June 16, 2017 // 9:04 pm
So ayon na nga, sabihin na nating may Oppa sa classroom namin. Transferee siya. Well, cute oo. At sabihin na nating Pogi siya at nakalista siya sa mga Pogimon na na-hanap ko haha. Well, sabi nga nila Raven kanina,
"Kapag pogimon, Pogimon lang. Walang landian."
Troo yan. Yan ang number 1 rule sa pagpo-Pogimon. Iwasan ang ma-fall. Kami kasi, may mga pogi kaming nakikita pero yung level niya hanggang Pogimon lang talaga. Yung tipong, Cute pero di Bet. Ganoin!
Kaya kanina nung narinig kong tinawag siya ni Ma'am at nilapitan para ibigay ang 1/4 na papel niya, Napatingin ako sakanya. Siguro ilang segundo rin akong nakatingin sakanya hanggang sa unti unti ko nang nilayo ang mga tingin ko at napansin ko si Raven.
Yung "Huli ka." look.
"Luh?" sabi ko
"Nakita ko yon." Nag-evil smile naman siya.
Loooool, hanuvah.
BINABASA MO ANG
Tala's Farewell Journal (Prequel)
Non-Fiction"Gaano ba kahirap ang mag-move on?" Mahirap. Mahirap na mahirap. Dahil wala namang madali sa buhay. Lahat ay kailangan mong paghirapan para sa huli ginhawa'y maramdaman. Nahihirapan kang mag-move on dahil nag-mahal ka ng totoo. Normal lang yan. Pero...
