Mr. Pervert || WayV Ten Ff

25 NR

Ten's pov.

Pag kalabas ko nang kotse... agad naman akong tumakbo papasok sh*t hindi na talaga ako mapakale... alam kong may na gawa akong mali kay Lianne... i was so desperate for myself... ayaw ko na nga sakanya mag pakita... baka kasi hindi niya na talaga ako maalala...

"Lianne!" Sabi ko sabay katok sa kwarto niya... hindi siya sumagot kaya binuksan ko nalang... pag ka tapos nito uuwi na ako agad... mag katapat lang naman yung bahay namin ehh... pero kung minsan lang ako umuwi... palagi kasi akong nasa condo ko... wala naman sila mama kaya yung caretaker Lang jan yung naka tira... pero ngayong araw dun nalang muna ako matutulog.

"Ten..." mahina niyang sagot... nakita ko siyang naka kumot tapos pinag papawisan pa... hindi naman mainit dito sa kwarto niya ehh... lumapit naman agad ako sakanya... hinawi ko yung ibang buhok sa mukha niya...

"Anong masakit sayo?" Nag aalala kong tanong hindi talaga ako sanay na makita siyang ganito...

"Ten ang sakit ng puson ko..." oh ma ghad! Ano namang gagawin ko...

"Ano namang gagawin ko?" Tanong ko sakanya. Binatukan niya naman ako.

"Mag isip ka naman please kahit ngayon lang." Mahinahon niyang sabi.

"Oh ok sanadali lang." Sabay labas ko nang kwarto niya... ano bang gagawin ko wala naman akong alam gawin kundi ang mahalin siya.

A/N: mahalin talaga o manyakin?

shatap ka nalang author! Kasi walang makakapigil sakin...

"Ten! P*ta bakit ang tagal mo!" Rinig ko... ano nang gagawin ko.

Lianne's pov.

Kanina pa ako nag hihintay kay manyak... pero ang tagal niya naman... ang sakit na talaga ng puson ko... bwesit kasing period to! Bakit ba kasi may ganito yung mga babae...

Ang sakit rin ng ulo ko... naulanan pa naman ako kahapon sh*t ayaw ko pa namang mag kasakit!.

mag kailang minuto... bumukas narin yung pinto... pinikit ko nalang yung mga mata ko... ang sakit talaga ng puson at ulo ko...

"Tatabi lang ako sayo." Akward niyang sabi... hindi ako sumagot kasi ang sakit talaga ng ulo ko... tumabi siya sakin saka ako yinakap... sh*t ang lapit ng mukha ko sakanya... nakapikit lang ako yinakap ko nalang siya pabalik...

Ibinaon ko lang yung mukha ko sa dibdib niya... para hindi na malapit yung mukha namin... kahit pa paano nawawala narin yung sakit ng ulo ko...

Why do i feel like this? Bakit parang kilala ko na siya noon pa? Bakit parang nasa past ko siya? Pero hindi ko talaga maalala basta nararamdaman ko lang...

Ten's pov.

Naka tulog na siya habang kayakap ako... hindi ko alam na ganito pala yung nararamdaman ng mga babae kapag meron sila... they were in pain... at yung trabaho naman naming mga lalaki ay yung e comfort at alagaan sila...

She was so preety kahit naka pikit yung mga mata niya... hinalikan ko lang siya sa may ulo niya... i should respect her being a girl not being a toy... simula ngayon aalagaan ko siya kahit palihim lang... mas ok na sigurong hindi niya malaman kasi pag malaman niya... she would stay away from me.

Natatandaan ko pa yung mga time kung saan masaya pa kami... yung may naalala pa siya... pero yung saya na iyon nawala rin ehh... nawala ng parang isang bula... at hinding hindi ko mapapatawad yung sarili ko pag masaktan ko ulit siya... all of her pain will change to happiness kahit e kamatay ko pa iyon... just to give back her happiness that she deserves.

And for me? I deserve to have more pains... but if thats the only way to give back her memories kaya kong sumugal... kasi mahal na mahal ko siya... ever since nong kami pa...

Kun's pov.

Nasa tapat lang ako ng bahay nila Lianne... naka tunganga lang... nag tataka siguro kayo kung bakit ako nandito... actually kasi hindi ako busy... sabi kasi ni Hansol hyung pabayaan ko muna si Ten hyung kay Lianne... pero pinilit ko paring pumunta dito kahit alam kong masasaktan lang ako...

Alam ko naman na nandito na si Ten hyung... kaya nga hindi ako maka pasok ehh... ang sakit pala. Sumugal ako kahit alam kong masasaktan lang ako... umasa ako kahit wala nang pag asa... nag mahal ako kahit alam kong wala iyong kapalit... alam kong tanga ako pero cute naman di jk lang... pero kahit tanga ako... nag mahal ako nang tao alangan namang hayop...

Pumunta ako sa may pinto ng bahay nila... saka sinirado iyon ang careless naman kasi ni Ten hyung... pano kung pasukin sila ng mga mag nanakaw... sinarado ko nalang pati yung gate...

I think kailangan ko na siyang e let go... pero hindi ibig sabihin non hindi ko na siya mamahalin. Nanjan lang ako sa tabi niya kapag kailangan niya ako... i can be her friend or her option...

Pero once na saktan ulit siya ni Ten hyung... ako mismo ang babawi sakanya...

Pero alam ko namamang hindi yun mangyayari... pero sabi nga nila walang forever! Mag bre break rin kayo sa 23!

A/N: Luh! Bitter!

Wag ka miss author baka mahalin kita!

A/N: duh! Kay Jaemin lang ako wag ka!

Dwow! Ganyan naman kasi kayo ehh... hindi niyo kasi ako mahal! Wala may nag mamahal sakin...

A/N: meron kaya! Di mo lang kasi alam pero secret lang yun!

Napa tigil naman ako ng pag isip sa ibang planeta... ng naramdaman kong may tumutulo... umuulan lang pala... nakiki ramay pala pati ulan sakin...

Pumasok na ako... sa kotse ko kailangan ko nang umalis... mag papa wala lang ng sama ng loob..
Sana mahalin ni Ten hyung si Lianne ng buo... kasi kapag sinaktan niya si Lianne... handa akong saluhin siya... at ibigay lahat ng pag mamahal na kailangan niya... sana hindi ko pag sisihan yung naging desisyon ko...

___________

Lol! Ang lame!