Haar ouders waren het perfecte voorbeeld van liefde op het eerste gezicht.
Hoewel, eerste gezicht. Haar vader was blind geweest, tot haar moeder haar hart voor hem had open gesteld. Hij was genezen dankzij haar liefde.
Wat als de maangodin haar op...
Mijn moeder was op zoek gegaan naar andere kleren voor mij. Zodra ik die aan had, kon ik het toch niet laten om haar iets te vragen. Zo kon ik misschien haar vertrouwen winnen én iets meer te weten komen.
"Ik wil niet onbeleefd zijn, maar ik heb een deel van jullie gesprek gehoord." Mijn zin was een soort lokaas. Ik vroeg haar niet om iets te zeggen. Alleen gaf ik haar wel die kans. Ik kende mijn moeder goed genoeg om te weten dat ze haar verhaal wou vertellen. Ze liet zich bijna meteen met een zucht op een stoel zakken. Daarmee wist ik dat mijn opzet geslaagd was.
"Ik weet dat de maangodin je koppelt aan iemand die bij jou past, maar volgens mij heeft ze nu echt een fout gemaakt." Met deze zin eindigde haar verhaal. Natuurlijk wist ik alles al, maar ik deed alsof het allemaal nieuwe informatie was. Blijkbaar was ik heel geloofwaardig, want ze merkte er niets van.
"Er zullen wel nog mensen zijn die niet meteen inzien waarom de maangodin hen gekoppeld heeft. Misschien moet je hem gewoon een kans geven en dan merk je vanzelf wel de reden van jullie match." Ik probeerde haar zo naar mijn vader toe te duwen, maar het werkte niet.
Ze schudde meteen haar hoofd. "Ze heeft een fout gemaakt!" Ze leek zelfs boos dat ik haar geen gelijk gaf. "Een alfa koppel moet sterke kinderen hebben om een roedel te leiden. Die taak is niet voor iedereen weggelegd. Enkel voor de sterkste. De slimste." Ze ademde wat sneller. "Dat kan niet gebeuren als de vader blind is!" Ze siste het bijna in mijn gezicht. Daarna stond ze recht.
"Zo kan ik me nooit vertonen bij mijn familie! Ze willen een goede match voor me. Geen man waar ik ik de rest van mijn leven voor moet zorgen. De roedel zal daaronder lijden." Ze wreef even door haar haar en probeerde te kalmeren.
"Ik heb liever geen mate dan zo iemand. Dat is het beste voor iedereen." Ze stond een tijdje zwijgend met haar rug naar me toe. Toen ze zich eindelijk omdraaide zei ze:"Het spijt me dat ik tegen je op botste. Volgens mij heb ik ondertussen al genoeg mijn excuses aangeboden. Ik heb eigenlijk belangrijkere zaken te doen." Na die woorden verliet ze de kamer.
Het was duidelijk dat ik haar even met rust moest laten. Alleen had ik daar wel niet veel tijd voor. Misschien zou ik via mijn vader wat meer vooruitgang boeken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
A/N: [22/07] Vandaag of morgen plaats ik een poll op mijn fb pagina waar jullie kunnen kiezen welk verhaal dit weekend een extra hoofdstuk krijgt ;)
![A/N: [22/07] Vandaag of morgen plaats ik een poll op mijn fb pagina waar jullie kunnen kiezen welk verhaal dit weekend een extra hoofdstuk krijgt ;)](https://img.wattpad.com/966f9b6bef9434490beec0abfa1b1a3305ddf064/68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53746f7279496d6167652f6150425a78665057347043584b513d3d2d3434323932333831352e313464336139646465366533643731343134353637353331363135322e6a7067?s=fit&w=720&h=720)
