Düşman Dostlar-FİNAL OLDU-

Enayisin kızım!

Halo!

Hiç yorum yapmıyorsunuz aşk olsun!

Azıcık ucundan (!) Kırılıyorum
😔😔😔😔😞😞😞😞😞😔😔😔😔

Neyse Multi Doruk.

Bu bölümü multideki şarkıyla okur musunuz? Başa sarıp sarıp dinleyin lütfen...
✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔✔
Sarp Öztekin...
Sabah müthiş bir baş ağrısıyla kalktım.Yüzümü buruşturarak ve başımı ovalayarak banyoya gidip yüzümü buz gibi suyla yıkadım.
Iyi gelmişti...

Odamdan çıkıp aşağı mutfağa indim.Mutfakta kahvaltı hazırlayan Melek'i görmemle afalladım.Anlamamış bir şekilde ensemi kaşırken göz göze geldik.
Beni takmadan işine devam etti.
Hâlâ beni affetmemişlerdi anlaşılan.

Oflayarak salona yürüdüm.
Çağanla Aras playstation oynuyorlardı.Beni görünce boş boş suratıma baktı ikiside.Herkes buradaydı.Aşkım hariç...

Beyza nerdeydi?!

Sofrayı kuran Rüya'nın yanına gittim;
"Günaydın." Dedim mahçupça.
Bana bakmadan ağzının içinden;
"Günaydın." Diye mırıldandı.Ben bile zor duymuştum.Mutfağa gitmeye hazırlandığı için hemen lafı dolandırmadan;
"Beyza nerde?" Diye sordum.Bunu beklemiyor gibiydi.Bana kısa bi bakış atıp;
"Gelmedi." Dedi.Hıhh! Onu bende biliyorum herhalde!
"Seni görmek istemiyor!" Diye bi ses geldi arkamdan...Doruktu.
Ofladım ve Çağanla Aras'ın playstation oynadığı koltuğun yanındaki koltuğa oturdum.

Aras topu atamayınca Doruk;
"Dalağını s*kiyim Aras!" Dedi.
"O ne lan?!" Dedi Çağan kahkaha atarken.Doruk sırıtarak;
"Doruk Aslan yaratıcılığı Çağan sen bilmezsin."dedi.Aras gözlerini devirip konsolu Doruk'a fırlattı.
"Al sen yap amk salağı çok biliyorsan!"
"Izle ve gör!" Diyip göz kırptı Doruk.

Bu hallerini o kadar özlemiştim ki...

Aras'ın telefonu çalınca eline aldı ve;
"Beyza arıyor." Dedi.Adını duyunca bile içim bi tuhaf oluyordu.Aras telefonu açtığında;
"Efendim?" Dedi."Evet." "Sen bilirsin." "O da öyle." "Sanmıyorum." "Görüşürüz." Dedi ve kapattı.

Çok merak etmiştim.Içimde gururum ve merakım fena bi şekilde savaşıyordu ve bu savaşı merakım kazandı.Koltuğa daha yeni oturan Aras'a merakla bakarak;
"Ne dedi?!" Dedim.Sesimdeki heyecan ve merakı bastıramamıştım.Ben konuşunca hepsinin bakışları bana döndü.
Aras bana kısa bi bakış atıp gözlerini kaçırdı.Sonra derin bi nefes alıp;
"Hiçbirşey." Deyip kestirip attı.
"Aras.Merak ediyorum.Günlerdir konuşamıyoruz zaten!"
"Merak ediyorsun öyle mi?! Onu o kızı kapının önüne atmadan ve günlerce onu ağlatmadan önce düşünseydin o zaman!" Dedi Doruk.Ardından Playstation ekranına dönüp sinirle;
"Siktir! Gol yedim! Ulan Çağan! Babana müjdeni veren Ebeni-" Arya ona sinirli bi bakış atınca gülerek;
"Öpeyim!" Dedi ve ekrana geri döndü.

Sadece güldüm...Ne ara bu kadar aramız açılmıştı bizim?!

Kapı çalınca hızla kendimi tutamayarak;
"Beyza!" Diye bağırıp kapıya koştum.Karşımda ağlamaktan olsa gerek gözleri şişip kızarmış bir Beyza görünce  ona sıkıca sarıldım.Bu yaptığıma ben bile şaşırmıştım.Ama vücudum benden bağımsız hareket etmişti napayım...

Beyza beni hızla itince neye uğradığımı şaşırdım.Omzuma çarpıp salona yürüdü.Bu yaptığı...

Acımasızca mıydı?!

Evet!

Peki senin yaptığın?!...

Ben...Ben...