Omuzumdan sökülüyor bir perde.
Açılmıyor aydınlık kapılar.
Daha, daha da derine iniyor karanlıklar.
Yıldızlar sönmüş kamaştırmıyor gözleri.
Hilal kaçmış güldürmüyor dudakları.
Güneş küle dönmüş ısıtmıyor bedenleri.
Arıyorum ağlayacak bir çift diz, bulduğum sadece yastığın soğuk tarafı.
Kaçtığım bedenleri kaybettiğim de anlayacağım yoklukları.
Zihnim sadece acı zifir.
13/05/2017
♥️
Uzun bir aradan sonra herkese MERHABA ^^ Burayı çok özledim ve sizleri de :) Nasılsınız görüşmeyeli?
♥️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Işıklar
PoetryDur, diren belki umut pencerenden yüreğine bir güneş gibi doğacaktır. Sabret! *** İlk yayınlama tarihi 17/02/2017*** ▪Okuduğunuz her satır, benim hislerim.▪
