My Unwanted Bride [KathNiel] (REVISING)

MUB 17

My Unwanted Bride

Chapter 17

[Kathryn's POV]

Babalik na kami ngayon sa Manila. Balik problema. Balik sakit </3

Habang nakasakay kami sa eroplano,hindi ko mapagilang hindi mapakali. Hindi ko mapigilang hindi mangamba. Nag aalala ako kung anong mangyayari bukas o sa susunod na mga araw. Baka kasi magbago ang lahat. Baka kasi... Ayaw nya na ulit sa akin. Baka kasi... Bumalik sya sa dati.

Baka kasi--

Maraming pwedeng mangyaring di inaasahan.

Pero parang nawala lahat ng ito nung hawakan nya yung kamay ko. KYAAAAAAH! Butterflies in my belly. Eto nanamna ako. Kinikilig >:) Pinapaasa nya ba talaga ako? or nafofall narin ba sya? O may pinaplano ba sya? May----

"Wag ka ng mag-alala."-He said looking at me. I just smiled. The real one. Oo natatakot ako,Oo andami kong iniisip. Oo napaparanoid ako. Oo ayoko maging assuming. Pero masisi nyo ba ako? Mahal ko kasi siya. You know that? Yung alam mong ginagawa ka na nyang TANGA. Yung NAGPAPAGAMIT ka? Yung AASA ka? Yung MAG-AASUME ka? Kasi MAHAL MO SYA. Ang tanong MAHAL ka ba nya?

Oo. Alam ko namang TANGA ako. Kasi nga diba? Alam ko namang hindi nya ako kayang mahalin. Pero sadyang hindi ko PA kaya. Hindi PA ako ready. Oo. Maraming babaeng pinapakawalan nalang yung mahal nila dahil alam nilang kapag MEANT TO BE, IT WILL BE. Pero LAHAT tayo magkakaiba. LAHAT tayo UNIQUE. Kaya,hindi ako ganun. Gusto ko sya. Ayokong pakawalan pa sya. Ang selfish ko diba? Pero yun ako eh. Kasi ayokong mawala pa sya. POSSESSIVE? Ok. Tanggap ko yun. Kasi sumula't sapul pa lang. Ako na yung BOBO. Ako na yung palaging MALI. Pero MABAIT ako eh. Kaya inintindi ko sila. SIYA.

Kase alam nyo ang LOVE. Para yang ligaw na bala. Hindi mo alam kung kailan ka matatamaan. Hindi mo alam kung sino ang may gawa. Hindi mo alam kung bakit ikaw pa. Dadaan ka sa maraming proseso bago mo matagpuan ang may sanhi nito. Sa ayaw at sa gusto mo. Matatamaan at matatamaan ka pa din.

Maraming bagay sa mundo ang di mo inaasahang. Maaring magdulot ito ng mabuting epekto. Maaari rin namang hindi. Pero kahit mabuti o hindi ang epekto may MATUTUNAN pa rin.

Ako kaya kelan ako mapapagod?

Ako kaya kelan ako susuko?

Ako kaya? Hanggang kelan ako aasa?

Ako kelan kaya ako HINDI NA LULUHA?

TANGA. yan ang bansag nila sa akin. Alam kong ganun din kayo. Pero, NAGMAMAHAL lang naman ako diba?

Pasensya na. Ako na madrama. Ako na TANGA. Pero please wag nyo nang ipamukha? Alam ko naman yun eh.

"Kath? Kath? Malapit na daw tayo."-na alimpungatan naman ako ng may kumalabit sa akin.

*yawn*

Nakatulog na pala ako ng hindi ko namamalayan. Ang mas nakakagulat pa nito'y nagising ako na nakapatong yung ulo ko sa balikat nya.

*abnormal heart beating*

Feeling ko--- Shet! HEAVEN!

Ang sarap sa feeling!

After ng mga 30 minutes, lumapag narin kami. Hindi ko to namiss. Okay na kami sa Batangas eh. Bitin >:(

Tinulungan ako ni Daniel sa mga gamit ko. Sweet noh? Haay.

Bumungad naman sa akin ang mga mukha ng mga kaibigan ko. Hindi ko talaga to namiss. Bitin nga ako eh :'(

"Hi tol."-sabay bro hug ni Daniel kina Kats.