DİYARBAKIR/SUR
«2016»
Siz şimdi sanıyorsunuz ki her eline silah alıp, kamuflaj giyen asker oluyor. Yok aslanım. Öyle olmuyor işte o işler. Sen gel bir de Sur'da, Tel Aviv'de gör askeri. Gel benim elimde yanan namluları gör. Gel 5 bin derecelere çıka...
"Parmaklarım pek yorgun, siz yazarsanız makbule geçer.."
Fevzi Paşa:"Tabiki Paşam."
"Fevzi Paşam onlara örnek olun. Siyasete karıştırmayın. Faziletinizle onları hırslardan uzak tutun."
Fevzi Paşa : "Elbette müsterih olun."
"Bu son mektubum da siz mareşallere okuyun lütfen gururlansınlar." (öksürür çünkü ciğerleri bitap düşmüştür.)
"Zaferleri ve mazisi insanlık tarihiyle başlayan, her zaman zaferle beraber medeniyet nurları taşıyan Kahraman Türk Ordusu!"
[Karıştırdılar komutanım. Hemde ne karıştırdılar.]
...
◽"Korku Bir Reaksiyondur, Cesaret İse Devamında Verilen Bir Karardır!" ◽
Ömer' den
" Komutanım. Sanırım artık burda olduğumuzun farkındalar."
"Görüş var mı faryalı?!"
"Olumlu komutanım. Hem de 2 tane?"
Kaşlarımı çattın.
"2 tane ne demek lan?!"
"Komutanım Reynayı ararken promosyonda Yaşar da çıktı iyi mi? Ama iyi oldu komutanım dövemedim diye içimde kalmıştı!"
Soluk alış verişim milisaniyelerle yarışırken tehlikeli bir gülümseme belirdi yüzümde.
"Desene birazdan etraf bayram yerine dönecek."
Bakışlarımı Oğuza çevirdim.
"Kurtla irtibata geç. Yola çıksın. Ve irtibatı kesilen time ulaşmaya çalışın. Burdalar. Biliyorum. Şahin benimle. Sizi koruyacağız kartalı al koş!"
Oğuz ve Feyza bir an beklemeden çapraz koşarak ara yola girdiler.
"Şahin talsizi açık tut. Ve karşıda gördüğün soldan üçüncü tuğla evin çatısına geç. Faryalı sana işaret verecek. Telsizle ulaşacaklar. Reyna atak yapabilir. Yaşarın burda olması doğru değil. Bu açık tuzak. Bizi çekiyorlar."
"Emredersiniz komutanım!"
Ege eve doğru ilerlerken ben de hızla koşup önümdeki evin duvarından bahçesine atladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(bizimkiler temsili.)
Karşımdaki evin arka bahçesinde emin adımlarla sessiz bir şekilde ilerliyordum. Köy boştu. Gösteriş köyüydü muhtemelen burası.
Evde olan kişinin beni görme ihtimali yoktu. Kör noktalardan ilerliyordum. Eğer keskin nişancı yoksa beni bulma ihtimalleri sıfırdı. Olsa bile Faryalı, Ertuğrul ve Sude onları çiğ çiğ yerdi. Faryalı... Onun gibi bir adamla çalışmak gururumu okşuyordu. Mesleğini en iyi şekilde icra eden adamlara hastaydım.
