit. Hindi ko alam kung kailan mabubuo ulit yung puso ko Kasi ang sakit sakit na.

Kaya sige. Blame me. Lahat naman sila ganyan. Mga judgemental kasi kayo.

"Wait lang guys, I need to talk to someone lang."-they nodded. Binigyan ko naman si Julian ng 'sundan-mo-ako-look'

Lumabas ako ng Pizza Planet. At maya maya, dumating na rin si Julian.

"Are you okay Baby?"-napansin nya sigurong hindi ako okay.

"Okay lang ako baby. Akala ko kasi Quality time natin to together."-I lied. Dito naman ako magaling diba? Ang magkunwari. Ang mag tago.

"Okay lang yan Baby! Wala pa naman sila Daniel diba? Marami pang time bukas okay?"-he cheered. Si Julian ang naging sandalan ko nung mga panahong wala akong kinakausap. My worst days.

Niyakap naman ako ni Julian. May naaninag naman ang mga mata ko nung nagyakapan kami. KHALIL?! Hay, Chesca. Di porkit nagflashback ka ay babalik si Khalil, okay?

[Kathryn's POV]

"Hahahaha talaga?"-ako. I never expected this one.

"Funny but true."-Ang saya ko lang. Sobra. Hindi ko maexplain yung nararamdaman ko.

Nagkwekwentuhan kami. Pero, halos lahat alam ko na.

WE USED TO BE GOOD FRIENDS...

I hope this day never ends. Sana tumigil ang oras. Sana tumigil muna ang pag-ikot ng mundo kahit sandali lang. Kahit ngayon lang. Kasi natatakot ako eh. NATATAKOT ako dahil baka mamaya sobrang saya ko ngayon tapos bukas, IIYAK ulit ako. 

*sigh*

"ang lalim nyan ha?"-he said pero hindi sya tumitingin sa akin. Bakit ba kasi ang gwapo ng nilalang nato?

"Nalunod ka ba?"-biro ko. '

"Hindi naman pero para saan ba yun? Hindi ka ba masaya?"-He asked. Now, He's facing me. No. I'm really happy. I'm so happy. Kaya nga natatakot ako eh. Kasi ayokong bukas back to dramahan ako. Yung iyak nanaman? Ngumiti ako ng pilit.

"Kung alam mo lang kung gaano ako kasaya Daniel. Natatakot lang ako.... Natatakot ako na baka bukas, masaktan ulit ako... Baka pag umuwi tayo, bumalik tayo sa noon. Alam kong mahal mo si Chesca. Pero Kahit kaibigan man lang, magpuwang man lang ako sa puso mo"