Verslingerd met jou [BxB] ✔️

Chapter 1 - Ethan

13/11 03:23 a.m.

En opeens stond ik er weer. Al sinds februari kom ik hier elke nacht even rondzwerven. Waarom mijn hoofd deze plek heeft uitgekozen? Geen idee, maar het irriteert me mateloos. Deze wijk, dit huis, nummer 20, dit gezin en die uitermate perfecte zoon van hen. 

Ik kan nooit goed slapen. Ik val wel in slaap maar rond 03:00 a.m. weerklinkt er een tikkend geluid op de dakpannen en dat gecombineerd met een ondiepe slaper... Tja. 

Deze straat heeft brede voetpaden met bankjes en boompjes en grote villa's. 

Hij lijkt op geen enkel vlak op mijn straat. Mijn familie is arm. Ik woon alleen met mijn moeder in een bungalow aan de rand van de stad en voor de rest woont er bijna niemand. Daarbij hadden ik en mijn moeder niet echt wat je noemt een band. Ze was altijd dronken en deed al een paar jaar aan drugs. Om de haverklap had ze een nieuwe vriend en dat moest ik als 17-jarige jongen maar gewoon slikken.

 Een aantal jaar geleden (2 jaar om precies te zijn) ben ik voor mijn moeder en haar toenmalige vriend gaan staan en ben ik uit de kast gekomen. Ik wist het toen nog niet zeker, omdat ik niet op een jongen verliefd was geweest. Maar sinds februari is dat veranderd. 

Deze jongen is gewoon te perfect om niet van het uitzicht te genieten. Hoe hij dan onder te sterren staat, met zijn veel te dure telescoop, turend naar de sterren.

Ik ging altijd nonchalant op 2 bankjes voor zijn huis zitten, waardoor ik een geweldig goed zicht op hem had, maar hij me niet kon zien. Dat laatste wist ik niet zeker, omdat hij gewoon nog nooit had terug gestaard. 

Iets begon zachtjes te kriebelen in mijn keel, en het irriteerde me. Als ik zou hoesten, zou hij kijken. En dan was de pret er van af. Van het staren en het gluren en het verliefd zijn. Het gevoel in mijn luchtpijp werd erger. Ik kneep mijn ogen dicht en slikte nog een paar keer, in de hoop dat die akelige jeuk weg zou gaan. Na ongeveer 10 seconden zette ik mijn vuist aan mijn mond en probeerde zachtjes te kuchen. 

Altans, zo had ik het gepland. Zachtjes. Of wel was het niet echt zachtjes geweest, of wel had mijn crush een extreem gevoelig gehoor, want hij boorde zijn ogen recht in de mijne.

Note of the author:

Ik weet dat dit een kort stukje is, maar ik wilde een soort cliff-hanger effect creëren. (Geen idee of me dat is gelukt) Dit hoofdstuk is geschreven uit het standpunt van Ethan, het volgende uit het standpunt van Vince. Willen jullie dat ik een karakter-beschrijving doe?

ly'all.