Remember | Kim Taehyung-Jennie Kim

1|İl

"Yoongi, sen geç. Biz geliyoruz. Bekle ama bizi. Yanına beraber girelim." Der demez beni kolumdan çekiştirmeye başladı.

Durduğu anda kolumu hızlaca çektim. "Canımı yakıyorsun gerizekalı!" Diye çemkirdim   Sulu ve şaşkın gözlerimle ona bakarak sordum.  "Ne oldu? Yine niye garip garip hareketler yapıyorsun sen ya? Başımıza gelen şeyin ciddiyetinin farkında değil misin?" Bir anlık sinirimi ve stresimi ondan çıkarıp sulu olan gözlerimi serbest bırakıp ağlamaya başladım.

Hafifçe kafama vurdu. "Aptal. Beklediğin an geldi işte." Ağlamayı kesip ona bakınca tekrar konuştu. "Ne yapmamız gerektiğini bilmiyor musun cidden?" Cidden neyden bahsediyordu bu çocuk? Bilsem sana sorar mıyım?

"Anlamıyorum Hoseok. Ne demek istiyorsun?" Oflayarak konuşmaya başladı. "Bunu fark etmeyecek kadar kör olduğumu düşünmüyordun herhalde. Tae'ye bakışlarını, onunla konuşurken sürekli gevelemeni, bize farklı ona farklı olduğu-" kahretsin, elimle ağzını kapattım. Yoongi duyarsa daha çok utanırdım. "Tamam yeterli bu kadarı." Aklıma gelen o meçhul soruyla sesimi birazzzcık yükseltip gözlerimi pörtlettim.. "TAEHYUNG DA FARK ETMİŞ MİYDİ?"

Kafasını salladı, ellerini saçıma atıp karıştırdı. Buna gıcık olduğumu biliyordu ve inadına yapıyordu.. "Sen sandığımdan da aptalsın Jennie. Fark edip etmediğini bilmiyorum ama şu an bunun ne önemi var? Seni bile unutmuş durumda!" Haklıydı. Ama düşüncesini bile korkunçtu.

"Konuya gelsen artık?" Dediğimde hızlıca anlatmaya başladı. "O şu an hiçbir şey hatırlamıyor ya hani.. diyorum ki seni onun sevgilisi olarak tanıtsak?" ÇÜŞ! Sanırım bunu içimden söylemek yerine dışa vurmuştum.

"ÇÜŞ!" Eliyle yüzünü sildi. "Yavaş be kızım. Ne tükürüyorsun? Ee ne diyorsun, sence de mantıklı değil mi? Bak hayallerine kavuşmuş olacaksın. Ona bakarken aklından geçenleri tahmin edebiliyorum.."

"Hayır olmaz. İstemiyorum." Dedim bir çırpıda. Omzunu silkti. "Sen bilirsin. O zaman her gece eve gelmediğinde yolunu gözlersin. Sevgilisini eve getirdiğinde odana kapanıp hasta numarası yapmaya devam edersin." Vay canına. Bu çocuk iyi gözlemciymiş.

"Peki.. Na Yeon? Ona ne oldu? O karşısına çıkmayacak mı?" Adını anmak dahi istemiyordum. "Kaçmış. Haklı. Burada kalsa Tae'nin ona Kore'yi dar edeceğini biliyor. Gerçi kazayı öğrendiğini sanmıyorum. Şu an sadece biz biliyoruz." En azından haksız olduğunu biliyormuş da gitmiş buradan.

"Peki neden benden bunu istiyorsun?" Bir sebebi olmalıydı. "Çünkü.. Na Yeon'u hatırlamamalı. Zamanı seninle geçirmeli ve daha mutlu olmalı." Hoseok'tan beklenmeyecek derecede mantıklı bir sebepti.

"Ee ne diyorsun?" Diye seslendi. "Bilmiyorum. Yoongi'ye nasıl açıklayacağız?" Güldü. "Sen kabul et, ona açıklaması kalsın."