Mesafeler aşka engel olabilir mi. Birini ölesiye sevmek için görmek şart mıdır. Meğer görmeden de sevilirmiş. Sevda gözlerin değil gönüllerin buluşmasıymış.
Kız çok sevdi ama bunu söylemeye bir türlü cesaret edemedi. Erkek sonunda aradığımı buldum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ankara'ya ayak basar basmaz ilk iş Ahmet beyi arayıp yolculuk ile ilgili bilgileri öğrenmek istiyorum.
"Merhaba Ahmet bey Pazar Pazar rahatsız ettim ama yolculuk ne zaman ve hangi vasıtayla gideceğiz. "
"Bende seni arayacaktım Nur, uçuş bu akşam . Yarın sabah ki uçuşlarda yer bulamadık."
"Tamam sorun değil saatini söylerseniz gelirim."
"Akşam dokuz uçağı aktarmalı ama olsun, havaalanına giderken seni alacağız. Evine gelince haber veririz.
"Tamam o zaman. Ben hazırlanmaya başlayayım."
"Nur, ön çalışmaya baktın mı. Biraz karışık bir durum var gibi."
"Yok maalesef bakma şansım olmadı ama en kısa zamanda bakacağım. Yarına daha çok var. Görüşürüz Ahmet bey"
"İyi günler kızım." Babam yaşında adam çocuk muamelesi yapıyor ama ne yapayım koskoca adama bir şey diyemiyorum saygımdan.
Akşam nasıl oldu anlayamıyorum. Bir yandan hazırlık yaparken ben yokken çiçeklerime ve evime özenle bakan Meral abla ile konuşup gerekli talimatları verdim durdum.
Valizimi son bir kez daha kontrol ettikten sonra yolculuk için giyiniyorum ve ekibi beklemeye başlıyorum.
Bu sefer de yanıma ne çok şey aldım yine. Araba olmayınca böyle sorun oluyor işte valizler. Kıyafetlerim bir valizde ayakkabılarım birkaç çantam ve fotoğraf makinesi ile diğer malzemelerim bir valizde. birde bilgisayar çantam var. Bunun bir de dönüşü var. Off ya gittiğim her yerden fazladan bir valiz eşya ile dönmek gibi bir huy edindim son zamanlarda. Buda demek oluyorki dönüşüm gidişimden daha çileli olacak.
Onlar geldiğinde valiz indirmekle vakit kaybetmemek için site görevlisinden rica ederek valizlerimi aşağı indirmesini istiyorum. Son kez evi kontrol edip dualarla kapımı kilitliyorum. Annemden alışkanlık ne yapayım, duaların koruyucu olduğuna inanıyorum.
Havaalanına gidince iç hatlar girişinden girip valizlerimizi teslim etmek üzere bineceğimiz uçağın görevlisine doğru yürürken Gürkan Bey bana biletimi uzatıyor. O zamana kadar nereye gideceğimiz hakkında bir bilgim yoktu. Erdem de söylememişti. Keşke Erdem'in gönderdiği rapora bakacak vaktim olsaydı, o zaman gördüğüm şey yüzünden olduğum yere mıhlanıp kalmazdım. Tahmin edin bakalım nereye gidiyoruz.
"Olsun diyorum içimden koskoca şehir çalıştığı yerde değildir görev diye düşünüyorum. Yinede içime de bir kurt düşmedi değil.
"Nur hanım bir sorun mu var?" diyen Gürkan bey'in sesiyle kendime geliyorum.
"Yok, yok, aklıma bir şey geldi de" diyerek kendimi toparlıyorum.
"Evde yanık bir ışık ya da açık bir musluk filan bırakmadın inşallah Nur" diyor Ahmet bey
