Düşman Dostlar-FİNAL OLDU-

Pişman...

Merhaba...

Multi...Çağan...😄😄😄😍😍😍

Okuyun hadi 😍😍😍
👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽👽
Beyza Ritik...
Sevgi nedir? Sizi seven ne demek? Peki sevilmemek ne demek?Mesela aldatılmak...Veya soğumak... İhanet?...Siz birini delicesine severken o size neden ihanet eder? Siz sevdiğinize destek çıkmaya çalışırken o neden sizi istemez ki?!...

Saçma değil mi?!

Doğanın kanunu mu?! Böyle kanun mu olur ya?! İnsanın içini kanatan,delen,mahveden kanun mu olur?!

Hiç değilse ben kuralları çiğneyerek oynayacağım bu oyunu! Aşk oyununu!...

Bi insan bi kere aşık olur...Bende hayatımda ilk defa aşık oldum...
Ama...Benim aşık olduğum adam beni paramparça etti! Nerde burda adalet?! Ben ona kalbimin kapılarını açmışken o evinin kapısını benim yüzüme kapattı!

Ona kırgın olduğum kadar aşıktımda hâlâ...

Ben asla onun sevgisini boşa çıkaracak bişey yapmadım yapmam da!

Bu yüzden hâlâ aptal gibi Sarp'a nasıl yardım edebilirim diye evin içinde gözlerim dolu dolu volta atıyordum.Rüya derin bi nefes alıp bıkkınlıkla dışarı bıraktı...
"Beyza..." dedi."Yeter artık! Sabahtan beri dönüp duruyorsun! Başım döndü.Hem sen kahvaltı da yapmadın!?" Dedi endişeyle.
Ayağa kalktı ve mutfağa doğru ilerledi.

Arya omzuma elini koyup;
"Beyza.Bak kuzum eminim Sarpta seni düşünüyordu-"
"Düşünmüyordur o hödük!" Dedim Araya'nın sözünü keserek.
"O zaman sende düşünme!" Diye bağırdı Melek.Bu hareketinden dolayı irkilmiştim.Sabahtan beri telefonunda bişeylerle uğraşıyordu.Bunu dedikten sonra telefonuna geri döndü.Bende koşarak banyoya gittim.Zaten kötüydüm bide üstüme gelmesi sinirlerimi bozmuştu! Ama haklı olduğu için hiçbirşey diyemiyordum...

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra içerden Aras'ın sesini duyduğumda Sarp'ın da gelmiş olması düşüncesiyle bütün vücudumu heyecan kapladı.Avuç içlerimi pijamama silip salona koşarak girdim.Sarp'ı göremeyince gözlerim doldu tekrar...Onu yaklaşık 5 gündür göremiyordum.

Çağan bana hayretle bakıp yanıma geldi ve beni kolları arasına aldı.Kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Çağan beni sakinleştirmek için saçımı okşayıp;
"Şşiiişştt..." "Tamam" "Geçti." "Bişey yok." Gibi klişe sakinleştirme cümleleri kuruyordu.

Ama sakinleşiyor muydum?!

Hayır!!!

Telefonum çalmaya başladığında Sarp'ın arama ihtimali aklıma gelince koştura koştura telefonu kaptım.Kimin aradığına baktığımda istemsizce kaşlarım çatıldı.Bunu gören bizimkiler bana merakla bakıyordu.

Iyi de Furkan ne alâka?!

"Efendim?" Dedim şüpheyle.
Furkan'ın tanıdık sesi;
"Beyza?" Dedi heyecanla sanırım açacağımı düşünmemişti.
"Noldu Furkan?" Dediğimde herkesin kaşları çatıldı.Furkan derin bi nefes alıp;
"Şey...Biz...Sarp'ı merak etmiştik?" Dediğinde telefonu yüzüne kapatasım gelsede yapmadım.
Çünkü nerden öğrendiklerini merak ediyordum...
"Siz nerden öğrendiniz?" Dedim.Şüpheyle karışık korkuyla.
"Şey...Ya...Uzun hikâye...Hep birlikte buluşsak?" Dediğinde ağzımdan istemsizce;
"Hayır!!!" Diye bişey çıktı! Oha! Resmen dilim benden önce davranıyordu.
"Ama önemli..." diyen Furkan'a;
"Bi dakika bekle." Diyip bizimkilere çevirdim bakışlarımı.

"Ya Sarp'ın konusu hakkında konuşmak istiyolarmış.Buluşalım mı hep birlikte diyo?" Dedim sesszice Furkan duymasın diye.
Bizimkilerin kaşları zaten çatıktı şimdi daha da çatılmıştı.Buna gözlerimi devirdim ve telefonu kulağıma götürüp;
"Hayır Furkan.Siz bu konuya karışmasanız daha iyi olur aslında..." dedim çekinerek.
Furkan'ın gözlerini devirdiğine adımın Beyza olduğu kadar emindim.

"Iyi tamam." Dedi bıkkınlıkla.
"Görüşürüz." Dediğinde bidaha hiç görüşmek istemesem de nezaketen;
"Görüşürüz." Dedim.Ve bişey demesini beklemeden kapattım.

Tam koltuğa oturacağım sırada aklıma gelen ani süper ötesi fikirle telefonumu tekrar elime aldım...

Furkan Öztürk...
Hıh! Haspam! Biz karışmayalım mış mış mış!
"Ulan hep senin yüzünden!" Diye Ömer'e çıkıştım.Telefonundan başını kaldırdı ve bana alık alık bakmaya başladı.

Sılayla Ayça içerden ellerinde limonatalarla geldiklerinde onlara içimden teşekkürler etmeye başladım.Valla bu sıcakta en güzel şeylerden biriydi galiba şu limonata!...

Ayça'nın bana uzattığı limonata bardağını kafama diktim ve derin bi ohh çektim.Hepsi bana uzaylıymışım gibi bakarken omuzlarımı silktim.

Aklıma uzun zamandır beynimi kurcalayan soru gelince bakışlarımı Sıla'ya çevirdim bakışları beni bulunca yapmacık bi korkuyla;
"Noldu Furkan?! Yoksa beni de mi içiceksin?!" Dediğinde abartılı bi şekilde gözlerimi devirdim.Sonra derin bi nefes alıp Sıla'ya bakarak;
"Ya sen Sarp'ın böyle bi durumda olduğunu nerden öğrendin Allah aşkına?!" Dedim ohhh be rahatladım anasını satayım!
Sıla gülümseyerek elindeki limonatasından bi yudum alıp bana döndü;
"Ya bu Sudeyle -Sarp'ın kardeşi- Ozan -Sıla'nın ikiz kardeşlerinden biri- bi ara çıkıyorlardı.Şimdi şu günlerde yine biraz biraz görüşmeye başlamışlar.Sude de Ozan'a moralinin bozuk olduğunu söyleyince Ozan nolduğunu sormuş Sude de anlatmış işte olanları..." dediğine şaşırmıştım.

Ama neden şaşırdığımı bilmiyorum.Arkama yaslandım ve gökyüzünü izlemeye başladım...

Sarp Öztekin...
Offf! Olmuyor! Bizimkiler olmadan olmuyor! Beyza...Beyza olmadan olmuyor!!!

Projeyi yapamıyorum! Mahvettiğim şeyi tekrar toparlayamıyorum! Daha doğrusu Sude'nin mahvettiği...

Bizimkileri arayamam.Çünkü hayatta gelmezler! Beyza'yı da arayacak yüz yok zaten şuan bende! Allah kahretsin! O kadar pişmanım ki! Resmen bana kalbinin kapılarını açan kıza evimin kapılarını kapatmıştım! Kim bilir bana ne kadar kızgındır! Haklı da...Allah benim belamı versin! Duvara hızla 3 kere yumruk attığımda parmaklarımdan gelen seslerle acıyla inledim! Sanırım kırılmıştı! Allah kahretsin Yaaa!!!

Şansıma s*çayım! Bide sağ elim! Şimdi istesem de çizemiycem projeyi! Adamlar bir hafta verdiler lan! Bir! bir! O zamana elim hayatta iyileşmez! Ulaaaann!!!!!!!

Bitti!

Sarp'ın çaresizliği...

Beyza'nın hâlâ aşık olduğu adama yardım etme çabaları...

Nasıl bölümdü?! Pek bişey olmadı ama bence duyguların konu olduğu bi bölümdü!

Hoşçakalın Düşman Dostlar Ailesi...😇😇😇