Haar ouders waren het perfecte voorbeeld van liefde op het eerste gezicht.
Hoewel, eerste gezicht. Haar vader was blind geweest, tot haar moeder haar hart voor hem had open gesteld. Hij was genezen dankzij haar liefde.
Wat als de maangodin haar op...
Ik ademde diep in en uit. De zenuwen begonnen mijn lichaam nu toch over te nemen. Misschien had ik toch nog wat meer uitleg gevraagd. Over hoe ik precies terug zou gaan in de tijd. En vooral, wanneer. Over die beide zaken had ze niets gezegd.
Had ik nog genoeg tijd om afscheid te nemen van mijn ouders en Milan? Of moest ik meteen aan mijn opdracht beginnen?
Op beide antwoorden kreeg ik snel een antwoord. Mijn ketting begon te gloeien. Het licht zorgde ervoor dat ik niets meer kon zien rondom mij. "Wat gebeurd er?" wist ik uit te brengen. Opeens kreeg ik verschrikkelijk veel hoofdpijn. Mijn hele lichaam gloeide.
En dan stopte het.
Ik knipperde een aantal keer tegen het felle licht en keek dan om me heen. Een klein piepje was hoorbaar. Na even zoeken bleek dat van het horloge te zijn. Het aftellen was begonnen.
Wacht ... Betekende dat dat ik nu in het verleden zat?
Ik besloot kort rond te kijken, in de hoop zo antwoorden te krijgen. Sinds mijn geboorte waren er veel zaken veranderd aan de roedel, maar er was één ding dat ik zeker wist dat niet bestond voor ik geboren was. Dat was mijn broers klimrek.
Eerst klom hij altijd in bomen en omdat mijn moeder dat te gevaarlijk vond had ze een klimrek laten plaatsen. Het was de eerste ooit geweest.
Ik haastte me naar de plaats waar dat klimrek stond. Of liever gezegd, moest staan. Zodra ik op de juiste plaats was zag ik niks staan. Een leeg grasveldje. Ik hapte even naar adem en bleef een paar minuten gewoon staren. Ik kon niet geloven dat ik echt in het verleden zat.
Tot nu had ik gedacht dat het nooit zou kunnen. Dat zelfs een godin daar niet tot in staat was. Blijkbaar had ik haar zwaar onderschat. Ze had me wel degelijk teruggebracht naar het verleden.
Nu begon natuurlijk wel het moeilijkste. Hoe zou ik mijn ouders in godsnaam bij elkaar brengen? Aangezien ik niets mocht zeggen, moest ik iets anders verzinnen.
Welke dag was het vandaag? Een nieuwe vraag kwam bij me naar boven.
De maangodin zou me terugsturen naar helemaal in het begin. Voor mijn moeder mijn vader ooit ontmoet had. Aangezien ik niet veel tijd had om daar iets te veranderen, dan zat ik nu ergens rond dat moment. Waarschijnlijk net ervoor.
Ik moest naar het roedel huis. Om te zien of mijn moeder hier al was. Ik zette het op een lopen. Een aantal mensen keken naar me, alsof ze zich afvroegen wat ik aan het doen was.
Net toen ik bij het roedel huis aankwam, eigenlijk stond ik nog op een afstandje, zag ik een heel bekend figuur mijn richting uit komen. Mijn moeder. Mijn grootvader. En Matthew. Het grootste probleem van allemaal.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
