4.5 K olmuşuz gençler.
Okuyan ,oy veren, yorum yapan herkese sonsuz teşekkürler.
Hepinizi çoook seviyorum.
-Camila-
Dinah'nın yanımıza gelmesinin üzerinden tam 3 saat geçmişti. Ally'den hala haber alamıyorduk. Normani'yi de Lauren'ın evinde davet ettikten sonra Ally'i aramak için gruplar halinde dağılmayı düşünmüştük ama gece geç olduğu için yarın sabah çıkmaya karar verdik.
Lauren hepimize salondaki koltukları hazırlarken biz de öylece oturmuş olayın şokunu atlatmaya çalışıyorduk.
"Ya onu bulamazsak, ya her şey için çok geçse?"
Normani'nin sorduğu soru üzerine kafamı ona çevirdim.
"Mani kötü düşünmeyelim tamam mı. Her şey yoluna girecek."
"Camila, ya bu işin içinde Lucy varsa?"
"Lucy mi? Lucy ne alaka?"
Gelen ses ile arkamı döndüğümde Lauren'ın kaşlarını çatmış bir halde bize baktığını gördüm. Ahh lanet olsun bir de bunu anlatmam gerekiyordu.
"Camila,Lucy neden Ally'i kaçırmak istesin."
Yüzümü ellerimin arasına aldım ve derin bir iç çektim.
"İki dakika dışarı çıkabilir miyiz?"
Cevabını beklemeden kolundan tutup onu bahçeye sürükledim.
"Neler oluyor Camz"
"Bugün sabah sen gittikten sonra koşarak arkandan çıktım. Tam yanına geliyordum ki Lucy Kaltak Vives beni durdurdu ve tehdit etmeye başladı. Eğer bir daha senin yakınlarında bulunursam Normani,Ally ve Dinah'ya zarar vereceğini,onları dövdüreceğini söyledi. Lauren kız sapık her yerde seni takip ediyor,her adımını biliyor. Eğer beni kızlarla tehdit etmeseydi umurumda olmazdı ama o an korktum. Sonra Dinah'yla konuştuk ve beni sana gönderdi."
Duyduklarıyla şoka girmiş gibiydi. Ne bekliyordu ki 1 hafta önce onu dövdüren kızın birden iyilik meleği kesileceğini mi sanıyordu.
"A-ama ben anlamıyorum,yanıma gelip benimle konuştuğunda çok samimiydi Camz. Yalan söylüyor gibi görünmüyordu."
" O zaman benim yalan söylediğimi mi düşünüyorsun Lauren ?"
"Hayır saçmalama, ben...ben sadece insanlar nasıl olur da bu kadar kötü ve acımasız olabiliyorlar anlayamıyorum."
Lauren Jauregui yine tatlılığının sınırlarını zorlarken hızlıca onu kendime çekip dudaklarına yapıştım.
"Gözünün altındaki morluktan da Lucy mi sorumlu?"
Parmaklarıyla gözümün altını okşarken sızlayan yanağım istemsizce acıyla inlememe sebep oldu.
"Sanırım artık benim de Lucy'i öldürmem gerek değil mi. Sonuçta sevgilime dokundu."
"Bir dakika sen ne dedin?"
Lauren az önce dediği şeyi sanki yeni fark etmiş gibi munzur bir gülüşle suratıma bakıyordu.
"Eh az kalsın bekaretimi sana veriyordum en yakın arkadaşım mı deseydim?"
Söylediği şey üzerine kendimi tutamamış kahkaha atmıştım. Böyle bir anda bile beni güldürebiliyordu Lauren'a gerçekten geri dönülemez bir şekilde aşık olmuştum.
