Asla aynı dili konuşamayacağız, asla birbirimizi anlamayacağız ama aynı gökyüzüne bakacağız ve sen gökyüzüne dokunurken, ben yaprakları solmuş bir çiçeği seveceğim.
Belki asırlar sonra belki de asırlardan çok sonra ruhların birbirine ilk defa dokunduğu gibi dokunacağım yarama.
Senin hiç geçmediğin o yollardan geçip, hiç bakışlarını değdirmediğin o gözlere bakacağım.
Sen çok sonraları acılarımı görüp parmak uçlarını uzatacaksın ki ben de hissizleşmiş tenimde artık ruhuma dokunamayan parmak uçlarına ağlayacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Işıklar
PoetryDur, diren belki umut pencerenden yüreğine bir güneş gibi doğacaktır. Sabret! *** İlk yayınlama tarihi 17/02/2017*** ▪Okuduğunuz her satır, benim hislerim.▪