Verslingerd met jou [BxB] ✔️

Chapter 7 - Ethan

A/N: Ik stop met die datum en tijd in het begin, want ik vind het maar niks. Tenzij jullie dat wel vinden ;). Veel plezier!

De deur ging met een zwaai open en ik keek mijn ogen uit. Dit was compleet anders tegenover mijn huis. Ik was bovendien ook nog nooit binnen geweest in een huis van deze grootte. Villa, excuseer.

"Kom naar boven. Ik slaap op de zolder", zei hij en met een ruk draaide ik me om.

Hij rende de trap op en ik draaide nog snel een rondje om alles goed in me op te nemen. Het rook er super lekker. Het was een frisse geur.  Ik kon niet plaatsen wat het was, maar ik herkende het wel. Dat feit irriteerde me wel. 

"Kom je nou?", riep Vince naar beneden.

"Uhu..", antwoordde ik afwezig. Ik had het te druk met rondkijken. 

Uiteindelijk liep ik hem achterna. De twee lange, glazen trappen op. De zolder paste op geen enkele manier bij de rest van het huis. Het huis van grotendeels wit, van meubels tot behang. Op zolder hingen er planken tegen de muur en veel posters van oude bands waarvan ik nog nooit had gehoord. Er stond een zwart-gelakte piano en een gitaar. Er stond een onopgemaakt bed, met zwarte hoeslakens. Overal stonden kaarsen en lagen boeken. In de hoek stond een grote houten kledingkast die uitpuilde van allerlei felgekleurde t-shirts en truien. Daarnaast stond er een boekenkast die tot aan het plafond reikte, helemaal gevuld met boeken. Van dun tot extreem dik, van fantasy tot horror. Toen ik beter keek, zag ik dat er ook films tussen zaten. Ik draaide me om en zag een kabeltelevisie op een tafeltje staan, helemaal tegen de muur aan de andere kant van het bed. (In het volgende hoofdstuk heb je een plattegrond) Door de kleine dakraampje kwam bijzonder veel licht binnen. 

"Wat is deze geur?", flapte ik eruit nog voor ik er erg in had. Ik draaide me om naar Vince die in één van de witte zeteltjes zijn mobieltje zat te checken. 

Verrast keek hij op en zei: "Uhm, van alles eigenlijk. Geurkaarsen." Hij stond traag op en liep naar de boekenkast. Hij pakte twee kaarsen van de plank en kwam toen dichterbij. 

"Deze is vanille," zei hij terwijl hij mij een witte kaars toestopte. "En deze in aardbei.", voegde hij er aan toe.

Hij rook aan de kaars en zuchtte. Ik sloot mijn ogen en rook ook even aan de kaars die hij mij had gegeven. Ik waande me voor een seconde in een bakkerij toen de zoete geur van vanillestokjes mijn neus binnen vloeide. Toen ik mijn ogen weer opende, stond de roze aardbeien-kaars al weer op de plank en was Vince druk in de weer in zijn kledingkast. 

"Wat is jouw kleur?", vroeg hij zonder mij ook maar één blik te gunnen.

"Euhh... Ik heb eigenlijk geen idee."

Vince draaide zich met een ruk op en bekeek mij van top tot teen. Hij wendde zich weer tot de kast en viste er een wit-grijze trui van Supreme uit en een lichte jeans uit. Pas toen hij er terug in dook om een jas te zoeken, merkte ik dat hij trilde.

"Vince?.."