12.
Mijn uurwerk begon hevig te tikken. Ongeveer een halfuurtje geleden. Dat was het slechtste dat kon gebeuren nu. Ik had niet veel tijd meer in deze wereld. Alleen was er nog een hoop dat ik moest rechtzetten.
Bjorn had ik bij een gezinnetje achtergelaten. Als dit alles niet zou lukken dan wou ik toch dat hij een mooie toekomst voor zich had. Ze hadden hem met open armen ontvangen, zodra ze hem voor de deur gevonden hadden.
Het maakte me blij dat hij nu gelukkig zou worden. Hoewel er toch iets aan me knaagde. Ik zou hem missen. Dat was zeker. In die korte tijd was ik best gehecht geraakt aan de kleine jongen.
Ik had waarschijnlijk net genoeg tijd om dit recht te zetten. Ik had geen dagen meer. Eerder uren.
Ik begreep nu ook waarom de hele roedel zo nerveus was. Ze waren alles in gereedheid aan het brengen voor de overdracht ceremonie. Normaal gebeurde dat enkel tussen vader en zoon. Of als de alfa dood was, tussen de luna en een ander hooggeplaatst roedel lid.
Ik zou nooit binnen in het roedel huis geraken. Het enige dat ik kon doen was de ceremonie zelf verstoren en hopen dat ik met mijn vader kon spreken. Als mijn ouders niet samen konden zijn, dan wou ik er toch zeker voor zorgen dat hij Matthew geen alfa maakte. Dat zou nog erger zijn. Dan was niet alleen mijn leven verwoest, maar ook dat van de roedelleden. Matthew zou geen goede Alfa zijn.
De klokken maakten veel lawaai. Het was het signaal dat iedereen naar het podium mocht gaan. Ik stond er al een tijdje, op de eerste rij, in de hoop mijn vader eerder te zien. Het bleek valse hoop. Ik had hem helemaal nog niet gezien.
Zelfs mijn moeder niet. Hoewel ik met haar niet veel vooruitgang zou kunnen boeken. Ze had haar besluit gemaakt. Daar zou ik niets aan kunnen veranderen.
Net op dat moment kwam Matthew met een brede grijns het podium op. Ik kon nog net een grom onderdrukken. Zo zou ik me enkel verdacht maken. En dat kon ik nu echt wel missen.
A/N: De volgende hoofdstukken worden ' :o ' haha :p Ik heb nog wel wat in petto :p
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
Terug in de tijd /Werewolf Story /
WerewolfHaar ouders waren het perfecte voorbeeld van liefde op het eerste gezicht. Hoewel, eerste gezicht. Haar vader was blind geweest, tot haar moeder haar hart voor hem had open gesteld. Hij was genezen dankzij haar liefde. Wat als de maangodin haar op...