Melek küçük yaşta anne ve babasını kaybettiğini biliyor.Tam 15 senedir birlikte olduğu arkadaşıyla yaşıyor.Yakın bir arkadaşının ailesi onu evlerine aldı.Bu yüzden beraber yaşıyorlar.Liseye geçecek.Bakalım en yakın arkadaşı Beyzayla nasıl maceralar...
Multi Uraz...😘 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕 Çağan Tektaş... Çocuğa sağlam bi yumruk attığımda kaşımda keskin bi acı hissettim.Ardından yerdeyim. Hırsla toparlandım ve çocuğu altıma alıp dövmeye başladım! Biri beni zorla kaldırınca bunun polis olduğunu anladım! Etrafıma baktığımda herkes yerdeydi. Anlaşılan bizimkiler de diğerlerinin icabına bakmışlardı.
Kollarımdan tutup çekiştirildiğimde Aras'ın yalvarışlarını duydum ve gözlerimi devirdim! "Ya polis amcalar...Bakın bizim bi suçumuz yok! O itler bizim kızları kesiyorlardı! Bizde altı üstü gözlerini yerlerinden çıkardık! Hakettiler!" "Kes sesini! Ifadeni karakolda vereceksin!" "Beyazkolda versem olmaz mı!" "Aras! Cidden kes sesini!" "Ortamı yumuşatmaya çalışıyorum Doruk aşkım!" "Bazen bunun gay olduğunu düşünmüyor değilim!" "Aynen!" Dedim ve güldüm.Şu durumda bile gülebiliyorduk! Inanmıyorum yaa! "Aahh! Polis bey amca kafamı acıttın! Ben suçluluk haklarımı kullanmak istiyorum!" "Öyle bi hak yok ki gerizekalı!" "O haklar sadece Aras Akar'a ait çünkü Sarp aşkım!" "Kes yaa! Git Rüyaya aşkım de salak!" "Harbiden lan! Bizim kızlar nerede?!" Sordum endişeyle.
Sarp hızla dövdüğümüz çocukları yerden ayıklamakla meşgul olan polislere dönüp; "Abiler...Burda dört kişi vardı! Kız...Onlar nerde acaba?!" "Onlar ifade vermek için karakola gitti..." "Ne?! Ne zaman?!" "Siz dövüşürken!" "Oha! Ruhumuz bile duyamamış ya la!" "Hadi yürüyün sizde!" "Ama bak kafam değerlidir! Acıtmazsan..." "Araaass! Sus ve bin şu arabaya anasını satayım!" ...... "Çağan!" "Sakin Melek!" "Vay benim kuzum mapuslara da mı düşecekti?! Vay ben bu günleri de mi görecektim?! Vay o bara gideceğimize otursaydık evimizde! Vah benim kınalı kuzum!" "Melek ne ağıt yakıyosun 50 yaşındaki teyzeler gibi!?" "Teyze senin anandır!" Dedi yanımızda oturan hiç tanımadığım 50 yaşlarındaki TEYZE!
Ona aldırmadan Meleğe döndüm. Ağlıyordu...Küçük yüzünü ellerimin arasına aldım,gözlerinin içine bakarak; "Benim kanatsız Meleğim...Merak etme.Ifadeleri verip çıkıcaz burdan..." Dedim bence güven veren ses tonumla.Melek içimi kavuracak şekilde gülümsedi ve yanağıma küçük bi öpücük kondurup sarıldı...
Yüzümü saçlarına gömdüm ve kokusunu içime çektim...Gözüm bizimkilere kayınca hepsinin bizim pozisyonda olduğunu gördüm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bizimkiler -Temsili-
Polisler artık ayrılmamız gerektiğini söyleyince mecburen ayrıldık...
Ifade odasına girdiğimizde nedensizce heyecanlandım! Neden bilmiyorum! 2 sene önce yani 7.sınıfa giderken bi kez daha görmüştüm bu odayı...Sanırım eski günleri hatırladım ve tuhaf oldum,bilmiyorum... Diğerlerine baktığımda Dorukla Aras'a istemsizce gülümsedim... Onlarla sarsılmaz dostluğumuzun başladığı odaydı burası...
