Remember | Kim Taehyung-Jennie Kim

7|Çil

"Burada bekleyin. Ben arabayı getireceğim." dedi ve hızlı adımlarla hastaneneden çıktı Yoongi. Hastane kokusunu sevmediğini biliyordum.

Yardım istediği için Taehyung'un kolunun altına girmiştim.

"Ammada minikmişsin ya. Hiçbir yararın yok." kafamı kaldırıp kızgın gözükmeye çalışarak ona baktım. "Bana hep minik derdin sen zaten." dedim. Ama hiçbir zaman şikayetçi olmamıştım. Bu istemsizce hoşuma giderdi.

"Ama istersen çıkabilirim. Hoseok, Tae'ye yardımcı olur musun?"diye seslendim önümüzde yürüyen Hoseok'a.Tabiki blöf yapıyordum. "Tamam tamam şakaydı." dedi gülerek Taehyung. Kolunun altındaki bana adeta işkence yaparak bütün ağırlığıyla yüklendi.

Sonunda hastaneden çıkabilmiştik. Kaza günü kabullenemeyerek girdiğim hastaneden neşeyle çıkıyordum. Çünkü yanımda sapasağlam diyemesemde yeterince sağlam olan Tae vardı.

Yoongi 1-2 dakika içinde otoparktan çıkmış, önümüzde durmuştu. Hoseok ön kapıya yöneldiğinde onu durdurdu. "Jennie, öne geç." Şaşkınlıkla ona bakınca sebebini beklediğimi anladı. "Bir şey anlatacağım sadece. Öne geçer misin?" diye sessizce tekrarladı.

Hoseok'un Tae'ye arabaya binmesinde yardımcı olduğunu görünce Yoongi'nin yanına bindim. "Ne oldu?" Torpidodan Taehyung'un telefonunu çıkardı. "So Yun aradı." Şokla gözlerimi kocaman açtım. "Onu engellememiş miydin?" , "Unutmuşum." diye karşılık verdi. "Ne dedi?"

"Taehyung'u aradığını ona önemli bir şey söylemesi gerektiğini söyledi. Bende numaramı yeni aldığımı, onu tanımadığımı söyledim." dedi kendini savunmaya çalışarak.

Olabildiğince sessiz konuşmaya çalışıyorduk. "Sesini tanımamış mıdır?" dedim. "Şivemi ve ses tonumu değiştirmeye çalıştım. Sanırım buna inandı. Daha sonra hemen engelledim."

"Peki ya sence Nayeon ona ulaşmaya çalışacak mıdır?" diye sordum umutsuzca. "Sanmam. Öyle olsa kaçmazdı." cevabı bi nebze içimi rahatlatmıştı.

Arkadan gelen darbe yüzünden Yoongi'yle kafamızı birbirine vurmuştuk. "Napıyosun lan?!" diye sinirle bağırdı Yoongi.

"Siz ne konuşuyorsunuz bakıyım? Kıskanıyoruz.." diye dudak büzüp kollarını bağladı Hoseok. Aman, bi konuşmaya burnunu sokmasa olmazdı zaten.

"Şeyy.. So Yun aramış." dememle beraber Hoseok'un suratı asılmıştı. Taehyung sessizliğini bozdu. "O kim? Ben tanıyor muyum?" diye atladı konuşmanın içine. Yoongi'yle birbirimize baktık. İkimizde Hoseok'un konuyu açmamızdan hoşnut olup olmayacağını bilmiyorduk çünkü.

"Çok sevdiğim biri." diye özetledi bize bırakmadan. Bunu söyledikten sonra cama yaklaştı, arkasına yaslanıp cebinden çıkardığı kulaklığını taktı. Zor dönemler geçirsede bize hiç yansıtmamaya çalışmıştı. Olduğundan daha neşeli gözükmeye çalışıp bazen abartıyordu. Eskiden hepimiz farkındaydık ama şuan Tae'nin haberi yoktu.

Konusunu oldukça açmamaya çalışırdık ama aradığını daha sonradan öğrenirse bize kızardı, ya da yine sessizliğe boğulup saatlerce şarkı dinlerdi. Tıpkı şimdi yapacağı gibi.

Aheey ben geldim. Ders çalışma kararı aldım da biraz snaknsös
Aklımdaki şeyleri size yansıtabiliyorumdur 🤞umarım.
Hikaye hakkındaki eleştirilerinizi gerçekten merak ediyorum. Vote ve yorumu unutmayıın!🎈❤️