Son Işıklar

Sonları İçli İçli

Yanlışı en başta çiçekleri toprağında koparırken yaptım.
Yıldızları gökyüzünden alıp gözlerine takarken çok yanlış geçti parmak uçlarımdan.
Parmak uçlarım demişken en büyük günahları bence tenine dokunmaktı.
Teninden geçerken parmaklarım, dudaklarım fısıldardı gitme herkes gitse bile sen gitme diye.
Fısıldardı dudaklarım ve günahlar katlanırdı parmak uçlarımdan bütün bedenime.
Ruhum, o günahların odası olmasın diye direnirdi zihnim.

Sonraları sevilmek için çok çiçekler açtım.
Solup gitti hepsi aynı ben gibi, bir hiç gibi.
Sonraları ben çok günahlara daldımda bir kız çocuğu tuttu kaybettiğim masum parmak uçlarımdan.
Ne kahkahalar atmıştım, ruhum bedenimden ayrılıp giderken ne güzel kahkahalar atmıştım.
Ben ağlarken içli içli ne güzel gülmüştüm.

********

Not: Okuduğunuz için teşekkür ederim, 10K olduk beraber, destekleriniz için minnettarım.