«Kod Adı: Bordo»

◽"Çete'ye Hoşgeldin!"◽

Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Surda, Tel avivde gör nasıl olur. Sen gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıkartmalarımı gör.

Bak sen, nasıl eğitilmiş olduğumuzu bilmiyorsun. Neler yapacağımı bilmeden beni vasıfsız, vizyonsuz bir insan sayıyorsun. Değilim. Benim tek amacım ot gibi yaşamamak ve kendimi sürekli geliştirmek. Ve sen beni tek meziyeti silah kullanmak olan biri olarak göremezsin. Ben matematiği rüzgarı ve dünyanın dönüşünü hesaplamaya kadar kullanıyorum, fiziği yanlızca e=mc2 olarak bilmiyorum bazıları gibi ben fiziği mermimin havada kalış süresine kadar hesaplarken kullanıyorum, barutumu ayarlarken kimyanın tarihini tekrar yazıyorum, vurulduğumda ölmemek için turnikemi ben yapıyorum emin ol fizyolojime oldukça da hakimim. Ben 47 ayrı derse tabi tutuldum. 47 sini de en iyi şekilde geçip harp okulu birinciliğine oynadım. Kazandım da git bak kütükte Babamın adının altında adım yazıyor. Yan dal olarak Mekanik mühendisliği bile bitirdim. İç dış mekanikten de güzel anlarım. Getir bana bir silah bakarak dökeyim içindekileri. İngilizcem, bir ingilizin yanında konuştuğum zaman ben söylemeden ingiliz değil de Türk olduğumu anlamayacakları bir düzeyde. Sen şimdi gelip bana vizyonsuz diyemezsin. Sırf meskenim dağlar diye.

Gel gel. Gel ben seni götüreyim Sura. Yoksa anlamayacaksın.

Şu an eksi 15 derecede soğukta bir kirişin arkasındayım. Kolumda ve sol baldırımda 3'lük bir mermi var. Vücudumun içinde bulunan 4 litre kanımdan muhtemelen yarım litre de gitti. Görüşüm flu. Ama hala son mermime kadar savaşabilirim. Ve yine hala beynim işlevini doğru yapıyor. Düşünme yetimi henüz kaybetmedim. Anlık bir şoktayım ve eğer telsizimi çalıştıramazsam 30 dakika sonra hipotermi getireceğim. Ayrıca yaptığım turnike sağlam olsa da hastaneye gitmem gerek. Yani şu an bir yol bulmazsam ya hipotermiden ya da kan kaybından öleceğim.

Az ilerimde 28 leş var. Üzerlerinde kara sinekler dolaşmaya başladı çoktan. Ben öldürdüm hepsini. Hiç, hiç, hiç yüzünü buruşturma. Ben eğitimimi öldürmek üzerine aldım. Unsurdan uzaklaşmak zorunda kaldım sırf bu yüzden ama ben öldürmesem onlar başkalarını öldürecekti.

Kar yağıyor bir de. Leş kokusu iyice baskınlaştı. Gözlerim biraz daha kararıyor. Şekerim de düştü. Ellerim havanın soğukluğu ve kan kaybımdan dolayı hissizleşmeye başladı. İşte tam şu an kabze dahi tutamam. Silahım yanımda. Namlum yandı. Değiştirmek zorundayım. Ama elimi hareket ettiremiyorum. Telsizimi Jammer olduğu için çalıştırmam imkansız. Son kez mandala bastım ben de şimdi olmazsa yatıp bekleyeceğim . Uykum da geldi artık felsefe de konuşamayız.

"Unsur 1 burası unsur 2. Yaralıyım-"

"Amma ağladın lan hanım evladı geldik işte."

🕸️

Çete kim?
Çete, tarihini, askerini, üzerinde oynanan oyunları bilen. Fikir özgürlüğü uğruna hayatını adıyan. Ve bir an dahi kendini geliştirmekten geri durmayan birbirlerini de burası sayesinde bulan birkaç deliden ibaret. Ben yazdım. Onlar üzerinde kafa patlattılar. Ben yazdım onlar yüzlerce senaryo kurdular. Ben anlattım onlar dinlediler. Ben söyledim benimle tartıştılar.

Buraya geldin. Belki sen de Çete'densin artık. Daha bilmiyorum. Bilmiyoruz. Ama yine de şimdiden demek isterim.

Bu bir kitap değil. Biz Wattpadde içerik üreticileriyiz yazılarımız bir, Orhan Pamuk ya da Ahmet Ümit tadı vermez kimseye. Ben de yazar değilim. Yazanım. O yüzden rahatlıkla söyleyebiliyorum. Çete okurlarımdan, ama her okurum çeteden değil. Sınıf ayrımı gibi bir ideolojiyi benimsemedim merak etme. Biz sadece böyle daha iyiyiz. Belki sen de gelirsin ileride Ben Çeteye Aerodynamic jump anlatırken beraber eğleniriz.

Çete'ye Hoşgeldin..